متن کامل قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران

مصوب 1358/09/12 با اصلاحات 1368/05/06
 

بسم‌ الله‌ الرحمن‌ الرحیم
لَقَد اَرْسَلْنا رُسُلَنا بالبَیِّنَاتِ وَ انزَلنا مَعَهُمُ الِکِتَابَ وَ المِیزَانَ لِیَقوُمَ النَّاسُ بِالقِسْطِ


مقدمه

قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران مبین نهادهای فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و اقتصادی جامعه ایران براساس اصول و ضوابط اسلامی است که انعکاس خواست قلبی امت اسلامی میباشد. ماهیت انقلاب عظیم اسلامی ایران و روند مبارزه مردم مسلمان از ابتدا تا پیروزی که در شعارهای قاطع و کوبنده‌ همه قشرهای مردم تبلور می‌یافت این خواست اساسی را مشخص کرده و اکنون در طلیعه این پیروزی بزرگ، ملت ما با تمام وجود نیل به آن را می‌طلبد.
ویژگی بنیادی این انقلاب نسبت به دیگر نهضت‌ های ایران در سده اخیر مکتبی و اسلامی بودن آنست، ملت مسلمان ایران پس از گذر از نهضت ضد استبدادی مشروطه و نهضت ضد استعماری ملی‌ شدن نفت باین تجربه گرانبار دست یافت که علت اساسی و مشخص عدم موفقیت این نهضت ها مکتبی نبودن مبارزات بوده است. گر چه در نهضت ‌های اخیر خط فکری اسلامی و رهبری روحانیت مبارز سهم اصلی و اساسی را بر عهده داشت ولی به دلیل دورشدن این مبارزات از مواضع اصیل اسلامی، جنبش ‌‌ها به سرعت به رکود کشانده شد از اینجا وجدان بیدار ملت به رهبری مرجع عالیقدر تقلید حضرت آیت ‌الله‌ العظمی امام خمینی ضرورت پیگیری خط نهضت اصیل مکتبی و اسلامی را دریافت و این بار روحانیت مبارز کشور که‌ همواره در صف مقدم نهضت‌ های مردمی بوده و نویسندگان و روشنفکران متعهد با رهبری ایشان تحرک نوینی یافت. (آغاز‌ نهضت اخیر ملت ایران در سال هزار و سیصد و هشتاد و دو هجری قمری برابر با هزار و سیصدوچهل و یک هجری شمسی میباشد).

طلیعه نهضت
اعتراض در هم کوبنده امام خمینی به توطئه آمریکایی «انقلاب سفید» که گامی در جهت تثبیت پایه‌‌ های حکومت استبداد و تحکیم وابستگی‌ های سیاسی، فرهنگی و اقتصادی ایران به امپریالیزم جهانی بود عامل حرکت یکپارچه ملت گشت و متعاقب آن انقلاب عظیم و خونبار امت اسلامی در خرداد ماه 42 که در حقیقت نقطه آغاز شکوفائی این قیام شکوهمند و گسترده بود مرکزیت امام را به عنوان رهبری اسلامی تثبیت و مستحکم نمود و علیرغم تبعید ایشان از ایران در پی اعتراض به قانون ننگین کاپیتولاسیون (مصونیت مستشاران امریکایی) پیوند مستحکم امت با امام همچنان استمرار یافت و ملت مسلمان و بویژه روشنفکران متعهد و روحانیت مبارز راه خود را در میان تبعید و زندان، شکنجه و اعدام ادامه دادند.
در این میان قشر آگاه و مسئول جامعه در سنگر مسجد، حوزه‌ های علمیه و دانشگاه به روشنگری پرداخت و با الهام از مکتب انقلابی و پربار اسلام تلاش پی گیر و ثمربخشی را در بالا بردن سطح آگاهی و هوشیاری مبارزاتی و مکتبی ملت مسلمان آغاز کرد. رژیم استبداد که سرکوبی نهضت اسلامی را با حمله دژخیمانه به فیضیه و دانشگاه و همه کانون های پرخروش انقلاب آغاز نموده بود به مذبوحانه ‌ترین اقدامات ددمنشانه جهت رهائی از خشم انقلابی مردم، دست زد و در این میان جوخه‌ های اعدام، شکنجه ‌های قرون وسطایی و زندان های درازمدت، بهایی بود که ملت مسلمان ما به نشانه عزم راسخ خود به ادامه مبارزه می ‌پرداخت. خون صدها زن و مرد جوان و با ایمان که سحرگاهان در میدان های تیر فریاد «الله اکبر» سر میدادند یا در میان کوچه و بازار هدف گلوله‌ های دشمن قرار میگرفتند انقلاب اسلامی ایران را تداوم بخشید، بیانیه ‌ها و پیام های پی در پی امام به مناسبت های مختلف، آگاهی و عزم امت اسلامی را عمق و گسترش هر چه فزون تر داد.

حکومت اسلامی
طرح حکومت اسلامی بر پایه ولایت فقیه که در اوج خفقان و اختناق رژیم استبدادی از سوی امام خمینی ارائه شد انگیزه مشخص و منسجم نوینی را در مردم مسلمان ایجاد نمود و راه اصیل مبارزه مکتبی اسلام را گشود که تلاش مبارزان مسلمان و متعهد را در داخل و خارج کشور فشرده‌ تر ساخت.
در چنین خطی نهضت ادامه یافت تا سرانجام نارضائی ‌ها و شدت خشم مردم بر اثر فشار و اختناق روزافزون در داخل و افشاگری و انعکاس مبارزه به وسیله روحانیت و دانشجویان مبارز در سطح جهانی، بنیانهای حاکمیت رژیم را بشدت متزلزل کرد و به ناچار رژیم و اربابانش مجبور به کاستن از فشار و اختناق و باصطلاح باز کردن فضای سیاسی کشور شدند تا به گمان خویش دریچه اطمینانی به منظور پیشگیری از سقوط حتمی خود بگشایند اما ملت برآشفته و آگاه و مصمم به رهبری قاطع و خلل ناپذیر امام، قیام پیروزمند و یکپارچه خود را به طور گسترده و سراسری آغاز نمود.

خشم ملت
انتشار نامه توهین آمیزی به ساحت مقدس روحانیت و به ویژه امام خمینی در 17 دی 1356 از طرف رژیم حاکم این حرکت را سریعتر نمود و باعث انفجار خشم مردم در سراسر کشور شد و رژیم برای مهار کردن آتشفشان خشم مردم کوشید این قیام معترضانه را با به خاک و خون کشیدن خاموش کند اما این خود خون بیشتری در رگهای انقلاب جاری ساخت و طپش های پی در پی انقلاب در هفتم‌ ها و چهلم های یادبود شهدای انقلاب، حیات و گرمی و جوشش یکپارچه و هر چه فزون تری باین نهضت در سراسر کشور بخشید و در ادامه و استمرار حرکت مردم تمامی سازمانهای کشور بااعتصاب یکپارچه خود و شرکت در تظاهرات خیابانی در سقوط رژیم استبدادی مشارکت فعالانه جستند، همبستگی گسترده مردان و زنان از همه اقشار و جناح های مذهبی و سیاسی در این مبارزه به طرز چشمگیری تعیین کننده بود، و مخصوصاً زنان به شکل بارزی در تمامی صحنه‌ های این جهاد بزرگ حضور فعال و گسترده ‌ای داشتند، صحنه ‌هائی از آن نوع که مادری را با کودکی در آغوش، شتابان به سوی میدان نبرد و لوله‌ های مسلسل نشان می داد بیان گر سهم عمده و تعیین کننده این قشر بزرگ جامعه در مبارزه بود.

بهایی که ملت پرداخت
نهال انقلاب پس از یک سال و اندی مبارزه مستمر و پیگیر با باروری از خون بیش از شصت هزار شهید و صدهزار زخمی و معلول و با بر جای نهادن میلیاردها تومان خسارت مالی در میان فریادهای:« استقلال، آزادی، حکومت اسلامی» به ثمر نشست و این نهضت عظیم که با تکیه بر ایمان و وحدت و قاطعیت رهبری در مراحل حساس و هیجان آمیز نهضت و نیز فداکاری ملت به پیروزی رسید موفق به در هم کوبیدن تمام محاسبات و مناسبات و نهادهای امپریالیستی گردید که در نوع خود سر فصل جدیدی بر انقلابات گسترده مردمی در جهان شد.
21 و 22 بهمن سال یکهزار و سیصد و پنجاه و هفت روزهای فروریختن بنیاد شاهنشاهی شد و استبداد داخلی و سلطه خارجی متکی بر آن را در هم شکست و با این پیروزی بزرگ طلیعه حکومت اسلامی که خواست دیرینه مردم مسلمان است نوید پیروزی نهایی را داد.
ملت ایران به طور یکپارچه و با شرکت مراجع تقلید و علمای اسلام و مقام رهبری در همه پرسی جمهوری اسلامی تصمیم نهایی و قاطع خود را بر ایجاد نظام نوین جمهوری اسلامی اعلام کرد و با اکثریت 98/2 % به نظام جمهوری اسلامی رای مثبت داد.
اکنون قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران به عنوان بیانگر نهادها و مناسبات سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی جامعه باید راهگشای تحکیم پایه‌ های حکومت اسلامی و ارائه دهنده طرح نوین نظام حکومتی بر ویرانه ‌های نظام طاغوتی قبلی گردد.

شیوه حکومت در اسلام
حکومت از دیدگاه اسلام، برخاسته از موضع طبقاتی و سلطه گری فردی یا گروهی نیست بلکه تبلور آرمان سیاسی ملتی هم کیش و هم فکر است که به خود سازمان میدهد تا در روند تحول فکری و عقیدتی راه خود را به سوی هدف نهایی (حرکت به سوی ‌الله) بگشاید. ملت ما در جریان تکامل انقلابی خود از غبارها و زنگارهای طاغوتی زدوده شد و از آمیزه‌ های فکری بیگانه خود را پاک نمود و به مواضع فکری و جهان بینی اصیل اسلامی بازگشت و اکنون بر آن است که با موازین اسلامی جامعه نمونه (اسوه) خود را بنا کند بر چنین پایه‌ ای، رسالت قانون اساسی این است که زمینه ‌های اعتقادی نهضت را عینیت بخشد و شرایطی را بوجود آورد که در آن انسان با ارزشهای والا و جهان شمول اسلامی پرورش یابد.
قانون اساسی با توجه به محتوای اسلامی انقلاب ایران که حرکتی برای پیروزی تمامی مستضعفین بر مستکبرین بود زمینه تداوم این انقلاب را در داخل و خارج کشور فراهم میکند به ویژه در گسترش روابط بین ‌المللی، با دیگر جنبش های اسلامی و مردمی میکوشد تا راه تشکیل امت واحد جهانی را هموار کند (انَّ هذِهِ اُمَّتُکُمْ اُمَّهً وَاحدَهً وَ اَنا رَبُّکُمْ فَاعْبُدُو‌نِ) و استمرار مبارزه در نجات ملل محروم و تحت ستم در تمامی جهان قوام یابد.
با توجه به ماهیت این نهضت بزرگ، قانون اساسی تضمین گر نفی هر گونه استبداد فکری و اجتماعی و انحصار اقتصادی میباشد و در خط گسستن از سیستم استبدادی، و سپردن سرنوشت مردم به دست خودشان تلاش میکند.(وَ یَضَعُ عَنْهُمْ اِصْرَهُمْ وَ الاَغلَالَ الَّتی کَانَتْ عَلَیْهِمْ)
در ایجاد نهادها و بنیادهای سیاسی که خود پایه تشکیل جامعه است بر اساس تلقی مکتبی، صالحان عهده‌ دار حکومت و اداره مملکت می گردند (اَنَّ الْاَرضَ یَرِثُهَا عِبادِیَ الصَّالِحُونَ) و قانونگذاری که مبین ضابطه ‌های مدیریت اجتماعی است بر مدار قرآن و سنت، جریان مییابد بنابراین نظارت دقیق و جدی از ناحیه اسلام شناسان عادل و پرهیزکار و متعهد (فقهای عادل) امری محتوم و ضروری است و چون هدف از حکومت، رشد دادن انسان در حرکت به سوی نظام ‌الهی است (وَ اِلی ﷲِ الْمَصیْر) تا زمینه بروز و شکوفائی استعدادها به منظور تجلی ابعاد خداگونگی انسان فراهم آید (تَخَلَّقُوا باخلاق اﷲ) و این جز در گرو مشارکت فعال و گسترده تمامی عناصر اجتماع در روند تحول جامعه نمی تواند باشد.
با توجه باین جهت قانون اساسی زمینه چنین مشارکتی را در تمام مراحل تصمیم گیریهای سیاسی و سرنوشت ساز برای همه افراد اجتماع فراهم میسازد تا در مسیر تکامل انسان هر فردی خود دست اندر کار و مسئول رشد و ارتقاء و رهبری گردد که این همان تحقق حکومت مستضعفین در زمین خواهد بود.
(وَ نُریدُ اَنْ نَمُّنَ عَلَی الَّذینَ اسْتُضْعِفُوا فِی ‌الْاَرضِ وَ نَجْعَلَهُمْ اَئِمّه‌‌ً و نَجعَلَهُمُ الوَارِثینَ).

ولایت فقیه عادل
بر اساس ولایت امر و امامت مستمر، قانون اساسی زمینه تحقق رهبری فقیه جامع ‌الشرایطی را که از طرف مردم به عنوان رهبر شناخته میشود (مَجاری الاُمور بیَد العُلَماء باﷲ الاُمَنَاء عَلی حَلالهِ و حَرامهِ) آماده میکند تا ضامن عدم انحراف سازمانهای مختلف از وظایف اصیل اسلامی خود باشد.

اقتصاد وسیله است نه‌ هدف
در تحکیم بنیادهای اقتصادی، اصل، رفع نیازهای انسان در جریان رشد و تکامل اوست نه ‌همچون دیگر نظام های اقتصادی تمرکز و تکاثر ثروت و سودجوئی، زیرا که در مکاتب مادی، اقتصاد خود هدف است و بدین جهت در مراحل رشد، اقتصاد عامل تخریب و فساد و تباهی می‌شود ولی در اسلام اقتصاد وسیله است و از وسیله انتظاری جز کارایی بهتر در راه وصول به‌ هدف نمیتوان داشت.
با این دیدگاه برنامه اقتصاد اسلامی فراهم کردن زمینه مناسب برای بروز خلاقیت های متفاوت انسانی است و بدین جهت تامین امکانات مساوی و متناسب و ایجاد کار برای همه افراد و رفع نیازهای ضروری جهت استمرار حرکت تکاملی او بر عهده حکومت اسلامی است.

زن در قانون اساسی
در ایجاد بنیادهای اجتماعی اسلامی، نیروهای انسانی که تاکنون در خدمت استثمار همه جانبه خارجی بودند هویت اصلی و حقوق انسانی خود را باز می ‌یابند و در این بازیابی طبیعی است که زنان به دلیل ستم بیشتری که تا کنون از نظام طاغوتی متحمل شده ‌اند استیفای حقوق آنان بیشتر خواهد بود.
خانواده واحد بنیادین جامعه و کانون اصلی رشد و تعالی انسان است و توافق عقیدتی و آرمانی در تشکیل خانواده که زمینه ساز اصلی حرکت تکاملی و رشد یابنده انسان است اصل اساسی بوده و فراهم کردن امکانات جهت نیل به این مقصود از وظایف حکومت اسلامی است، زن در چنین برداشتی از واحد خانواده،از حالت (شیئی بودن) و یا (ابزار کار بودن) در خدمت اشاعه مصرف زدگی و استثمار، خارج شده و ضمن بازیافتن وظیفه خطیر و پر ارج مادری در پرورش انسانهای مکتبی پیش آهنگ و خود همرزم مردان در میدان های فعال حیات میباشد و در نتیجه پذیرای مسئولیتی خطیرتر و در دیدگاه اسلامی برخوردار از ارزش و کرامتی والاتر خواهد بود.

ارتش مکتبی
در تشکیل و تجهیز نیروهای دفاعی کشور توجه بر آن است که ایمان و مکتب، اساس و ضابطه باشد بدین جهت ارتش جمهوری اسلامی و سپاه پاسداران انقلاب در انطباق با هدف فوق شکل داده میشوند و نه تنها حفظ و حراست از مرزها بلکه بار رسالت مکتبی یعنی جهاد در راه خدا و مبارزه در راه گسترش حاکمیت قانون خدا در جهان را نیز عهده ‌دار خواهند بود. (وَاَعِدُّو‌ا لَهُمْ ماَ اسْتَطَعْتُمْ مِنْ قُوَّه و مِنْ رِباطِ الّخَیْلِ تُرهِبُونَ بِهِ عُدُوَّ اﷲ وَ عَدُوَّکُمْ وَ آخَرِینَ مِنْ دوُنِهِمْ).
قضاء در قانون اساسی
مساله قضاء در رابطه با پاسداری از حقوق مردم در خط حرکت اسلامی، به منظور پیشگیری از انحرافات موضعی در درون امت اسلامی امری است حیاتی، از اینرو ایجاد سیستم قضایی بر پایه عدل اسلامی و متشکل از قضات عادل و آشنا به ضوابط دقیق دینی پیش بینی شده است، این نظام بدلیل حساسیت بنیادی و دقت در مکتبی بودن آن لازم است بدور از هر نوع رابطه و مناسبات ناسالم باشد. (و اِذا حَکَمْتُمْ بَیْنَ النّاسِ اَنْ تَحْکُمْوا بِالْعَدلِ).

قوه مجریه
قوه مجریه به دلیل اهمیت ویژه‌ ای که در رابطه با اجرای احکام و مقررات اسلامی به منظور رسیدن به روابط و مناسبات عادلانه حاکم بر جامعه دارد و همچنین ضرورتی که این مساله حیاتی در زمینه سازی وصول به‌ هدف نهایی حیات خواهد داشت بایستی راهگشای ایجاد جامعه اسلامی باشد نتیجتاً محصور شدن در هر نوع نظام دست و پاگیر پیچیده که وصول به‌ این هدف را کند و یا خدشه دار کند از دیدگاه اسلامی نفی خواهد شد بدین جهت نظام بوروکراسی که زاییده و حاصل حاکمیت های طاغوتی است بشدت طرد خواهد شد تا نظام اجرایی با کارایی بیشتر و سرعت افزون تر در اجرای تعهدات اداری به وجود آید.

وسایل ارتباط جمعی
وسائل ارتباط جمعی (رادیو - تلویزیون) بایستی در جهت روند تکاملی انقلاب اسلامی در خدمت اشاعه فرهنگ اسلامی قرار گیرد و در این زمینه از برخورد سالم اندیشه‌ های متفاوت بهره جویند و از اشاعه و ترویج خصلت های تخریبی و ضداسلامی جداً پرهیز کند.
پیروی از اصول چنین قانونی که آزادی و کرامت ابناء بشر را سر لوحه اهداف خود دانسته و راه رشد و تکامل انسان را می ‌گشاید بر عهده‌ همگان است و لازم است که امت مسلمان با انتخاب مسئولین کاردان و مومن و نظارت مستمر بر کار آنان به طور فعالانه در ساختن جامعه اسلامی مشارکت جویند به امید اینکه در بنای جامعه نمونه اسلامی (اسوه) که بتواند‌ الگو و شهیدی بر همگی مردم جهان باشد موفق گردد. (و کَذلِکَ جَعَلْناکُمْ اُمَّهً وَسَطاً لِتَکُونُوا شُهَداءَ عَلَی النّاس)

نمایندگان
مجلس خبرگان متشکل از نمایندگان مردم، کار تدوین قانون اساسی را بر اساس بررسی پیش نویس پیشنهادی دولت و کلیه پیشنهادهائی که از گروههای مختلف مردم رسیده بود در دوازده فصل که مشتمل بر یکصد و هفتاد و پنج اصل می‌ باشد در طلیعه پانزدهمین قرن هجرت پیغمبر اکرم (صلی‌ الله علیه و‌ اله و سلم) بنیانگذار مکتب رهایی بخش اسلام با اهداف و انگیزه ‌های مشروح فوق به پایان رساند به این امید که این قرن، قرن حکومت جهانی مستضعفین و شکست تمامی مستکبرین گردد.


❯ فصل اول - اصول کلی
اصل 1

حکومت ایران جمهوری اسلامی است که ملت ایران، بر اساس اعتقاد دیرینه‌اش به حکومت حق و عدل قرآن، در پی انقلاب اسلامی پیروزمند خود به رهبری مرجع عالی‌قدر تقلید آیت‌الله‌العظمی امام خمینی، در همه‌پرسی دهم و یازدهم فروردین ماه یک هزار و سیصد و پنجاه و هشت هجری شمسی برابر با اول و دوم جمادی‌ الاول سال یک هزار و سیصد و نود و نه هجری قمری با اکثریت 98٫2 درصد کلیه کسانی که حق رای داشتند، به آن رای مثبت داد.

اصل 2

جمهوری اسلامی، نظامی است بر پایه ایمان به:
1- خدای یکتا (لا اله الا الله) و اختصاص حاکمیت و تشریع به او و لزوم تسلیم در برابر امر او.
2- وحی الهی و نقش بنیادی آن در بیان قوانین.
3- معاد و نقش سازنده آن در سیر تکاملی انسان به سوی خدا.
4- عدل خدا در خلقت و تشریع.
5- امامت و رهبری مستمر و نقش اساسی آن در تداوم انقلاب اسلامی.
6- کرامت و ارزش والای انسان و آزادی توام با مسئولیت او در برابر خدا، که از راه:
الف) اجتهاد مستمر فقهای جامع‌الشرایط بر اساس کتاب و سنت معصومین سلام الله علیهم اجمعین.
ب) استفاده از علوم و فنون و تجارب پیشرفته بشری و تلاش در پیشبرد آنها.
ج) نفی هر گونه ستمگری و ستم‌کشی و سلطه‌گری و سلطه‌پذیری، قسط و عدل و استقلال سیاسی و اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی و همبستگی ملی را تامین می‌کند.

اصل 3

دولت جمهوری اسلامی ایران موظف است برای نیل به اهداف مذکور در اصل دوم، همه امکانات خود را برای امور زیر به کار برد:
1- ایجاد محیط مساعد برای رشد فضایل اخلاقی بر اساس ایمان و تقوی و مبارزه با کلیه مظاهر فساد و تباهی.
2- بالا بردن سطح آگاهی‌های عمومی در همه زمینه‌ها با استفاده صحیح از مطبوعات و رسانه‌های گروهی و وسایل دیگر.
3- آموزش و پرورش و تربیت بدنی رایگان برای همه در تمام سطوح، و تسهیل و تعمیم آموزش عالی.
4- تقویت روح بررسی و تتبع و ابتکار در تمام زمینه‌های علمی، فنی، فرهنگی و اسلامی از طریق تاسیس مراکز تحقیق و تشویق محققان.
5- طرد کامل استعمار و جلوگیری از نفوذ اجانب.
6- محو هر گونه استبداد و خودکامگی و انحصارطلبی.
7- تامین آزادیهای سیاسی و اجتماعی در حدود قانون.
8- مشارکت عامه مردم در تعیین سرنوشت سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی خویش.
9- رفع تبعیضات ناروا و ایجاد امکانات عادلانه برای همه، در تمام زمینه‌های مادی و معنوی.
10- ایجاد نظام اداری صحیح و حذف تشکیلات غیر ضرور.
11- تقویت کامل بنیه دفاع ملی از طریق آموزش نظامی عمومی برای حفظ استقلال و تمامیت ارضی و نظام اسلامی کشور.
12- پی‌ریزی اقتصادی صحیح و عادلانه بر طبق ضوابط اسلامی جهت ایجاد رفاه و رفع فقر و برطرف ساختن هر نوع محرومیت در زمینه‌های تغذیه و مسکن و کار و بهداشت و تعمیم بیمه.
13- تامین خودکفایی در علوم و فنون صنعت و کشاورزی و امور نظامی و مانند اینها.
14- تامین حقوق همه‌جانبه افراد از زن و مرد و ایجاد امنیت قضایی عادلانه برای همه و تساوی عموم در برابر قانون.
15- توسعه و تحکیم برادری اسلامی و تعاون عمومی بین همه مردم.
16- تنظیم سیاست خارجی کشور بر اساس معیارهای اسلام، تعهد برادرانه نسبت به همه مسلمانان و حمایت بی‌دریغ از مستضعفان جهان.

اصل 4

کلیه قوانین و مقررات مدنی، جزایی، مالی، اقتصادی، اداری، فرهنگی، نظامی، سیاسی و غیر این‌ها باید بر اساس موازین اسلامی باشد. این اصل بر اطلاق یا عموم همه اصول قانون اساسی و قوانین و مقررات دیگر حاکم است و تشخیص این امر بر عهده فقهای شورای نگهبان است.

اصل 5

در زمان غیبت حضرت ولی عصر (عجل الله تعالی فرجه)، در جمهوری اسلامی ایران ولایت امر و امامت امت بر عهده فقیه عادل و با تقوی، آگاه به زمان، شجاع، مدیر و مدبر است که طبق اصل یکصد و هفتم عهده‌دار آن می‌گردد.

اصل 6

در جمهوری اسلامی ایران امور کشور باید به اتکای آرای عمومی اداره شود، از راه انتخابات (انتخاب رئیس جمهور، نمایندگان مجلس شورای اسلامی، اعضای شوراها و نظایر این‌ها) یا از راه همه‌پرسی در مواردی که در اصول دیگر این قانون معین می‌گردد.

اصل 7

طبق دستور قرآن کریم: «و امرهم شوری بینهم» و «شاورهم فی الامر»، شوراها (مجلس شورای اسلامی، شورای استان، شهرستان، شهر، محل، بخش، روستا و نظایر این‌ها) از ارکان تصمیم‌گیری و اداره امور کشورند.
موارد، طرز تشکیل و حدود اختیارات و وظایف شوراها را این قانون و قوانین ناشی از آن معین می‌کند.

اصل 8

در جمهوری اسلامی ایران دعوت به خیر، امر به معروف و نهی از منکر وظیفه‌ای است همگانی و متقابل بر عهده مردم نسبت به یکدیگر، دولت نسبت به مردم و مردم نسبت به دولت. شرایط و حدود و کیفیت آن را قانون معین می‌کند.
«و المومنون و المومنات بعضهم اولیاء بعض یامرون بالمعروف و ینهون عن المنکر».

اصل 9

در جمهوری اسلامی ایران، آزادی و استقلال و وحدت و تمامیت ارضی کشور از یکدیگر تفکیک ناپذیرند و حفظ آنها وظیفه دولت و آحاد ملت است. هیچ فرد یا گروه یا مقامی حق ندارد به نام استفاده از آزادی، به استقلال سیاسی، فرهنگی، اقتصادی، نظامی و تمامیت ارضی ایران کمترین خدشه‌ای وارد کند و هیچ مقامی حق ندارد به نام حفظ استقلال و تمامیت ارضی کشور آزادی‌های مشروع را، هر چند با وضع قوانین و مقررات، سلب کند.

اصل 10

از آنجا که خانواده واحد بنیادی جامعه اسلامی است، همه قوانین و مقررات و برنامه‌ریزی‌های مربوط باید در جهت آسان کردن تشکیل خانواده، پاسداری از قداست آن و استواری روابط خانوادگی بر پایه حقوق و اخلاق اسلامی باشد.

اصل 11

به حکم آیه کریمه «ان هذه امتکم امه واحده و انا ربکم فاعبدون» همه مسلمانان یک اُمتند و دولت جمهوری اسلامی ایران موظف است سیاست کلی خود را بر پایه ائتلاف و اتحاد ملل اسلامی قرار دهد و کوشش به عمل آورد تا وحدت سیاسی، اقتصادی و فرهنگی جهان اسلام را تحقق بخشد.

اصل 12

دین رسمی ایران، اسلام و مذهب جعفری اثنی‌عشری است و این اصل الی الابد غیرقابل تغییر است و مذاهب دیگر اسلامی اعم از حنفی، شافعی، مالکی، حنبلی و زیدی دارای احترام کامل هستند و پیروان این مذاهب در انجام مراسم مذهبی، طبق فقه خودشان آزادند و در تعلیم و تربیت دینی و احوال شخصیه (ازدواج، طلاق، ارث و وصیت) و دعاوی مربوط به آن در دادگاه‌ها رسمیت دارند و در هر منطقه‌ای که پیروان هر یک از این مذاهب اکثریت داشته باشند، مقررات محلی در حدود اختیارات شوراها بر طبق آن مذهب خواهد بود، با حفظ حقوق پیروان سایر مذاهب.

اصل 13

ایرانیان زرتشتی، کلیمی و مسیحی تنها اقلیت‌های دینی شناخته می‌شوند که در حدود قانون در انجام مراسم دینی خود آزادند و در احوال شخصیه و تعلیمات دینی بر طبق آیین خود عمل می‌کنند.

اصل 14

به حکم آیه شریفه «لا ینهاکم الله عن الذین لم یقاتلوکم فی الدین و لم یخرجوکم من دیارکم ان تبروهم و تقسطوا الیهم ان الله یحب المقسطین» دولت جمهوری اسلامی ایران و مسلمانان موظفند نسبت به افراد غیرمسلمان با اخلاق حسنه و قسط و عدل اسلامی عمل نمایند و حقوق انسانی آنان را رعایت کنند. این اصل در حق کسانی اعتبار دارد که بر ضد اسلام و جمهوری اسلامی ایران توطئه و اقدام نکنند.


❯ فصل دوم - زبان، خط، تاریخ و پرچم رسمی کشور
اصل 15

زبان و خط رسمی و مشترک مردم ایران فارسی است. اسناد و مکاتبات و متون رسمی و کتب درسی باید با این زبان و خط باشد ولی استفاده از زبان‌های محلی و قومی در مطبوعات و رسانه‌های گروهی و تدریس ادبیات آنها در مدارس، در کنار زبان فارسی آزاد است.

اصل 16

از آنجا که زبان قرآن و علوم و معارف اسلامی عربی است و ادبیات فارسی کاملاً با آن آمیخته است این زبان باید پس از دوره ابتدایی تا پایان دوره متوسطه در همه کلاس‌ها و در همه رشته‌ها تدریس شود.

اصل 17

مبدا تاریخ رسمی کشور هجرت پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) است و تاریخ هجری شمسی و هجری قمری هر دو معتبر است، اما مبنای کار ادارات دولتی هجری شمسی است. تعطیل رسمی هفتگی، روز جمعه است.

اصل 18

پرچم رسمی ایران به رنگ‌های سبز و سفید و سرخ با علامت مخصوص جمهوری اسلامی و شعار «الله اکبر» است.


❯ فصل سوم - حقوق ملت
اصل 19

مردم ایران از هر قوم و قبیله که باشند از حقوق مساوی برخوردارند و رنگ، نژاد، زبان و مانند این‌ها سبب امتیاز نخواهد بود.

اصل 20

همه افراد ملت اعم از زن و مرد یکسان در حمایت قانون قرار دارند و از همه حقوق انسانی، سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی با رعایت موازین اسلام برخوردارند.

اصل 21

دولت موظف است حقوق زن را در تمام جهات با رعایت موازین اسلامی تضمین نماید و امور زیر را انجام دهد:
1- ایجاد زمینه‌های مساعد برای رشد شخصیت زن و احیای حقوق مادی و معنوی او.
2- حمایت مادران، بالخصوص در دوران بارداری و حضانت فرزند، و حمایت از کودکان بی‌سرپرست.
3- ایجاد دادگاه صالح برای حفظ کیان و بقای خانواده.
4- ایجاد بیمه خاص بیوگان و زنان سالخورده و بی‌سرپرست.
5- اعطای قیمومت فرزندان به مادران شایسته در جهت غبطه آن‌ها در صورت نبودن ولیّ شرعی.

اصل 22

حیثیت، جان، مال، حقوق، مسکن و شغل اشخاص از تعرض مصون است مگر در مواردی که قانون تجویز کند.

اصل 23

تفتیش عقاید ممنوع است و هیچ‌کس را نمی‌توان به صرف داشتن عقیده‌ای مورد تعرض و مواخذه قرار دارد.

اصل 24

نشریات و مطبوعات در بیان مطالب آزادند مگر آن که مخل به مبانی اسلام یا حقوق عمومی باشد. تفصیل آن را قانون معین می‌کند.

اصل 25

بازرسی و نرساندن نامه‌ها، ضبط و فاش کردن مکالمات تلفنی، افشای مخابرات تلگرافی و تلکس، سانسور، عدم مخابره و نرساندن آنها، استراق سمع و هر گونه تجسس ممنوع است مگر به حکم قانون.

اصل 26

احزاب، جمعیت‌ها، انجمن‌های سیاسی و صنفی و انجمن‌های اسلامی یا اقلیت‌های دینی شناخته شده آزادند، مشروط به این که اصول استقلال، آزادی، وحدت ملی، موازین اسلامی و اساس جمهوری اسلامی را نقض نکنند. هیچ‌کس را نمی‌توان از شرکت در آن‌ها منع کرد یا به شرکت در یکی از آن‌ها مجبور ساخت.

اصل 27

تشکیل اجتماعات و راهپیمایی‌ها، بدون حمل سلاح، به شرط آن که مخل به مبانی اسلام نباشد آزاد است.

اصل 28

هر کس حق دارد شغلی را که بدان مایل است و مخالف اسلام و مصالح عمومی و حقوق دیگران نیست برگزیند. دولت موظف است با رعایت نیاز جامعه به مشاغل گوناگون، برای همه افراد امکان اشتغال به کار و شرایط مساوی را برای احراز مشاغل ایجاد نماید.

اصل 29

برخورداری از تامین اجتماعی از نظر بازنشستگی، بیکاری، پیری، از کار افتادگی، بی‌سرپرستی، در راه ماندگی، حوادث و سوانح، نیاز به خدمات بهداشتی درمانی و مراقبت‌های پزشکی به صورت بیمه و غیره، حقی است همگانی. دولت موظف است طبق قوانین از محل درآمدهای عمومی و درآمدهای حاصل از مشارکت مردم، خدمات و حمایت‌های مالی فوق را برای یک یک افراد کشور تامین کند.

اصل 30

دولت موظف است وسایل آموزش و پرورش رایگان را برای همه ملت تا پایان دوره متوسطه فراهم سازد و وسایل تحصیلات عالی را تا سر حد خودکفایی کشور به طور رایگان گسترش دهد.

اصل 31

داشتن مسکن متناسب با نیاز، حق هر فرد و خانواده ایرانی است. دولت موظف است با رعایت اولویت برای آنها که نیازمندترند به خصوص روستانشینان و کارگران زمینه اجرای این اصل را فراهم کند.

اصل 32

هیچ‌کس را نمی‌توان دستگیر کرد مگر به حکم و ترتیبی که قانون معین می‌کند. در صورت بازداشت، موضوع اتهام باید با ذکر دلایل بلافاصله کتباً به متهم ابلاغ و تفهیم شود و حداکثر ظرف مدت بیست و چهار ساعت پرونده مقدماتی به مراجع صالحه قضایی ارسال و مقدمات محاکمه، در اسرع وقت فراهم گردد. متخلف از این اصل طبق قانون مجازات می‌شود.

اصل 33

هیچ‌کس را نمی‌توان از محل اقامت خود تبعید کرد یا از اقامت در محل مورد علاقه‌اش ممنوع یا به اقامت در محلی مجبور ساخت، مگر در مواردی که قانون مقرر می‌دارد.

اصل 34

دادخواهی حق مسلم هر فرد است و هر کس می‌تواند به منظور دادخواهی به دادگاه‌های صالح رجوع نماید. همه افراد ملت حق دارند این گونه دادگاه‌ها را در دسترس داشته باشند و هیچ‌کس را نمی‌توان از دادگاهی که به موجب قانون حق مراجعه به آن را دارد منع کرد.

اصل 35

در همه دادگاه‌ها طرفین دعوی حق دارند برای خود وکیل انتخاب نمایند و اگر توانایی انتخاب وکیل را نداشته باشند باید برای آن‌ها امکانات تعیین وکیل فراهم گردد.

اصل 36

حکم به مجازات و اجرای آن باید تنها از طریق دادگاه صالح و به موجب قانون باشد.

اصل 37

اصل، برائت است و هیچ‌کس از نظر قانون مجرم شناخته نمی‌شود، مگر این که جرم او در دادگاه صالح ثابت گردد.

اصل 38

هرگونه شکنجه برای گرفتن اقرار و یا کسب اطلاع ممنوع است. اجبار شخص به شهادت، اقرار یا سوگند، مجاز نیست و چنین شهادت و اقرار و سوگندی فاقد ارزش و اعتبار است. متخلف از این اصل طبق قانون مجازات می‌شود.

اصل 39

هتک حرمت و حیثیت کسی که به حکم قانون دستگیر، بازداشت، زندانی یا تبعید شده، به هر صورت که باشد ممنوع و موجب مجازات است.

اصل 40

هیچ کس نمی‌تواند اعمال حق خویش را وسیله اضرار به غیر یا تجاوز به منافع عمومی قرار دهد.

اصل 41

تابعیت کشور ایران حق مسلم هر فرد ایرانی است و دولت نمی‌تواند از هیچ ایرانی سلب تابعیت کند، مگر به درخواست خود او یا در صورتی که به تابعیت کشور دیگری درآید.

اصل 42

اتباع خارجه می‌توانند در حدود قوانین به تابعیت ایران درآیند و سلب تابعیت اینگونه اشخاص در صورتی ممکن است که دولت دیگری تابعیت آن‌ها را بپذیرد یا خود آن‌ها درخواست کنند.


❯ فصل چهارم - اقتصاد و امور مالی
اصل 43

برای تامین استقلال اقتصادی جامعه و ریشه‌کن کردن فقر و محرومیت و برآوردن نیازهای انسان در جریان رشد، با حفظ آزادی او، اقتصاد جمهوری اسلامی ایران بر اساس ضوابط زیر استوار می‌شود:
1- تامین نیازهای اساسی: مسکن، خوراک، پوشاک، بهداشت، درمان، آموزش و پرورش و امکانات لازم برای تشکیل خانواده برای همه.
2- تامین شرایط و امکانات کار برای همه به منظور رسیدن به اشتغال کامل و قرار دادن وسایل کار در اختیار همه کسانی که قادر به کارند ولی وسایل کار ندارند، در شکل تعاونی، از راه وام بدون بهره یا هر راه مشروع دیگر که نه به تمرکز و تداول ثروت در دست افراد و گروه‌های خاص منتهی شود و نه دولت را به صورت یک کارفرمای بزرگ مطلق درآورد. این اقدام باید با رعایت ضرورت‌های حاکم بر برنامه‌ریزی عمومی اقتصاد کشور در هر یک از مراحل رشد صورت گیرد.
3- تنظیم برنامه اقتصادی کشور به صورتی که شکل و محتوا و ساعت کار چنان باشد که هر فرد علاوه بر تلاش شغلی، فرصت و توان کافی برای خودسازی معنوی، سیاسی و اجتماعی و شرکت فعال در رهبری کشور و افزایش مهارت و ابتکار داشته باشد.
4- رعایت آزادی انتخاب شغل، و عدم اجبار افراد به کاری معین و جلوگیری از بهره‌کشی از کار دیگری.
5- منع اضرار به غیر و انحصار و احتکار و ربا و دیگر معاملات باطل و حرام.
6- منع اسراف و تبذیر در همه شئون مربوط به اقتصاد، اعم از مصرف، سرمایه‌گذاری، تولید، توزیع و خدمات.
7- استفاده از علوم و فنون و تربیت افراد ماهر به نسبت احتیاج برای توسعه و پیشرفت اقتصاد کشور.
8- جلوگیری از سلطه اقتصادی بیگانه بر اقتصاد کشور.
9- تاکید بر افزایش تولیدات کشاورزی، دامی و صنعتی که نیازهای عمومی را تامین کند و کشور را به مرحله خودکفایی برساند و از وابستگی برهاند.

اصل 44

نظام اقتصادی جمهوری اسلامی ایران بر پایه سه بخش دولتی‌، تعاونی و خصوصی با برنامه‌ریزی منظم و صحیح استوار است‌.
بخش دولتی شامل کلیه صنایع بزرگ‌، صنایع مادر، بازرگانی خارجی‌، معادن بزرگ‌، بانکداری‌، بیمه‌، تامین نیرو، سدها و شبکه‌های بزرگ آبرسانی‌، رادیو و تلویزیون‌، پست و تلگراف و تلفن‌، هواپیمایی‌، کشتیرانی‌، راه و راه‌آهن و مانند اینها است که به‌صورت مالکیت عمومی و در اختیار دولت است‌.
بخش تعاونی شامل شرکتها و موسسات تعاونی تولید و توزیع‌ است که در شهر و روستا بر طبق ضوابط اسلامی تشکیل می‌شود.
بخش خصوصی شامل آن قسمت از کشاورزی‌، دامداری‌، صنعت‌، تجارت و خدمات می‌شود که مکمل فعالیت‌های اقتصادی دولتی و تعاونی است‌.
مالکیت در این سه بخش تا جایی که با اصول دیگر این فصل مطابق‌ باشد و از محدوده قوانین اسلام خارج نشود و موجب رشد و توسعه اقتصادی کشور گردد و مایه زیان جامعه نشود مورد حمایت‌ قانون جمهوری اسلامی است‌.
تفصیل ضوابط و قلمرو و شرایط هر سه بخش را قانون معین‌ می‌کند.

اصل 45

انفال و ثروت‌های عمومی از قبیل زمین‌های موات یا رها شده، معادن، دریاها، دریاچه‌ها، رودخانه‌ها و سایر آب‌های عمومی، کوه‌ها، دره‌ها، جنگل‌ها، نیزارها، بیشه‌های طبیعی، مراتعی که حریم نیست، ارث بدون وارث، و اموال مجهول‌المالک و اموال عمومی که از غاصبین مسترد می‌شود، در اختیار حکومت اسلامی است تا بر طبق مصالح عامه نسبت به آن‌ها عمل نماید. تفصیل و ترتیب استفاده از هر یک را قانون معین می‌کند.

اصل 46

هر کس مالک حاصل کسب و کار مشروع خویش است و هیچ‌کس نمی‌تواند به عنوان مالکیت نسبت به کسب و کار خود امکان کسب و کار را از دیگری سلب کند.

اصل 47

مالکیت شخصی که از راه مشروع باشد محترم است. ضوابط آن را قانون معین می‌کند.

اصل 48

در بهره‌برداری از منابع طبیعی و استفاده از درآمدهای ملی در سطح استان‌ها و توزیع فعالیت‌های اقتصادی میان استان‌ها و مناطق مختلف کشور، باید تبعیض در کار نباشد، به طوری که هر منطقه فراخور نیازها و استعداد رشد خود، سرمایه و امکانات لازم در دسترس داشته باشد.

اصل 49

دولت موظف است ثروت‌های ناشی از ربا، غصب، رشوه، اختلاس، سرقت، قمار، سوءاستفاده از موقوفات، سوءاستفاده از مقاطعه‌کاری‌ها و معاملات دولتی، فروش زمین‌های موات و مباحات اصلی، دایر کردن اماکن فساد و سایر موارد غیرمشروع را گرفته و به صاحب حق رد کند و در صورت معلوم نبودن او به بیت‌المال بدهد. این حکم باید با رسیدگی و تحقیق و ثبوت شرعی به وسیله دولت اجرا شود.

اصل 50

در جمهوری اسلامی، حفاظت محیط زیست که نسل امروز و نسل‌های بعد باید در آن حیات اجتماعی رو به رشدی داشته باشند، وظیفه عمومی تلقی می‌گردد. از این رو فعالیت‌های اقتصادی و غیر آن که با آلودگی محیط زیست یا تخریب غیرقابل جبران آن ملازمه پیدا کند، ممنوع است.

اصل 51

هیچ نوع مالیات وضع نمی‌شود مگر به موجب قانون. موارد معافیت و بخشودگی و تخفیف مالیاتی به موجب قانون مشخص می‌شود.

اصل 52

بودجه سالانه کل کشور به ترتیبی که در قانون مقرر می‌شود از طرف دولت تهیه و برای رسیدگی و تصویب به مجلس شورای اسلامی تسلیم می‌گردد. هر گونه تغییر در ارقام بودجه نیز تابع مراتب مقرر در قانون خواهد بود.

اصل 53

کلیه دریافت‌های دولت در حساب‌های خزانه‌داری کل متمرکز می‌شود و همه پرداخت‌ها در حدود اعتبارات مصوب به موجب قانون انجام می‌گیرد.

اصل 54

دیوان محاسبات کشور مستقیماً زیر نظر مجلس شورای اسلامی است. سازمان و اداره امور آن در تهران و مراکز استان‌ها به موجب قانون تعیین خواهد شد.

اصل 55

دیوان محاسبات به کلیه حساب‌های وزارتخانه‌ها، موسسات، شرکت‌های دولتی و سایر دستگاه‌هایی که به نحوی از انحاء از بودجه کل کشور استفاده می‌کنند به ترتیبی که قانون مقرر می‌دارد رسیدگی یا حسابرسی می‌نماید که هیچ هزینه‌ای از اعتبارات مصوب تجاوز نکرده و هر وجهی در محل خود به مصرف رسیده باشد. دیوان محاسبات، حساب‌ها و اسناد و مدارک مربوطه را برابر قانون جمع‌آوری و گزارش تفریغ بودجه هر سال را به انضمام نظرات خود به مجلس شورای اسلامی تسلیم می‌نماید. این گزارش باید در دسترس عموم گذاشته شود.


❯ فصل پنجم - حق حاکمیت ملت و قوای ناشی از آن
اصل 56

حاکمیت مطلق بر جهان و انسان از آن خداست و هم او، انسان را بر سرنوشت اجتماعی خویش حاکم ساخته است. هیچ‌کس نمی‌تواند این حق الهی را از انسان سلب کند یا در خدمت منافع فرد یا گروهی خاص قرار دهد و ملت این حق خداداد را از طرقی که در اصول بعد می‌آید اعمال می‌کند.

اصل 57

قوای حاکم در جمهور اسلامی ایران عبارتند از: قوه مقننه، قوه مجریه و قوه قضاییه که زیر نظر ولایت مطلقه امر و امامت امت بر طبق اصول آینده این قانون اعمال می‌گردند. این قوا مستقل از یکدیگرند.

اصل 58

اعمال قوه مقننه از طریق مجلس شورای اسلامی است که از نمایندگان منتخب مردم تشکیل می‌شود و مصوبات آن پس از طی مراحلی که در اصول بعد می‌آید برای اجرا به قوه مجریه و قضاییه ابلاغ می‌گردد.

اصل 59

در مسائل بسیار مهم اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی ممکن است اعمال قوه مقننه از راه همه‌پرسی و مراجعه مستقیم به آراء مردم صورت گیرد. درخواست مراجعه به آراء عمومی باید به تصویب دو سوم مجموع نمایندگان مجلس برسد.

اصل 60

اعمال قوه مجریه جز در اموری که در این قانون مستقیماً بر عهده رهبری گذارده شده، از طریق رییس جمهور و وزراء است.

اصل 61

اعمال قوه قضاییه به وسیله دادگاه‌های دادگستری است که باید طبق موازین اسلامی تشکیل شود و به حل و فصل دعاوی و حفظ حقوق عمومی و گسترش و اجرای عدالت و اقامه حدود الهی بپردازد.


❯ فصل ششم - قوه مقننه
❯ مبحث اول - مجلس شورای اسلامی
اصل 62

مجلس شورای اسلامی از نمایندگان ملت که به طور مستقیم و با رای مخفی انتخاب می‌شوند تشکیل می‌گردد. شرایط انتخاب‌کنندگان و انتخاب‌شوندگان و کیفیت انتخابات را قانون معین خواهد کرد.

اصل 63

دوره نمایندگی مجلس شورای اسلامی چهار سال است. انتخابات هر دوره باید پیش از پایان دوره قبل برگزار شود به طوری که کشور در هیچ زمان بدون مجلس نباشد.

اصل 64

عده نمایندگان مجلس شورای اسلامی دویست و هفتاد نفر است و از تاریخ همه‌پرسی سال یک‌هزار و سیصد و شصت و هشت هجری شمسی پس از هر ده سال، با در نظر گرفتن عوامل انسانی، سیاسی، جغرافیایی و نظایر آنها حداکثر بیست نفر نماینده می‌تواند اضافه شود. زرتشتیان و کلیمیان هر کدام یک نماینده و مسیحیان آشوری و کلدانی مجموعاً یک نمایند و مسیحیان ارمنی جنوب و شمال هر کدام یک نماینده انتخاب می‌کنند. محدوده حوزه‌های انتخابیه و تعداد نمایندگان را قانون معین می‌کند.

اصل 65

پس از برگزاری انتخابات، جلسات مجلس شورای اسلامی با حضور دو سوم مجموع نمایندگان رسمیت می‌یابد و تصویب طرح‌ها و لوایح طبق آیین‌نامه مصوب داخلی انجام می‌گیرد مگر در مواردی که در قانون اساسی نصاب خاصی تعیین شده باشد. برای تصویب آیین‌نامه داخلی موافقت دو سوم حاضران لازم است.

اصل 66

ترتیب انتخاب رئیس و هیات رئیسه مجلس و تعداد کمیسیون‌ها و دوره تصدی آن‌ها و امور مربوط به مذاکرات و انتظامات مجلس به وسیله آیین‌نامه داخلی مجلس معین می‌گردد.

اصل 67

نمایندگان باید در نخستین جلسه مجلس به ترتیب زیر سوگند یاد کنند و متن قسم‌نامه را امضاء نمایند.
“بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم
من در برابر قرآن مجید، به خدای قادر متعال سوگند یاد می‌کنم و با تکیه بر شرف انسانی خویش تعهد می‌نمایم که پاسدار حریم اسلام و نگاهبان دستاوردهای انقلاب اسلامی ملت ایران و مبانی جمهوری اسلامی باشم، ودیعه‌ای را که ملت به ما سپرده به عنوان امینی عادل پاسداری کنم و در انجام وظایف وکالت، امانت و تقوی را رعایت نمایم و همواره به استقلال و اعتلای کشور و حفظ حقوق ملت و خدمت به مردم پایبند باشم، از قانون اساسی دفاع کنم و در گفته‌ها و نوشته‌ها و اظهارنظرها، استقلال کشور و آزادی مردم و تامین مصالح آن‌ها را مد نظر داشته باشم.”
نمایندگان اقلیت‌های دینی این سوگند را با ذکر کتاب آسمانی خود یاد خواهند کرد.
نمایندگانی که در جلسه نخست شرکت ندارند باید در اولین جلسه‌ای که حضور پیدا می‌کنند مراسم سوگند را به جای آوردند.

اصل 68

در زمان جنگ و اشغال نظامی کشور به پیشنهاد رئیس جمهور و تصویب سه چهارم مجموع نمایندگان و تایید شورای نگهبان، انتخابات نقاط اشغال شده یا تمامی مملکت برای مدت معینی متوقف می‌شود و در صورت عدم تشکیل مجلس جدید، مجلس سابق همچنان به کار خود ادامه خواهد داد.

اصل 69

مذاکرات مجلس شورای اسلامی باید علنی باشد و گزارش کامل آن از طریق رادیو و روزنامه رسمی برای اطلاع عموم منتشر شود. در شرایط اضطراری، در صورتی که رعایت امنیت کشور ایجاب کند، به تقاضای رئیس جمهور یا یکی از وزراء یا ده نفر از نمایندگان، جلسه غیرعلنی تشکیل می‌شود. مصوبات جلسه غیرعلنی در صورتی معتبر است که با حضور شورای نگهبان به تصویب سه چهارم مجموع نمایندگان برسد. گزارش و مصوبات این جلسات باید پس از بر طرف شدن شرایط اضطراری برای اطلاع عموم منتشر گردد.

اصل 70

رئیس جمهور و معاونان او و وزیران به اجتماع یا به انفراد حق شرکت در جلسات علنی مجلس را دارند و می‌توانند مشاوران خود را همراه داشته باشند و در صورتی که نمایندگان لازم بدانند، وزراء مکلف به حضورند و هر گاه تقاضا کنند مطالبشان استماع می‌شود.

❯ مبحث دوم - اختیارات و صلاحیت مجلس شورای اسلامی
اصل 71

مجلس شورای اسلامی در عموم مسائل در حدود مقرر در قانون اساسی می‌تواند قانون وضع کند.

اصل 72

مجلس شورای اسلامی نمی‌تواند قوانینی وضع کند که با اصول و احکام مذهب رسمی کشور یا قانون اساسی مغایرت داشته باشد. تشخیص این امر به ترتیبی که در اصل نود و ششم آمده برعهده شورای نگهبان است.

اصل 73

شرح و تفسیر قوانین عادی در صلاحیت مجلس شورای اسلامی است. مفاد این اصل مانع از تفسیری که دادرسان، در مقام تمیز حق، از قوانین می‌کنند نیست.

اصل 74

لوایح قانونی پس از تصویب هیات وزیران به مجلس تقدیم می‌شود و طرح‌های قانونی به پیشنهاد حداقل پانزده نفر از نمایندگان، در مجلس شورای اسلامی قابل طرح است.

اصل 75

طرح‌های قانونی و پیشنهادها و اصلاحاتی که نمایندگان در خصوص لوایح قانونی عنوان می‌کنند و به تقلیل درآمد عمومی یا افزایش هزینه عمومی می‌انجامد، در صورتی قابل طرح در مجلس است که در آن طریق جبران کاهش درآمد یا تامین هزینه جدید نیز معلوم شده باشد.

اصل 76

مجلس شورای اسلامی حق تحقیق و تفحص در تمام امور کشور را دارد.

اصل 77

عهدنامه‌ها، مقاوله‌نامه‌ها، قراردادها و موافقت‌نامه‌های بین‌المللی باید به تصویب مجلس شورای اسلامی برسد.

اصل 78

هر گونه تغییر در خطوط مرزی ممنوع است مگر اصلاحات جزیی با رعایت مصالح کشور، به شرط این که یک طرفه نباشد و به استقلال و تمامیت ارضی کشور لطمه نزند و به تصویب چهار پنجم مجموع نمایندگان مجلس شورای اسلامی برسد.

اصل 79

برقراری حکومت نظامی ممنوع است. در حالت جنگ و شرایط اضطراری نظیر آن، دولت حق دارد با تصویب مجلس شورای اسلامی موقتاً محدودیت‌های ضروری را برقرار نماید، ولی مدت آن به هر حال نمی‌تواند بیش از سی روز باشد و در صورتی که ضرورت همچنان باقی باشد دولت موظف است مجدداً از مجلس کسب مجوز کند.

اصل 80

گرفتن و دادن وام یا کمک‌های بدون عوض داخلی و خارجی از طرف دولت باید با تصویب مجلس شورای اسلامی باشد.

اصل 81

دادن امتیاز تشکیل شرکت‌ها و موسسات در امور تجارتی و صنعتی و کشاورزی و معادن و خدمات به خارجیان مطلقاً ممنوع است.

اصل 82

استخدام کارشناسان خارجی از طرف دولت ممنوع است مگر در موارد ضرورت با تصویب مجلس شورای اسلامی.

اصل 83

بناها و اموال دولتی که از نفایس ملی باشد قابل انتقال به غیر نیست مگر با تصویب مجلس شورای اسلامی آن هم در صورتی که از نفایس منحصر به فرد نباشد.

اصل 84

هر نماینده در برابر تمام ملت مسئول است و حق دارد در همه مسائل داخلی و خارجی کشور اظهارنظر نماید.

اصل 85

سمت نمایندگی قائم به شخص است و قابل واگذاری به دیگری نیست. مجلس نمی‌تواند اختیار قانونگذاری را به شخص یا هیأتی واگذار کند ولی در موارد ضروری می‌تواند اختیار وضع بعضی از قوانین را با رعایت اصل هفتاد و دوم به کمیسیون‌های داخلی خود تفویض کند، در این صورت این قوانین در مدتی که مجلس تعیین می‌نماید به صورت آزمایشی اجرا می‌شود و تصویب نهایی آن‌ها با مجلس خواهد بود. همچنین مجلس شورای اسلامی می‌تواند تصویب دائمی اساسنامه سازمان‌ها، شرکت‌ها، موسسات دولتی یا وابسته به دولت را با رعایت اصل هفتاد و دوم به کمیسیون‌های ذی‌ربط واگذار کند و یا اجازه تصویب آن‌ها را به دولت بدهد. در این صورت مصوبات دولت نباید با اصول و احکام مذهب رسمی کشور و یا قانون اساسی مغایرت داشته باشد، تشخیص این امر به ترتیب مذکور در اصل نود و ششم با شورای نگهبان است. علاوه بر این، مصوبات دولت نباید مخالفت قوانین و مقررات عمومی کشور باشد و به منظور بررسی و اعلام عدم مغایرت آن‌ها با قوانین مزبور باید ضمن ابلاغ برای اجرا به اطلاع رئیس مجلس شورای اسلامی برسد.

اصل 86

نمایندگان مجلس در مقام ایفای وظایف نمایندگی در اظهارنظر و رای خود کاملاً آزادند و نمی‌توان آن‌ها را به سبب نظراتی که در مجلس اظهار کرده‌اند یا آرایی که در مقام ایفای وظایف نمایندگی خود داده‌اند تعقیب یا توقیف کرد.

اصل 87

رئیس جمهور برای هیأت وزیران پس از تشکیل و پیش از هر اقدام دیگر باید از مجلس رای اعتماد بگیرد. در دوران تصدی نیز در مورد مسائل مهم و مورد اختلاف می‌تواند از مجلس برای هیات وزیران تقاضای رای اعتماد کند.

اصل 88

در هر مورد که حداقل یک چهارم کل نمایندگان مجلس شورای اسلامی از رئیس جمهور و یا هر یک از نمایندگان از وزیر مسئول، درباره یکی از وظایف آنان سوال کنند، رئیس جمهور یا وزیر موظف است در مجلس حاضر شود و به سوال جواب دهد و این جواب نباید در مورد رئیس جمهور بیش از یک ماه و در مورد وزیر بیش از ده روز به تاخیر افتاد مگر با عذر موجه به تشخیص مجلس شورای اسلامی.

اصل 89

1) نمایندگان مجلس شورای اسلامی می‌توانند در مواردی که لازم می‌دانند هیأت وزیران یا هر یک از وزراء را استیضاح کنند، استیضاح وقتی قابل طرح در مجلس است که با امضای حداقل ده نفر از نمایندگان به مجلس تقدیم شود. هیأت وزیران یا وزیر مورد استیضاح باید ظرف مدت ده روز پس از طرح آن در مجلس حاضر شده و به آن پاسخ گوید و از مجلس رای اعتماد بخواهد. در صورت عدم حضور هیأت وزیران یا وزیر برای پاسخ، نمایندگان مزبور درباره استیضاح خود توضیحات لازم را می‌دهند و در صورتی که مجلس مقتضی بداند اعلام رای عدم اعتماد خواهد کرد. اگر مجلس رای اعتماد نداد هیأت وزیران یا وزیر مورد استیضاح عزل می‌شود. در هر دو صورت وزرای مورد استیضاح نمی‌توانند در هیأت وزیرانی که بلافاصله بعد از آن تشکیل می‌شود عضویت پیدا کنند.
2) در صورتی که حداقل یک سوم از نمایندگان مجلس شورای اسلامی رئیس جمهور را در مقام اجرای وظایف مدیریت قوه مجریه و اداره امور اجرایی کشور مورد استیضاح قرار دهند، رئیس جمهور باید ظرف مدت یک ماه پس از طرح آن در مجلس حاضر شود و در خصوص مسائل مطرح شده توضیحات کافی بدهد. در صورتی که پس از بیانات نمایندگان مخالف و موافق و پاسخ رئیس جمهور، اکثریت دو سوم کل نمایندگان به عدم کفایت رئیس جمهور رای دادند مراتب جهت اجرای بند ده اصل یکصد و دهم به اطلاع مقام رهبری می‌رسد.

اصل 90

هر کس شکایتی از طرز کار مجلس یا قوه مجریه یا قوه قضاییه داشته باشد، می‌تواند شکایت خود را کتباً به مجلس شورای اسلامی عرضه کند. مجلس موظف است به این شکایات رسیدگی کند و پاسخ کافی دهد و در مواردی که شکایت به قوه مجریه و یا قوه قضاییه مربوط است رسیدگی و پاسخ کافی از آن‌ها بخواهد و در مدت متناسب نتیجه را اعلام نماید و در موردی که مربوط به عموم باشد به اطلاع عامه برساند.

اصل 91

به منظور پاسداری از احکام اسلام و قانون اساسی از نظر عدم مغایرت مصوبات مجلس شورای اسلامی با آن‌ها، شورایی به نام «شورای نگهبان» با ترکیب زیر تشکیل می‌شود:
1- شش نفر از فقهای عادل و آگاه به مقتضیات زمان و مسائل روز. انتخاب این عده با مقام رهبری است.
2- شش نفر حقوقدان، در رشته‌های مختلف حقوقی، از میان حقوقدانان مسلمانی که به وسیله رئیس قوه قضاییه به مجلس شورای اسلامی معرفی می‌شوند و با رای مجلس انتخاب می‌گردند.

اصل 92

اعضای شورای نگهبان برای مدت شش سال انتخاب می‌شوند ولی در نخستین دوره پس از گذشتن سه سال، نیمی از اعضای هر گروه به قید قرعه تغییر می‌یابند و اعضای تازه‌ای به جای آن‌ها انتخاب می‌شوند.

اصل 93

مجلس شورای اسلامی بدون وجود شورای نگهبان اعتبار قانونی ندارد مگر در مورد تصویب اعتبارنامه نمایندگان و انتخاب شش نفر حقوقدان اعضای شورای نگهبان.

اصل 94

کلیه مصوبات مجلس شورای اسلامی باید به شورای نگهبان فرستاده شود. شورای نگهبان موظف است آن را حداکثر ظرف ده روز از تاریخ وصول از نظر انطباق بر موازین اسلام و قانون اساسی مورد بررسی قرار دهد و چنانچه آن را مغایر ببیند برای تجدیدنظر به مجلس بازگرداند. در غیر این صورت مصوبه قابل اجرا است.

اصل 95

در مواردی که شورای نگبهان مدت ده روز را برای رسیدگی و اظهارنظر نهایی کافی نداند، می‌تواند از مجلس شورای اسلامی حداکثر برای ده روز دیگر با ذکر دلیل خواستار تمدید وقت شود.

اصل 96

تشخیص عدم مغایرت مصوبات مجلس شورای اسلامی با احکام اسلام با اکثریت فقهای شورای نگهبان و تشخیص عدم تعارض آن‌ها با قانون اساسی بر عهده اکثریت همه اعضای شورای نگهبان است.

اصل 97

اعضای شورای نگهبان به منظور تسریع در کار می‌توانند هنگام مذاکره درباره لایحه یا طرح قانونی در مجلس حاضر شوند و مذاکرات را استماع کنند. اما وقتی طرح یا لایحه‌ای فوری در دستور کار مجلس قرار گیرد، اعضای شورای نگهبان باید در مجلس حاضر شوند و نظر خود را اظهار نمایند.

اصل 98

تفسیر قانون اساسی به عهده شورای نگهبان است که با تصویب سه چهارم آنان انجام می‌شود.

اصل 99

شورای نگهبان نظارت بر انتخابات مجلس خبرگان رهبری، ریاست جمهوری، مجلس شورای اسلامی و مراجعه به آرای عمومی و همه‌پرسی را بر عهده دارد.


❯ فصل هفتم - شوراها
اصل 100

برای پیشبرد سریع برنامه‌های اجتماعی، اقتصادی، عمرانی، بهداشتی، فرهنگی، آموزشی و سایر امور رفاهی از طریق همکاری مردم با توجه به مقتضیات محلی، اداره امور هر روستا، بخش، شهر، شهرستان یا استان با نظارت شورایی به نام شورای ده، بخش، شهر، شهرستان یا استان صورت می‌گیرد که اعضای آن را مردم همان محل انتخاب می‌کنند. شرایط انتخاب‌کنندگان و انتخاب‌شوندگان و حدود وظایف و اختیارات و نحوه انتخاب و نظارت شوراهای مذکور و سلسله مراتب آنها را که باید با رعایت اصول وحدت ملی و تمامیت ارضی و نظام جمهوری اسلامی و تابعیت حکومت مرکزی باشد قانون معین می‌کند.

اصل 101

به منظور جلوگیری از تبعیض و جلب همکاری در تهیه برنامه‌های عمرانی و رفاهی استان‌ها و نظارت بر اجرای هماهنگ آن‌ها، شورای عالی استان‌ها مرکب از نمایندگان شوراهای استان‌ها تشکیل می‌شود. نحوه تشکیل و وظایف این شورا را قانون معین می‌کند.

اصل 102

شورای عالی استان‌ها حق دارد در حدود وظایف خود طرح‌هایی تهیه و مستقیماً یا از طریق دولت به مجلس شورای اسلامی پیشنهاد کند. این طرح‌ها باید در مجلس مورد بررسی قرار گیرد.

اصل 103

استانداران، فرمانداران، بخشداران و سایر مقامات کشوری که از طرف دولت تعیین می‌شوند در حدود اختیارات شوراها ملزم به رعایت تصمیمات آن‌ها هستند.

اصل 104

به منظور تامین قسط اسلامی و همکاری در تهیه برنامه‌ها و ایجاد هماهنگی در پیشرفت امور در واحدهای تولیدی، صنعتی و کشاورزی، شوراهایی مرکب از نمایندگان کارگران و دهقانان و دیگر کارکنان و مدیران، و در واحدهای آموزشی، اداری، خدماتی و مانند این‌ها شوراهایی مرکب از نمایندگان اعضای این واحدها تشکیل می‌شود. چگونگی تشکیل این شوراها و حدود وظایف و اختیارات آن‌ها را قانون معین می‌کند.

اصل 105

تصمیمات شوراها نباید مخالف موازین اسلام و قوانین کشور باشد.

اصل 106

انحلال شوراها جز در صورت انحراف از وظایف قانونی ممکن نیست. مرجع تشخیص انحراف و ترتیب انحلال شوراها و طرز تشکیل مجدد آن‌ها را قانون معین می‌کند. شورا در صورت اعتراض به انحلال حق دارد به دادگاه صالح شکایت کند و دادگاه موظف است خارج از نوبت به آن رسیدگی کند.


❯ فصل هشتم - رهبر یا شورای رهبری
اصل 107

پس از مرجع عالیقدر تقلید و رهبر کبیر انقلاب جهانی اسلام و بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران حضرت آیت‌الله‌العظمی امام خمینی «قدس سره‌الشریف» که از طرف اکثریت قاطع مردم به مرجعیت و رهبری شناخته و پذیرفته شدند، تعیین رهبر به عهده خبرگان منتخب مردم است. خبرگان رهبری درباره همه فقهای واجد شرایط مذکور در اصول پنجم و یکصد و نهم بررسی و مشورت می‌کنند هر گاه یکی از آنان را اعلم به احکام و موضوعات فقهی یا مسائل سیاسی و اجتماعی یا دارای مقبولیت عامه یا واجد برجستگی خاص در یکی از صفات مذکور در اصل یکصد و نهم تشخیص دهند او را به رهبری انتخاب می‌کنند و در غیر این صورت یکی از آنان را به عنوان رهبر انتخاب و معرفی می‌نمایند. رهبر منتخب خبرگان، ولایت امر و همه مسئولیت‌های ناشی از آن را بر عهده خواهد داشت. رهبر در برابر قوانین با سایر افراد کشور مساوی است.

اصل 108

قانون مربوط به تعداد و شرایط خبرگان، کیفیت انتخاب آن‌ها و آیین‌نامه داخلی جلسات آنان برای نخستین دوره باید به وسیله فقهای اولین شورای نگهبان تهیه و با اکثریت آرای آنان تصویب شود و به تصویب نهایی رهبر انقلاب برسد. از آن پس هر گونه تغییر و تجدیدنظر در این قانون و تصویب سایر مقررات مربوط به وظایف خبرگان در صلاحیت خود آنان است.

اصل 109

شرایط و صفات رهبر:
1- صلاحیت علمی لازم برای افتا در ابواب مختلف فقه.
2- عدالت و تقوای لازم برای رهبری امت اسلام.
3- بینش صحیح سیاسی و اجتماعی، تدبیر، شجاعت، مدیریت و قدرت کافی برای رهبری.
در صورت تعدد واجدین شرایط فوق، شخصی که دارای بینش فقهی و سیاسی قوی‌تر باشد مقدم است.

اصل 110

وظایف و اختیارات رهبر:
1- تعیین سیاست‌های کلی نظام جمهوری اسلامی ایران پس از مشورت با مجمع تشخیص مصلحت نظام،
2- نظارت بر حسن اجرای سیاست‌های کلی نظام،
3- فرمان همه‌پرسی،
4- فرماندهی کل نیروهای مسلح،
5- اعلام جنگ و صلح و بسیج نیروها،
6- نصب و عزل و قبول استعفای:
الف) فقهای شورای نگهبان،
ب) عالی‌ترین مقام قوه قضاییه،
ج) رئیس سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران،
د) رئیس ستاد مشترک،
ه) فرمانده کل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی،
و) فرماندهان عالی نیروهای نظامی و انتظامی،
7- حل اختلاف و تنظیم روابط قوای سه‌گانه،
8- حل معضلات نظام که از طرق عادی قابل حل نیست، از طریق مجمع تشخیص مصلحت نظام،
9- امضاء حکم ریاست جمهوری پس از انتخاب مردم. صلاحیت داوطلبان ریاست جمهوری از جهت دارا بودن شرایطی که در این قانون می‌آید، باید قبل از انتخابات به تایید شورای نگهبان و در دوره اول به تایید رهبری برسد،
10- عزل رئیس جمهور با در نظر گرفتن مصالح کشور پس از حکم دیوان عالی کشور به تخلف وی از وظایف قانونی، یا رای مجلس شورای اسلامی به عدم کفایت وی بر اساس اصل هشتاد و نهم،
11- عفو یا تخفیف مجازات محکومین در حدود موازین اسلامی پس از پیشنهاد رئیس قوه قضاییه.
رهبر می‌تواند بعضی از وظایف و اختیارات خود را به شخص دیگری تفویض کند.

اصل 111

هر گاه رهبر از انجام وظایف قانونی خود ناتوان شود، یا فاقد یکی از شرایط مذکور در اصول پنجم و یکصد و نهم گردد، یا معلوم شود از آغاز فاقد بعضی از شرایط بوده است، از مقام خود برکنار خواهد شد.
تشخیص این امر به عهده خبرگان مذکور در اصل یکصد و هشتم است.
در صورت فوت یا کناره‌گیری یا عزل رهبر، خبرگان موظفند در اسرع وقت نسبت به تعیین و معرفی رهبر جدید اقدام نمایند. تا هنگام معرفی رهبر، شورایی مرکب از رئیس جمهور، رئیس قوه قضاییه و یکی از فقهای شورای نگهبان به انتخاب مجمع تشخیص مصلحت نظام، همه وظایف رهبری را به طور موقت به عهده می‌گیرد و چنانچه در این مدت یکی از آنان به هر دلیل نتواند انجام وظیفه نماید، فرد دیگری به انتخاب مجمع، با حفظ اکثریت فقها، در شورا به جای وی منصوب می‌گردد.
این شورا در خصوص وظایف بندهای 1 و 3 و 5 و 10 و قسمت‌های (د) و (ه) و (و) بند 6 اصل یکصد و دهم، پس از تصویب سه چهارم اعضای مجمع تشخیص مصلحت نظام اقدام می‌کند.
هرگاه رهبر بر اثر بیماری یا حادثه دیگری موقتاً از انجام وظایف رهبری ناتوان شود، در این مدت شورای مذکور در این اصل وظایف او را عهده‌دار خواهد بود.

اصل 112

مجمع تشخیص مصلحت نظام برای تشخیص مصلحت در مواردی که مصوبه مجلس شورای اسلامی را شورای نگهبان خلاف موازین شرع و یا قانون اساسی بداند و مجلس با در نظر گرفتن مصلحت نظام، نظر شورای نگهبان را تامین نکند و مشاوره در اموری که رهبری به آنان ارجاع می‌دهد و سایر وظایفی که در این قانون ذکر شده است به دستور رهبری تشکیل می‌شود. اعضاء ثابت و متغیر این مجمع را مقام رهبری تعیین می‌نماید. مقررات مربوط به مجمع توسط خود اعضاء تهیه و تصویب و به تایید مقام رهبری خواهد رسید.


❯ فصل نهم - قوه مجریه
❯ مبحث اول - ریاست جمهوری و وزرا
اصل 113

پس از مقام رهبری رئیس جمهور عالی‌ترین مقام رسمی کشور است و مسئولیت اجرای قانون اساسی و ریاست قوه مجریه را جز در اموری که مستقیماً به رهبری مربوط می‌شود، بر عهده دارد.

اصل 114

رئیس جمهور برای مدت چهار سال با رای مستقیم مردم انتخاب می‌شود و انتخاب مجدد او به صورت متوالی تنها برای یک دوره بلامانع است.

اصل 115

رئیس جمهور باید از میان رجال مذهبی و سیاسی که واجد شرایط زیر باشند انتخاب گردد:
ایرانی‌الاصل، تابع ایران، مدیر و مدبر، دارای حسن سابقه و امانت و تقوی، مومن و معتقد به مبانی جمهوری اسلامی ایران و مذهب رسمی کشور.

اصل 116

نامزدهای ریاست جمهوری باید قبل از شروع انتخابات آمادگی خود را رسماً اعلام کنند. نحوه برگزاری انتخاب رئیس جمهوری را قانون معین می‌کند.

اصل 117

رئیس جمهور با اکثریت مطلق آرای شرکت‌کنندگان انتخاب می‌شود، ولی هر گاه در دور نخست هیچ‌یک از نامزدها چنین اکثریتی به دست نیاورد، روز جمعه هفته بعد برای بار دوم رای گرفته می‌شود. در دور دوم، تنها دو نفر از نامزدها که در دور نخست آرای بیشتری داشته‌اند شرکت می‌کنند، ولی اگر بعضی از نامزدهای دارنده آرای بیشتر، از شرکت در انتخابات منصرف شوند، از میان بقیه، دو نفر که در دور نخست بیش از دیگران رای داشته‌اند برای انتخاب مجدد معرفی می‌شوند.

اصل 118

مسئولیت نظارت بر انتخابات ریاست جمهوری طبق اصل نود و نهم بر عهده شورای نگهبان است ولی قبل از تشکیل نخستین شورای نگهبان بر عهده انجمن نظارتی است که قانون تعیین می‌کند.

اصل 119

انتخاب رئیس جمهور جدید باید حداقل یک ماه پیش از پایان دوره ریاست جمهوری قبلی انجام شده باشد و در فاصله انتخاب رئیس جمهور جدید و پایان دوره ریاست جمهوری سابق، رئیس جمهور پیشین وظایف رئیس جمهوری را انجام می‌دهد.

اصل 120

هر گاه در فاصله ده روز پیش از رای‌گیری یکی از نامزدهایی که صلاحیت او طبق این قانون احراز شده فوت کند، انتخابات به مدت دو هفته به تاخیر می‌افتد. اگر در فاصله دور نخست و دور دوم نیز یکی از دو نفر حائز اکثریت دور نخست فوت کند، انتخابات برای دو هفته تمدید می‌شود.

اصل 121

رئیس جمهور در مجلس شورای اسلامی در جلسه‌ای که با حضور رئیس قوه قضاییه و اعضای شورای نگهبان تشکیل می‌شود به ترتیب زیر سوگند یاد می‌کند و سوگندنامه را امضاء می‌نماید.
«بسم‌الله الرحمن الرحیم 
من به عنوان رییس جمهور در پیشگاه قرآن کریم و در برابر ملت ایران به خداوند قادر متعال سوگند یاد می‌کنم که پاسدار مذهب رسمی و نظام جمهوری اسلامی و قانون اساسی کشور باشم و همه استعداد و صلاحیت خویش را در راه ایفای مسئولیت‌هایی که بر عهده گرفته‌ام به کار گیرم و خود را وقف خدمت به مردم و اعتلای کشور، ترویج دین و اخلاق، پشتیبانی از حق و گسترش عدالت سازم و از هر گونه خودکامگی بپرهیزم و از آزادی و حرمت اشخاص و حقوقی که قانون اساسی برای ملت شناخته است حمایت کنم. در حراست از مرزها و استقلال سیاسی و اقتصادی و فرهنگی کشور از هیچ اقدامی دریغ نورزم و با استعانت از خداوند و پیروی از پیامبر اسلام و ائمه اطهار علیهم السلام قدرتی را که ملت به عنوان امانتی مقدس به من سپرده است همچون امینی پارسا و فداکار نگاهدار باشم و آن را به منتخب ملت پس از خود بسپارم.»

اصل 122

رئیس جمهور در حدود اختیارات و وظایفی که به موجب قانون اساسی و یا قوانین عادی به عهده دارد در برابر ملت و رهبر و مجلس شورای اسلامی مسئول است.

اصل 123

رئیس جمهور موظف است مصوبات مجلس یا نتیجه همه‌پرسی را پس از طی مراحل قانونی و ابلاغ به وی امضا کند و برای اجرا در اختیار مسئولان بگذارد.

اصل 124

رئیس جمهور می‌تواند برای انجام وظایف قانونی خود معاونانی داشته باشد. معاون اول رئیس جمهور با موافقت وی اداره هیات وزیران و مسئولیت هماهنگی سایر معاونت‌ها را به عهده خواهد داشت.

اصل 125

امضای عهدنامه‌ها، مقاوله‌نامه‌ها، موافت‌نامه‌ها و قراردادهای دولت ایران با سایر دولت‌ها و همچنین امضای پیمان‌های مربوط به اتحادیه‌های بین‌المللی پس از تصویب مجلس شورای اسلامی با رئیس جمهور یا نماینده قانونی او است.

اصل 126

رئیس جمهور مسئولیت امور برنامه و بودجه و امور اداری و استخدامی کشور را مستقیماً بر عهده دارد و می‌تواند اداره آن‌ها را به عهده دیگری بگذارد.

اصل 127

رئیس جمهور می‌تواند در موارد خاص، بر حسب ضرورت با تصویب هیأت وزیران نماینده، یا نمایندگان ویژه با اختیارات مشخص تعیین نماید. در این موارد تصمیمات نماینده یا نمایندگان مذکور در حکم تصمیمات رئیس جمهور و هیأت وزیران خواهد بود.

اصل 128

سفیران به پیشنهاد وزیر امور خارجه و تصویب رئیس جمهور تعیین می‌شوند. رئیس جمهور استوارنامه سفیران را امضا می‌کند و استوارنامه سفیران کشورهای دیگر را می‌پذیرد.

اصل 129

اعطای نشان‌های دولتی با رئیس جمهور است.

اصل 130

رئیس جمهور استعفای خود را به رهبر تقدیم می‌کند و تا زمانی که استعفای او پذیرفته نشده است به انجام وظایف خود ادامه می‌دهد.

اصل 131

در صورت فوت، عزل، استعفاء، غیبت یا بیماری بیش از دو ماه رئیس جمهور و یا در موردی که مدت ریاست جمهوری پایان یافته و رئیس جمهور جدید بر اثر موانعی هنوز انتخاب نشده و یا امور دیگری از این قبیل، معاون اول رئیس جمهور با موافقت رهبری اختیارات و مسئولیت‌های وی را برعهده می‌گیرد و شورایی متشکل از رئیس مجلس و رئیس قوه قضاییه و معاون اول رئیس جمهور موظف است ترتیبی دهد که حداکثر ظرف مدت پنجاه روز رئیس جمهور جدید انتخاب شود، در صورت فوت معاون اول و یا امور دیگری که مانع انجام وظایف وی گردد و نیز در صورتی که رئیس جمهور معاون اول نداشته باشد مقام رهبری فرد دیگری را به جای او منصوب می‌کند.

اصل 132

در مدتی که اختیارات و مسئولیت‌های رئیس جمهور بر عهده معاون اول یا فرد دیگری است که به موجب اصل یکصد و سی و یکم منصوب می‌گردد، وزرا را نمی‌توان استیضاح کرد یا به آنان رای عدم اعتماد داد و نیز نمی‌توان برای تجدیدنظر در قانون اساسی و یا امر همه‌پرسی اقدام نمود.

اصل 133

وزرا توسط رئیس جمهور تعیین و برای گرفتن رای اعتماد به مجلس معرفی می‌شوند با تغییر مجلس، گرفتن رای اعتماد جدید برای وزرا لازم نیست. تعداد وزیران و حدود اختیارات هر یک از آنان را قانون معین می‌کند.

اصل 134

ریاست هیأت وزیران با رئیس جمهور است که بر کار وزیران نظارت دارد و با اتخاذ تدابیر لازم به هماهنگ ساختن تصمیم‌های وزیران و هیأت دولت می‌پردازد و با همکاری وزیران، برنامه و خط مشی دولت را تعیین و قوانین را اجرا می‌کند. در موارد اختلاف نظر و یا تداخل در وظایف قانونی دستگاه‌های دولتی در صورتی که نیاز به تفسیر یا تغییر قانون نداشته باشد، تصمیم هیأت وزیران که به پیشنهاد رئیس جمهور اتخاذ می‌شود لازم‌الاجرا است. رئیس جمهور در برابر مجلس مسئول اقدامات هیأت وزیران است.

اصل 135

وزرا تا زمانی که عزل نشده‌اند و یا بر اثر استیضاح یا درخواست رای اعتماد، مجلس به آن‌ها رای عدم اعتماد نداده است در سمت خود باقی می‌مانند. استعفای هیأت وزیران یا هر یک از آنان به رئیس جمهور تسلیم می‌شود و هیأت وزیران تا تعیین دولت جدید به وظایف خود ادامه خواهند داد. رئیس جمهور می‌تواند برای وزارتخانه‌هایی که وزیر ندارند حداکثر برای مدت سه ماه سرپرست تعیین نماید.

اصل 136

رئیس جمهور می‌تواند وزرا را عزل کند و در این صورت باید برای وزیر یا وزیران جدید از مجلس رای اعتماد بگیرد، و در صورتی که پس از ابراز اعتماد مجلس به دولت نیمی از هیأت وزیران تغییر نماید باید مجدداً از مجلس شورای اسلامی برای هیأت وزیران تقاضای رای اعتماد کند.

اصل 137

هر یک از وزیران مسئول وظایف خاص خویش در برابر رئیس جمهور و مجلس است و در اموری که به تصویب هیأت وزیران می‌رسد مسئول اعمال دیگران نیز هست.

اصل 138

علاوه بر مواردی که هیأت وزیران یا وزیری مأمور تدوین آیین‌نامه‌های اجرایی قوانین می‌شود، هیأت وزیران حق دارد برای انجام وظایف اداری و تامین اجرای قوانین و تنظیم سازمان‌های اداری به وضع تصویب‌نامه و آیین‌نامه بپردازد. هر یک از وزیران نیز در حدود وظایف خویش و مصوبات هیأت وزیران حق وضع آیین‌نامه و صدور بخشنامه را دارد ولی مفاد این مقررات نباید با متن و روح قوانین مخالف باشد.
دولت می‌تواند تصویب برخی از امور مربوط به وظایف خود را به کمیسیون‌های متشکل از چند وزیر واگذار نماید. مصوبات این کمیسیون‌ها در محدوده قوانین پس از تایید رئیس جمهور لازم‌الاجرا است.
تصویب‌نامه‌ها و آیین‌نامه‌های دولت و مصوبات کمیسیونهای مذکور در این اصل، ضمن ابلاغ برای اجرا به اطلاع رئیس مجلس شورای اسلامی می‌رسد تا در صورتی که آن‌ها را بر خلاف قوانین بیابد با ذکر دلیل برای تجدیدنظر به هیأت وزیران بفرستند.

اصل 139

صلح دعاوی راجع به اموال عمومی و دولتی یا ارجاع آن به داوری در هر مورد، موکول به تصویب هیأت وزیران است و باید به اطلاع مجلس برسد. در مواردی که طرف دعوی خارجی باشد و در موارد مهم داخلی باید به تصویب مجلس نیز برسد. موارد مهم را قانون تعیین می‌کند.

اصل 140

رسیدگی به اتهام رئیس جمهور و معاونان او و وزیران در مورد جرائم عادی با اطلاع مجلس شورای اسلامی در دادگاه‌های عمومی دادگستری انجام می‌شود.

اصل 141

رئیس جمهور، معاونان رئیس جمهور، وزیران و کارمندان دولت نمی‌توانند بیش از یک شغل دولتی داشته باشند و داشتن هر نوع شغل دیگر در موسساتی که تمام یا قسمتی از سرمایه آن متعلق به دولت یا موسسات عمومی است و نمایندگی مجلس شورای اسلامی و وکالت دادگستری و مشاوره حقوقی و نیز ریاست و مدیریت عامل یا عضویت در هیأت مدیره انواع مختلف شرکت‌های خصوصی، جز شرکت‌های تعاونی ادارات و موسسات برای آنان ممنوع است. سمت‌های آموزشی در دانشگاه‌ها و موسسات تحقیقاتی از این حکم مستثنا است.

اصل 142

دارایی رهبر، رئیس جمهور، معاونان رئیس جمهور، وزیران و همسر و فرزندان آنان قبل و بعد از خدمت، توسط رئیس قوه قضاییه رسیدگی می‌شود که بر خلاف حق افزایش نیافته باشد.

❯ مبحث دوم - ارتش و سپاه پاسداران انقلاب
اصل 143

ارتش جمهوری اسلامی ایران پاسداری از استقلال و تمامیت ارضی و نظام جمهوری اسلامی کشور را بر عهده دارد.

اصل 144

ارتش جمهوری اسلامی ایران باید ارتشی اسلامی باشد که ارتشی مکتبی و مردمی است و باید افرادی شایسته را به خدمت بپذیرد که به اهداف انقلاب اسلامی مومن و در راه تحقق آن فداکار باشند.

اصل 145

هیچ فرد خارجی به عضویت در ارتش و نیروهای انتظامی کشور پذیرفته نمی‌شود.

اصل 146

استقرار هر گونه پایگاه نظامی خارجی در کشور هر چند به عنوان استفاده‌های صلح‌آمیز باشد ممنوع است.

اصل 147

دولت باید در زمان صلح از افراد و تجهیزات فنی ارتش در کارهای امدادی، آموزشی، تولیدی، و جهاد سازندگی، با رعایت کامل موازین عدل اسلامی استفاده کند، در حدی که به آمادگی رزمی ارتش آسیبی وارد نیاید.

اصل 148

هر نوع بهره‌برداری شخصی از وسایل و امکانات ارتش و استفاده شخصی از افراد آن‌ها به صورت گماشته، راننده شخصی و نظایر این‌ها ممنوع است.

اصل 149

ترفیع درجه نظامیان و سلب آن به موجب قانون است.

اصل 150

سپاه پاسداران انقلاب اسلامی که در نخستین روزهای پیروزی این انقلاب تشکیل شد، برای ادامه نقش خود در نگهبانی از انقلاب و دستاوردهای آن پابرجا می‌ماند. حدود وظایف و قلمرو مسئولیت این سپاه در رابطه با وظایف و قلمرو مسئولیت نیروهای مسلح دیگر با تاکید بر همکاری و هماهنگی برادرانه میان آن‌ها به وسیله قانون تعیین می‌شود.

اصل 151

به حکم آیه کریمه «واعدوا لهم ما استطعتم من قوه و من رباط‌ الخیل ترهبون به عدو الله و عدوکم و آخرین من دونهم لا تعلمونهم‌ الله یعلمهم» دولت موظف است برای همه افراد کشور برنامه و امکانات آموزش نظامی را بر طبق موازین اسلامی فراهم نماید، به طوری که همه افراد همواره توانایی دفاع مسلحانه از کشور و نظام جمهوری اسلامی ایران را داشته باشند، ولی داشتن اسلحه باید با اجازه مقامات رسمی باشد.


❯ فصل دهم - سیاست خارجی
اصل 152

سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران بر اساس نفی هر گونه سلطه‌جویی و سلطه‌پذیری، حفظ استقلال همه‌جانبه و تمامیت ارضی کشور، دفاع از حقوق همه مسلمانان و عدم تعهد در برابر قدرت‌های سلطه‌گر و روابط صلح‌آمیز متقابل با دول غیر محارب استوار است.

اصل 153

هر گونه قرارداد که موجب سلطه بیگانه بر منابع طبیعی و اقتصادی، فرهنگ، ارتش و دیگر شئون کشور گردد ممنوع است.

اصل 154

جمهوری اسلامی ایران سعادت انسان در کل جامعه بشری را آرمان خود می‌داند و استقلال و آزادی و حکومت حق و عدل را حق همه مردم جهان می‌شناسد. بنابراین در عین خودداری کامل از هر گونه دخالت در امور داخلی ملت‌های دیگر، از مبارزه حق‌طلبانه مستضعفین در برابر مستکبرین در هر نقطه از جهان حمایت می‌کند.

اصل 155

دولت جمهوری اسلامی ایران می‌تواند به کسانی که پناهندگی سیاسی بخواهند پناه دهد مگر این که بر طبق قوانین ایران خائن و تبهکار شناخته شوند.


❯ فصل یازدهم - قوه قضائیه
اصل 156

قوه قضاییه قوه‌ای است مستقل که پشتیبان حقوق فردی و اجتماعی و مسئول تحقق بخشیدن به عدالت و عهده‌دار وظایف زیر است:
1- رسیدگی و صدور حکم در مورد تظلمات، تعدیات، شکایات، حل و فصل دعاوی و رفع خصومات و اخذ تصمیم و اقدام لازم در آن قسمت از امور حسبیه که قانون معین می‌کند.
2- احیای حقوق عامه و گسترش عدل و آزادی‌های مشروع.
3- نظارت بر حسن اجرای قوانین.
4- کشف جرم و تعقیب مجازات و تعزیر مجرمین و اجرای حدود و مقررات مدون جزایی اسلام.
5- اقدام مناسب برای پیشگیری از وقوع جرم و اصلاح مجرمین.

اصل 157

به منظور انجام مسئولیت‌های قوه قضاییه در کلیه امور قضایی و اداری و اجرایی مقام رهبری یک نفر مجتهد عادل و آگاه به امور قضایی و مدیر و مدبر را برای مدت پنج سال به عنوان رئیس قوه قضاییه تعیین می‌نماید که عالی‌ترین مقام قوه قضاییه است.

اصل 158

وظایف رئیس قوه قضاییه به شرح زیر است:
1) ایجاد تشکیلات لازم در دادگستری به تناسب مسئولیت‌های اصل یکصد و پنجاه و ششم.
2) تهیه لوایح قضایی متناسب با جمهوری اسلامی.
3) استخدام قضات عادل و شایسته و عزل و نصب آن‌ها و تغییر محل ماموریت و تعیین مشاغل و ترفیع آنان و مانند این‌ها از امور اداری، طبق قانون.

اصل 159

مرجع رسمی تظلمات و شکایات، دادگستری است. تشکیل دادگاه‌ها و تعیین صلاحیت آن‌ها منوط به حکم قانون است.

اصل 160

وزیر دادگستری مسئولیت کلیه مسائل مربوطه به روابط قوه قضاییه با قوه مجریه و قوه مقننه را بر عهده دارد و از میان کسانی که رئیس قوه قضاییه به رئیس جمهور پیشنهاد می‌کند انتخاب می‌گردد.
رئیس قوه قضاییه می‌تواند اختیارات تام مالی و اداری و نیز اختیارات استخدامی غیر قضات را به وزیر دادگستری تفویض کند. در این صورت وزیر دادگستری دارای همان اختیارات و وظایفی خواهد بود که در قوانین برای وزراء به عنوان عالی‌ترین مقام اجرایی پیش‌بینی می‌شود.

اصل 161

دیوان عالی کشور به منظور نظارت بر اجرای صحیح قوانین در محاکم و ایجاد وحدت رویه قضایی و انجام مسئولیت‌هایی که طبق قانون به آن محول می‌شود بر اساس ضوابطی که رئیس قوه قضاییه تعیین می‌کند تشکیل می‌گردد.

اصل 162

رئیس دیوان عالی کشور و دادستان کل باید مجتهد عادل و آگاه به امور قضایی باشند و رئیس قوه قضاییه با مشورت قضات دیوان عالی کشور آن‌ها را برای مدت پنج سال به این سمت منصوب می‌کند.

اصل 163

صفات و شرایط قاضی طبق موازین فقهی به وسیله قانون معین می‌شود.

اصل 164

قاضی را نمی‌توان از مقامی که شاغل آن است بدون محاکمه و ثبوت جرم یا تخلفی که موجب انفصال است به طور موقت یا دائم منفصل کرد یا بدون رضای او محل خدمت یا سمتش را تغییر داد مگر به اقتضای مصلحت جامعه با تصمیم رئیس قوه قضاییه پس از مشورت با رئیس دیوان عالی کشور و دادستان کل. نقل و انتقال دوره‌ای قضات بر طبق ضوابط کلی که قانون تعیین می‌کند صورت می‌گیرد.

اصل 165

محاکمات، علنی انجام می‌شود و حضور افراد بلامانع است مگر آن که به تشخیص دادگاه، علنی بودن آن منافی عفت عمومی یا نظم عمومی باشد یا در دعاوی خصوصی طرفین دعوا تقاضا کنند که محاکمه علنی نباشد.

اصل 166

احکام دادگاه‌ها باید مستدل و مستند به مواد قانون و اصولی باشد که بر اساس آن حکم صادر شده است.

اصل 167

قاضی موظف است کوشش کند حکم هر دعوا را در قوانین مدونه بیابد و اگر نیابد با استناد به منابع معتبر اسلامی یا فتاوی معتبر، حکم قضیه را صادر نماید و نمی‌تواند به بهانه سکوت یا نقص یا اجمال یا تعارض قوانین مدونه از رسیدگی به دعوا و صدور حکم امتناع ورزد.

اصل 168

رسیدگی به جرائم سیاسی و مطبوعاتی علنی است و با حضور هیأت منصفه در محاکم دادگستری صورت می‌گیرد. نحوه انتخاب، شرایط، اختیارات هیأت منصفه و تعریف جرم سیاسی را قانون بر اساس موازین اسلامی معین می‌کند.

اصل 169

هیچ فعلی یا ترک فعلی به استناد قانونی که بعد از آن وضع شده است جرم محسوب نمی‌شود.

اصل 170

قضات دادگاه‌ها مکلفند از اجرای تصویب‌نامه‌ها و آیین‌نامه‌های دولتی که مخالف با قوانین و مقررات اسلامی یا خارج از حدود اختیارات قوه مجریه است خودداری کنند و هر کس می‌تواند ابطال این گونه مقررات را از دیوان عدالت اداری تقاضا کند.

اصل 171

هر گاه در اثر تقصیر یا اشتباه قاضی در موضوع یا در حکم یا در تطبیق حکم بر مورد خاص، ضرر مادی یا معنوی متوجه کسی گردد، در صورت تقصیر، مقصر طبق موازین اسلامی ضامن است و در غیر این صورت خسارت به وسیله دولت جبران می‌شود، و در هر حال از متهم اعاده حیثیت می‌گردد.

اصل 172

برای رسیدگی به جرائم مربوط به وظایف خاص نظامی یا انتظامی اعضای ارتش، ژاندارمری، شهربانی و سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، محاکم نظامی مطابق قانون تشکیل می‌گردد، ولی به جرائم عمومی آنان یا جرائمی که در مقام ضابط دادگستری مرتکب شوند در محاکم عمومی رسیدگی می‌شود. دادستانی و دادگاه‌های نظامی، بخشی از قوه قضاییه کشور و مشمول اصول مربوط به این قوه هستند.

اصل 173

به منظور رسیدگی به شکایات، تظلمات و اعتراضات مردم نسبت به مأمورین یا واحدها یا آیین‌نامه‌های دولتی و احقاق حقوق آن‌ها، دیوانی به نام «دیوان عدالت اداری» زیر نظر رئیس قوه قضاییه تاسیس می‌گردد. حدود اختیارات و نحوه عمل این دیوان را قانون تعیین می‌کند.

اصل 174

بر اساس حق نظارت قوه قضاییه نسبت به حسن جریان امور و اجرای صحیح قوانین در دستگاه‌های اداری، سازمانی به نام «سازمان بازرسی کل کشور» زیر نظر رئیس قوه قضاییه تشکیل می‌گردد. حدود اختیارات و وظایف این سازمان را قانون تعیین می‌کند.


❯ فصل دوازدهم - صدا و سیما
اصل 175

در صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران، آزادی بیان و نشر افکار با رعایت موازین اسلامی و مصالح کشور باید تامین گردد.
نصب و عزل رئیس سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران با مقام رهبری است و شورایی مرکب از نمایندگان رئیس جمهور و رئیس قوه قضاییه و مجلس شورای اسلامی (هر کدام دو نفر) نظارت بر این سازمان خواهند داشت.
خط مشی و ترتیب اداره سازمان و نظارت بر آن را قانون معین می‌کند.


❯ فصل سیزدهم - شورای عالی امنیت ملی
اصل 176

به منظور تامین منافع ملی و پاسداری از انقلاب اسلامی و تمامیت ارضی و حاکمیت ملی «شورای عالی امنیت ملی» به ریاست رئیس جمهور، با وظایف زیر تشکیل می‌گردد:
1) تعیین سیاست‌های دفاعی - امنیتی کشور در محدوده سیاستهای کلی تعیین شده از طرف مقام رهبری.
2) هماهنگ نمودن فعالیت‌های سیاسی، اطلاعاتی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی در ارتباط با تدابیر کلی دفاعی - امنیتی.
3) بهره‌گیری از امکانات مادی و معنوی کشور برای مقابله با تهدیدهای داخلی و خارجی.
اعضای شورا عبارتند از:
1) روسای قوای سه‌گانه.
2) رئیس ستاد فرماندهی کل نیروهای مسلح.
3) مسئول امور برنامه و بودجه.
4) دو نماینده به انتخاب مقام رهبری.
5) وزرای امور خارجه، کشور، اطلاعات.
6) حسب مورد وزیر مربوط و عالی‌ترین مقام ارتش و سپاه.
شورای عالی امنیت ملی به تناسب وظایف خود شوراهای فرعی از قبیل شورای دفاع و شورای امنیت کشور تشکیل می‌دهد. ریاست هر یک از شوراهای فرعی با رئیس جمهور یا یکی از اعضای شورای عالی است که از طرف رئیس جمهور تعیین می‌شود. حدود اختیارات و وظایف شوراهای فرعی را قانونی معین می‌کند و تشکیلات آنها به تصویب شورای عالی می‌رسد.
مصوبات شورای عالی امنیت ملی پس از تایید مقام رهبری قابل اجراست.


❯ فصل چهاردهم - بازنگری در قانون اساسی
اصل 177

بازنگری در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، در موارد ضروری به ترتیب زیر انجام می‌گیرد.
مقام رهبری پس از مشورت با مجمع تشخیص مصلحت نظام طی حکمی خطاب به رئیس جمهور موارد اصلاح یا تتمیم قانون اساسی را به شورای بازنگری قانون اساسی با ترکیب زیر پیشنهاد می‌نماید:
1) اعضای شورای نگهبان.
2) روسای قوای سه‌گانه.
3) اعضای ثابت مجمع تشخیص مصلحت نظام.
4) پنج نفر از اعضای مجلس خبرگان رهبری.
5) ده نفر به انتخاب مقام رهبری.
6) سه نفر از هیأت وزیران.
7) سه نفر از قوه قضاییه.
8) ده نفر از نمایندگان مجلس شورای اسلامی.
9) سه نفر از دانشگاهیان.
شیوه کار و کیفیت انتخاب و شرایط آن را قانون معین می‌کند.
مصوبات شورا پس از تایید و امضای مقام رهبری باید از طریق مراجعه به آراء عمومی به تصویب اکثریت مطلق شرکت‌کنندگان در همه‌پرسی برسد.
رعایت ذیل اصل پنجاه و نهم در مورد همه‌پرسی «بازنگری در قانون اساسی» لازم نیست.
محتوای اصول مربوط به اسلامی بودن نظام و ابتنای کلیه قوانین و مقررات بر اساس موازین اسلامی و پایه‌های ایمانی و اهداف جمهوری اسلامی ایران و جمهوری بودن حکومت و ولایت امر و امامت امت و نیز اداره امور کشور با اتکا به آرای عمومی و دین و مذهب رسمی ایران تغییرناپذیر است.

عنوانتوضیح
تاریخ تصویب / صدور۱۳۵۸/۰۹/۱۱
تاریخ آخرین اصلاحیهمرداد ۵, ۱۳۶۸
شماره ماده/رای/نظریه/نشست
پیام
شماره پرونده/جلسه
گروه رای
نوع رای
نوع مرجع
شعبه
قاضی / قضات
تاریخ دادخواست
رای قطعی

فصل اول - اصول کلی
اصل 1
شکل حکومت ایران
  • حکومت ایران، جمهوری اسلامی است.
  • این حکومت بر اساس اعتقاد دیرینه‌ی ملت ایران به حکومت حق و عدل قرآن بنا شده است.
  • این جمهوری در پی انقلاب اسلامی پیروزمند به رهبری مرجع عالی‌قدر تقلید آیت‌الله‌العظمی امام خمینی شکل گرفته است.
  • در همه‌پرسی دهم و یازدهم فروردین ماه یک هزار و سیصد و پنجاه و هشت هجری شمسی 98٫2 درصد کلیه کسانی که حق رای داشتند، به آن رای مثبت داد.
  • تاریخ این همه‌پرسی برابر با اول و دوم جمادی‌الاول 1399 هجری قمری است.
اصل 2
مبانی نظام جمهوری اسلامی ایران
  1. ایمان به خدای یگانه و حاکمیت مطلق او، مبنای نظام جمهوری اسلامی است.
  2. قوانین در نظام جمهوری اسلامی بر اساس وحی و دستورات الهی وضع می‌شوند.
  3. معاد و رستاخیز، نقش سازنده‌ای در سیر تکاملی انسان به سوی خدا دارد.
  4. عدالت الهی در تمام آفرینش و قوانین الهی جاری است.
  5. امامت و رهبری مستمر، نقشی اساسی در تداوم انقلاب اسلامی ایفا می‌کند.
  6. کرامت و ارزش والای انسان در نظام جمهوری اسلامی مورد تاکید قرار گرفته است.
  7. آزادی توام با مسئولیت، از اصول بنیادین نظام جمهوری اسلامی است.
  8. اجتهاد مستمر فقیهان جامع‌الشرایط، یکی از راه‌های تحقق آزادی توام با مسئولیت است.
  9. استفاده از علوم و فنون و تجارب بشری و تلاش در پیشبرد آنها، از دیگر راه‌های تحقق آزادی توام با مسئولیت است.
  10. نظام جمهوری اسلامی هرگونه ستمگری، سلطه‌گری و وابستگی را نفی می‌کند.
  11. نظام جمهوری اسلامی برقراری قسط و عدل، استقلال سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی و همبستگی ملی را دنبال می‌کند.
اصل 3
وظایف دولت جمهوری اسلامی ایران
  1. ایجاد محیط مساعد برای رشد اخلاقی
    • دولت موظف است محیطی مناسب برای رشد فضایل اخلاقی بر اساس ایمان و تقوی ایجاد کند. باید با تمامی مظاهر فساد و تباهی مبارزه شود.
  2. بالا بردن سطح آگاهی‌های عمومی
    • دولت باید سطح آگاهی‌های عمومی را در همه زمینه‌ها بالا ببرد. این کار باید با استفاده صحیح از مطبوعات، رسانه‌های گروهی و دیگر وسایل انجام شود.
  3.  آموزش و پرورش رایگان
    • آموزش و پرورش و تربیت بدنی باید به‌طور رایگان برای همه افراد در تمام سطوح فراهم شود. تسهیل و تعمیم آموزش عالی نیز از وظایف دولت است.
  4. تقویت روحیه تحقیق و ابتکار
    • دولت باید روحیه تحقیق، تتبع و ابتکار را در زمینه‌های علمی، فنی، فرهنگی و اسلامی تقویت کند. این کار با تأسیس مراکز تحقیق و تشویق محققان انجام می‌شود.
  5. طرد استعمار و نفوذ اجانب
    • دولت موظف است استعمار را کاملاً طرد کند و از نفوذ اجانب جلوگیری نماید.
  6. محو استبداد و انحصارطلبی
    • دولت باید هرگونه استبداد، خودکامگی و انحصارطلبی را محو کند.
  7. تامین آزادی‌های سیاسی و اجتماعی
    • آزادی‌های سیاسی و اجتماعی باید در حدود قانون تأمین شود.
  8. مشارکت مردم در تعیین سرنوشت
    • مردم باید در تعیین سرنوشت سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی خود مشارکت داشته باشند.
  9. رفع تبعیضات و ایجاد امکانات عادلانه
    • تبعیضات ناروا باید رفع شود و امکانات عادلانه در تمام زمینه‌های مادی و معنوی برای همه فراهم گردد.
  10. ایجاد نظام اداری صحیح
    • دولت باید نظام اداری صحیحی ایجاد کند و تشکیلات غیرضرور را حذف نماید.
  11. تقویت بنیه دفاع ملی
    • بنیه دفاع ملی باید به‌طور کامل تقویت شود. این کار از طریق آموزش نظامی عمومی برای حفظ استقلال و تمامیت ارضی و نظام اسلامی کشور انجام می‌شود.
  12. پی‌ریزی اقتصادی صحیح و عادلانه
    • دولت باید اقتصادی صحیح و عادلانه بر اساس ضوابط اسلامی پی‌ریزی کند. این اقتصاد باید به رفاه، رفع فقر، و برطرف ساختن محرومیت‌ها در زمینه‌های تغذیه، مسکن، کار، بهداشت و بیمه کمک کند.
  13. تامین خودکفایی در علوم و فنون
    • دولت باید خودکفایی در علوم و فنون صنعت، کشاورزی، امور نظامی و مشابه این‌ها را تأمین کند.
  14. تامین حقوق همه‌جانبه
    • حقوق همه‌جانبه افراد باید تأمین شود و امنیت قضایی عادلانه برای همه فراهم گردد. تساوی عموم در برابر قانون نیز باید رعایت شود.
  15. توسعه برادری اسلامی و تعاون عمومی
    • دولت باید برادری اسلامی و تعاون عمومی را بین همه مردم توسعه و تحکیم بخشد.
  16. تنظیم سیاست خارجی بر اساس اسلام
    • سیاست خارجی کشور باید بر اساس معیارهای اسلام تنظیم شود. دولت باید تعهد برادرانه نسبت به همه مسلمانان داشته باشد و از مستضعفان جهان حمایت کند.
اصل 4
الزام تطابق قوانین با موازین اسلامی
  • کلیه قوانین و مقررات باید بر اساس موازین اسلامی باشد.
  • این اصل بر اطلاق یا عموم همه اصول قانون اساسی و قوانین و مقررات دیگر حاکم است.
  • تشخیص انطباق قوانین با موازین اسلامی بر عهده فقهای شورای نگهبان است.
اصل 5
ولایت امر و امامت امت در زمان غیبت امام عصر
  • در زمان غیبت امام عصر (عجل الله تعالی فرجه)، ولایت امر و امامت امت بر عهده فقیه قرار دارد.
  • این فقیه باید دارای ویژگی‌های زیر باشد:
    • عادل
    • با تقوا
    • آگاه به زمان
    • شجاع
    • مدیر و مدبر
  • وظایف و اختیارات این فقیه در اصل یکصد و هفتم قانون اساسی مشخص شده است.
اصل 6
اداره امور کشور بر اساس آرای عمومی
  • در جمهوری اسلامی ایران، اداره امور کشور باید بر اساس آرای عمومی باشد.
  • دو روش اصلی برای اعمال آرای عمومی در نظر گرفته شده است:
    • انتخابات: انتخاب رئیس جمهور، نمایندگان مجلس شورای اسلامی، اعضای شوراها و نظایر این‌ها.
    • همه‌پرسی: در مواردی که در اصول دیگر قانون اساسی مشخص شده است.
اصل 7
نقش شوراها در تصمیم‌گیری و اداره امور کشور
  1. طبق دستور قرآن کریم: «و امرهم شوری بینهم» و «شاورهم فی الامر»، شوراها از ارکان تصمیم‌گیری و اداره امور کشور در جمهوری اسلامی هستند.
  2. انواع شوراها عبارتند از:
    • مجلس شورای اسلامی
    • شورای استان
    • شورای شهرستان
    • شورای شهر
    • شورای محل
    • شورای بخش
    • شورای روستا
    • و نظایر این‌ها
  3. موارد، طرز تشکیل و حدود اختیارات و وظایف شوراها را قانون اساسی و قوانین ناشی از آن معین می‌کند.
اصل 8
امر به معروف و نهی از منکر
  • امر به معروف و نهی از منکر در جمهوری اسلامی ایران یک وظیفه همگانی و متقابل است.
  • این وظیفه بر عهده همه افراد جامعه، چه مردم و چه دولت، در قبال یکدیگر است.
  • شرایط، حدود و کیفیت امر به معروف و نهی از منکر را قانون مشخص می‌کند.
  • اصل هشتم قانون اساسی به آیه 71 سوره توبه اشاره می‌کند که در آن خداوند می‌فرماید:
    • وَالْمُؤْمِنُونَ وَالْمُؤْمِنَاتُ بَعْضُهُمْ أَوْلِيَاءُ بَعْضٍ يَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَيَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَيُقِيمُونَ الصَّلَاةَ وَيُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَيُطِيعُونَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ ۚ أُولَٰئِكَ سَيَرْحَمُهُمُ اللَّهُ ۗ إِنَّ اللَّهَ عَزِيزٌ حَكِيمٌ
    • (ترجمه الهی قمشه‌ای): و مردان و زنان مؤمن همه یاور و دوستدار یکدیگرند، خلق را به کار نیکو وادار و از کار زشت منع می‌کنند و نماز به پا می‌دارند و زکات می‌دهند و حکم خدا و رسول او را اطاعت می‌کنند، آنان را البته خدا مشمول رحمت خود خواهد گردانید، که خدا صاحب اقتدار و درست کردار است.
اصل 9
حفظ آزادی، استقلال و تمامیت ارضی
  • آزادی، استقلال، وحدت و تمامیت ارضی در جمهوری اسلامی ایران از یکدیگر تفکیک ناپذیر هستند.
  • حفظ این ارزش‌ها وظیفه دولت و تک تک افراد ملت است.
  • هیچ فرد یا گروه یا مقامی حق ندارد به نام استفاده از آزادی، به استقلال سیاسی، فرهنگی، اقتصادی، نظامی و تمامیت ارضی ایران کمترین خدشه‌ای وارد کند.
  • هیچ مقامی حق ندارد به نام حفظ استقلال و تمامیت ارضی کشور آزادی‌های مشروع را، هر چند با وضع قوانین و مقررات، سلب کند.
اصل 10
جایگاه خانواده و وظایف نظام جمهوری اسلامی 
  • خانواده به عنوان واحد بنیادی جامعه اسلامی در قانون اساسی شناخته شده است.
  • همه قوانین، مقررات و برنامه‌ریزی‌ها در نظام جمهوری اسلامی باید به گونه‌ای باشند که:
    • تشکیل خانواده را آسان کنند.
    • از قداست خانواده پاسداری کنند.
    • روابط خانوادگی را بر پایه حقوق و اخلاق اسلامی استوار سازند.
اصل 11
وحدت امت اسلامی
  • آیه 92 سوره انبیاء
    • إِنَّ هَٰذِهِ أُمَّتُكُمْ أُمَّةً وَاحِدَةً وَأَنَا رَبُّكُمْ فَاعْبُدُونِ
    • (ترجمه مکارم شیرازی): این (پیامبران بزرگ و پیروانشان) همه امّت واحدی بودند (و پیرو یک هدف)؛ و من پروردگار شما هستم؛ پس مرا پرستش کنید
  • بر اساس آیه مذکور، همه مسلمانان یک امت واحد هستند.
  • دولت جمهوری اسلامی ایران موظف است:
    • سیاست کلی خود را بر پایه ائتلاف و اتحاد ملل اسلامی قرار دهد.
    • برای تحقق وحدت سیاسی، اقتصادی و فرهنگی جهان اسلام تلاش کند.
اصل 12
دین رسمی ایران:
  • دین رسمی ایران، اسلام و مذهب جعفری اثنی‌عشری است.
  • این اصل تا ابد غیرقابل تغییر است.
احترام به مذاهب دیگر:
  • مذاهب دیگر اسلامی اعم از حنفی، شافعی، مالکی، حنبلی و زیدی دارای احترام کامل هستند.
آزادی مذهب:
  • پیروان مذاهب اسلامی در انجام مراسم مذهبی طبق فقه خود آزادند.
  • آنها در تعلیم و تربیت دینی و احوال شخصیه (ازدواج، طلاق، ارث و وصیت) و دعاوی مربوط به آن در دادگاه‌ها رسمیت دارند.
مقررات مذهبی محلی:
  • در هر منطقه‌ای که پیروان یکی از مذاهب اسلامی اکثریت داشته باشند، مقررات محلی در حدود اختیارات شوراها بر طبق آن مذهب خواهد بود.
  • با این حال، حقوق پیروان سایر مذاهب نیز باید حفظ شود.
اصل 13
به رسمیت شناختن اقلیت‌های دینی

اقلیت‌های دینی شناخته شده:

  • ایرانیان زرتشتی
  • کلیمی
  • مسیحی

آزادی مذهبی:

  • پیروان این اقلیت‌ها در انجام مراسم دینی خود در حدود قانون آزاد هستند.

احوال شخصیه و تعلیمات دینی:

  • پیروان این اقلیت‌ها می‌توانند در احوال شخصیه و تعلیمات دینی بر طبق آیین خود عمل کنند.
اصل 14
حقوق غیرمسلمانان

آیه 8 سوره ممتحنه

  • لَا يَنْهَاكُمُ اللَّهُ عَنِ الَّذِينَ لَمْ يُقَاتِلُوكُمْ فِي الدِّينِ وَلَمْ يُخْرِجُوكُمْ مِنْ دِيَارِكُمْ أَنْ تَبَرُّوهُمْ وَتُقْسِطُوا إِلَيْهِمْ ۚ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُقْسِطِينَ
  • (ترجمه الهی قمشه‌ای): خدا شما را از آنان که با شما در دین قتال و دشمنی نکرده و شما را از دیارتان بیرون ننمودند نهی نمی‌کند که با آنان نیکی کنید و به عدالت و انصاف رفتار نمایید، که خدا مردم با عدل و داد را بسیار دوست می‌دارد.

وظایف دولت و مسلمانان:

  • دولت جمهوری اسلامی ایران و مسلمانان موظفند نسبت به افراد غیرمسلمان با اخلاق حسنه و قسط و عدل اسلامی عمل نمایند،
  • و حقوق انسانی آنان را رعایت کنند.

محدودیت اصل:

  • این اصل در حق کسانی اعتبار دارد که بر ضد اسلام و جمهوری اسلامی ایران توطئه و اقدام نکنند.
فصل دوم - زبان، خط، تاریخ و پرچم رسمی کشور
اصل 15
زبان و خط رسمی
  • فارسی به عنوان زبان و خط رسمی و مشترک مردم ایران شناخته شده است.
  • اسناد و مکاتبات و متون رسمی و کتب درسی باید با زبان و خط فارسی باشند.
  • استفاده از زبان‌های محلی و قومی در مطبوعات و رسانه‌های گروهی و تدریس ادبیات آنها در مدارس، در کنار زبان فارسی آزاد است.
اصل 16
 اهمیت زبان عربی
  • از آنجا که زبان قرآن و علوم و معارف اسلامی عربی است و ادبیات فارسی کاملاً با آن آمیخته است این زبان از جایگاه ویژه‌ای برخوردار است.
  • این زبان باید پس از دوره ابتدایی تا پایان دوره متوسطه در همه کلاس‌ها و در همه رشته‌ها تدریس شود.
اصل 17
مبدا تاریخ و تعطیلات رسمی
  • هجرت پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) به عنوان مبدا تاریخ رسمی کشور شناخته شده است.
  • تاریخ هجری شمسی و هجری قمری هر دو معتبر هستند.
  • مبنای کار ادارات دولتی هجری شمسی است.
  • تعطیل رسمی هفتگی، روز جمعه است.
اصل 18
پرچم رسمی کشور
  • پرچم رسمی ایران به رنگ‌های سبز و سفید و سرخ با علامت مخصوص جمهوری اسلامی و شعار «الله اکبر» است.
فصل سوم - حقوق ملت
اصل 19
برابری حقوق مردم و منع تبعیض
  • مردم ایران، فارغ از قومیت، نژاد، زبان و دیگر ویژگی‌ها، از حقوق مساوی برخوردار هستند.
  • رنگ، نژاد، زبان و دیگر ویژگی‌ها نمی‌توانند مبنای تبعیض و امتیاز باشند.
اصل 20
برابری حقوق زنان و مردان
  • همه افراد ملت اعم از زن و مرد یکسان در حمایت قانون قرار دارند.
  • زنان و مردان از همه حقوق انسانی، سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی برخوردارند.
  • این برابری در حقوق، با رعایت موازین اسلام خواهد بود.
اصل 21
وظایف دولت در تضمین حقوق زنان
  • دولت موظف است حقوق زنان را در تمام جهات با رعایت موازین اسلامی تضمین نماید.
  • وظایف مشخصی برای دولت در جهت حمایت از زنان در قانون اساسی تعیین شده است.

زمینه‌های حمایت از زنان عبارتند از:

  • ایجاد زمینه‌های مساعد برای رشد شخصیت زن
  • احیای حقوق مادی و معنوی زن
  • حمایت از مادران، به خصوص در دوران بارداری و حضانت فرزند
  • حمایت از کودکان بی‌سرپرست
  • ایجاد دادگاه صالح برای حفظ کیان و بقای خانواده
  • ایجاد بیمه خاص برای بیوگان و زنان سالخورده و بی‌سرپرست
  • اعطای قیمومت فرزندان به مادران شایسته در جهت غبطه آن‌ها در صورت نبودن ولیّ شرعی.
اصل 22
حمایت از حقوق اساسی افراد
  • حیثیت، جان، مال، حقوق، مسکن و شغل افراد از تعرض مصون هستند.

استثنا:

  • در مواردی که قانون تجویز کند، می‌توان برخلاف این اصل عمل کرد.
اصل 23
آزادی عقیده
  • تفتیش عقاید ممنوع است.
  • هیچ‌کس را نمی‌توان به صرف داشتن عقیده‌ای مورد تعرض و مواخذه قرار دارد.
اصل 24
آزادی بیان
  • نشریات و مطبوعات در بیان مطالب آزادند.
  • بیان مطالب نباید مخل به مبانی اسلام یا حقوق عمومی باشد.
  • جزئیات مربوط به محدودیت‌ها را قانون مشخص خواهد کرد.
اصل 25
حفظ حریم خصوصی افراد و ممنوعیت تجسس
  • بازرسی و نرساندن نامه‌ها، ضبط و فاش کردن مکالمات تلفنی، افشای مخابرات تلگرافی و تلکس، سانسور، عدم مخابره و نرساندن آنها، استراق سمع و هرگونه تجسس ممنوع است.

استثنا:

  • موارد فوق فقط به حکم قانون مجاز است.
اصل 26
آزادی تشکیل احزاب و انجمن‌ها
  • احزاب، جمعیت‌ها، انجمن‌های سیاسی و صنفی و انجمن‌های اسلامی یا اقلیت‌های دینی شناخته شده آزادند.

شروط:

  • فعالیت این گروه‌ها نباید اصول استقلال، آزادی، وحدت ملی، موازین اسلامی و اساس جمهوری اسلامی را نقض کند.

ممنوعیت منع یا اجبار:

  • هیچ‌کس را نمی‌توان از شرکت در این گروه‌ها منع کرد یا به شرکت در یکی از آن‌ها مجبور ساخت.
اصل 27
آزادی تشکیل اجتماعات و راهپیمایی‌ها
  • تشکیل اجتماعات و راهپیمایی‌ها بدون حمل سلاح آزاد است.
  • این اجتماعات و راهپیمایی‌ها نباید مخل به مبانی اسلام باشند.
اصل 28
آزادی انتخاب شغل
  • هر کس حق دارد شغلی را که بدان مایل است برگزیند.
  • این انتخاب نباید مخالف اسلام و مصالح عمومی و حقوق دیگران باشد.

وظایف دولت:

  • دولت موظف است با رعایت نیاز جامعه به مشاغل گوناگون، برای همه افراد امکان اشتغال به کار و شرایط مساوی را برای احراز مشاغل ایجاد نماید.
اصل 29
حق تامین اجتماعی
  • برخورداری از تامین اجتماعی حقی همگانی است.
  • این حق شامل بازنشستگی، بیکاری، پیری، از کار افتادگی، بی‌سرپرستی، در راه ماندگی، حوادث و سوانح، نیاز به خدمات بهداشتی درمانی و مراقبت‌های پزشکی به صورت بیمه و غیره می‌شود.

وظایف دولت:

  • دولت موظف است طبق قوانین از محل درآمدهای عمومی و درآمدهای حاصل از مشارکت مردم، خدمات و حمایت‌های مالی فوق را برای همه افراد کشور تامین کند.
اصل 30
حق آموزش رایگان
  • دولت موظف است وسایل آموزش و پرورش رایگان را برای همه ملت تا پایان دوره متوسطه فراهم سازد.
  • دولت موظف است وسایل تحصیلات عالی را تا سر حد خودکفایی کشور به طور رایگان گسترش دهد.
اصل 31
حق مسکن
  • داشتن مسکن متناسب با نیاز، حق هر فرد و خانواده ایرانی است.

وظایف دولت:

  • دولت موظف است با رعایت اولویت برای آنها که نیازمندترند به خصوص روستانشینان و کارگران زمینه اجرای این اصل را فراهم کند.
اصل 32
ممنوعیت بازداشت خودسرانه
  • هیچ‌کس را نمی‌توان دستگیر کرد مگر به حکم و ترتیبی که قانون معین می‌کند.

حقوق افراد تحت بازداشت:

  • در صورت بازداشت، موضوع اتهام باید با ذکر دلایل بلافاصله کتباً به متهم ابلاغ و تفهیم شود.
  • حداکثر ظرف مدت بیست و چهار ساعت پرونده مقدماتی به مراجع صالحه قضایی ارسال و مقدمات محاکمه فراهم گردد.

ضمانت اجرا:

  • متخلف از این اصل طبق قانون مجازات می‌شود.
اصل 33
آزادی انتخاب محل اقامت
  • هیچ‌کس را نمی‌توان از محل اقامت خود تبعید کرد یا از اقامت در محل مورد علاقه‌اش ممنوع یا به اقامت در محلی مجبور ساخت.

استثنا:

  • در مواردی که قانون مقرر می‌دارد، می‌توان برخلاف این اصل عمل کرد.
اصل 34
حق دادخواهی
  • دادخواهی حق مسلم هر فرد است.
  • هر کس می‌تواند به منظور دادخواهی به دادگاه‌های صالح رجوع نماید.
حق دسترسی به دادگاه
  • همه افراد ملت حق دارند دادگاه‌های صالح را در دسترس داشته باشند.
  • هیچ‌کس را نمی‌توان از دادگاهی که به موجب قانون حق مراجعه به آن را دارد منع کرد.
اصل 35
حق انتخاب وکیل
  • در همه دادگاه‌ها طرفین دعوی حق دارند برای خود وکیل انتخاب نمایند.
تامین وکیل
  • اگر افراد توانایی انتخاب وکیل را نداشته باشند، باید برای آن‌ها امکانات تعیین وکیل فراهم گردد.
اصل 36
اصل قانونی بودن جرائم و مجازات ها
  • حکم به مجازات و اجرای آن باید تنها از طریق دادگاه صالح و به موجب قانون باشد.
اصل قانونی بودن جرم و مجازات و ضمانت اجرای آن در سایر قوانین

ماده 2 قانون مجازات اسلامی

  • هر رفتاری اعم از فعل یا ترک فعل که در قانون برای آن مجازات تعیین شده است جرم محسوب می‌شود.

ماده 12 قانون مجازات اسلامی

  • حکم به مجازات یا اقدام تامینی و تربیتی و اجرای آنها باید از طریق دادگاه صالح، به موجب قانون و با رعایت شرایط و کیفیات مقرر در آن باشد.

ماده 13 قانون مجازات اسلامی

  • حکم به مجازات یا اقدام تامینی و تربیتی و اجرای آنها حسب مورد نباید از میزان و کیفیتی که در قانون یا حکم دادگاه مشخص شده است تجاوز کند و هرگونه صدمه و خسارتی که از این جهت حاصل شود، در صورتی که از روی عمد یا تقصیر باشد حسب مورد موجب مسئولیت کیفری و مدنی است و در غیر این صورت، خسارت از بیت المال جبران می‌شود.
اصل 37
اصل برائت
  • اصل، برائت است و هیچ‌کس از نظر قانون مجرم شناخته نمی‌شود، مگر این که جرم او در دادگاه صالح ثابت گردد.
اصل 38
ممنوعیت شکنجه
  • هرگونه شکنجه برای گرفتن اقرار و یا کسب اطلاع ممنوع است.
  • اجبار شخص به شهادت، اقرار یا سوگند، مجاز نیست.
  • چنین شهادت و اقرار و سوگندی فاقد ارزش و اعتبار است.
  • متخلف از این اصل طبق قانون مجازات می‌شود.
مواد مرتبط در سایر قوانین
  • ماده 168 قانون مجازات اسلامی
    • اقرار در صورتی نافذ است که اقرار کننده در حین اقرار، عاقل، بالغ، قاصد و مختار باشد.
  • ماده 169 قانون مجازات اسلامی
    • اقراری که تحت اکراه، اجبار، شکنجه و یا اذیت و آزار روحی یا جسمی اخذ شود، فاقد ارزش و اعتبار است و دادگاه مکلف است از متهم تحقیق مجدد نماید.
  • ماده 578 قانون مجازات اسلامی (تعزیرات و مجازات‌های بازدارنده)
    • هر یک از مستخدمین و مامورین قضائی یا غیر قضائی دولتی برای اینکه متهمی را مجبور به اقرار کند او را اذیت و آزار بدنی نماید علاوه بر قصاص یا پرداخت دیه حسب مورد به حبس از شش ماه تا سه سال محکوم میگردد و چنانچه کسی در این خصوص دستور داده باشد فقط دستور دهنده به مجازات حبس مذکور محکوم خواهد شد و اگر متهم به واسطه اذیت و آزار فوت کند مباشر مجازات قاتل و آمر مجازات آمر قتل را خواهد داشت.
  • بند 9 ماده واحده قانون احترام به آزادیهای مشروع و حفظ حقوق شهروندی
    • هرگونه شکنجه متهم به ‌منظور اخذ اقرار و یا اجبار او به امور دیگر ممنوع بوده و ‌اقرارهای اخذ شده بدینوسیله حجیت شرعی و قانونی نخواهد داشت.
  • ماده ۱۲۶۲ قانون مدنی
    • اقرارکننده باید بالغ و عاقل و قاصد و مختار باشد، بنابراین اقرار صغیر و مجنون در حال دیوانگی و غیرقاصد و مکره موثر نیست.
اصل 39
ممنوعیت هتک حرمت و حیثیت
  • هتک حرمت و حیثیت هر شخصی که به حکم قانون دستگیر، بازداشت، زندانی یا تبعید شده، به هر صورت که باشد ممنوع است.

ضمانت اجرا:

  • هتک حرمت و حیثیت افراد، موجب مجازات است.
اصل 40
اعمال حق و احترام به حقوق دیگران
  • هیچ کس نمی‌تواند اعمال حق خویش را وسیله اضرار به غیر یا تجاوز به منافع عمومی قرار دهد.
اصل 41
حق تابعیت
  • تابعیت کشور ایران حق مسلم هر فرد ایرانی است.
ممنوعیت سلب تابعیت
  • دولت نمی‌تواند از هیچ ایرانی سلب تابعیت کند.
  • استثنائات:
    • مگر اینکه سلب تابعیت به درخواست خود فرد ایرانی
    • یا در صورت کسب تابعیت کشور دیگر
اصل 42
اعطای تابعیت به اتباع خارجی
  • اتباع خارجه می‌توانند در حدود قوانین به تابعیت ایران درآیند.
سلب تابعیت اتباع خارجی
  • سلب تابعیت اینگونه اشخاص در صورتی ممکن است که:
    • دولت دیگری تابعیت آن‌ها را بپذیرد
    • یا خود آن‌ها درخواست سلب تابعیت کنند
فصل چهارم - اقتصاد و امور مالی
اصل 43
اهداف اقتصاد جمهوری اسلامی
  • تامین استقلال اقتصادی جامعه
  • ریشه‌کن کردن فقر و محرومیت
  • برآوردن نیازهای انسان در جریان رشد با حفظ آزادی او
ضوابط اقتصاد جمهوری اسلامی
  • تامین نیازهای اساسی:
    • مسکن، خوراک، پوشاک، بهداشت، درمان، آموزش و پرورش و امکانات لازم برای تشکیل خانواده برای همه.
  • تامین شرایط و امکانات کار:
    • ایجاد شرایط و امکانات کار برای همه به منظور رسیدن به اشتغال کامل.
    • در اختیار قرار دادن وسایل کار برای افراد نیازمند به صورت تعاونی.
    • جلوگیری از تمرکز ثروت و تبدیل دولت به یک کارفرمای مطلق.
  • خودسازی و مشارکت فعال:
    • تنظیم برنامه اقتصادی به گونه‌ای که افراد فرصت خودسازی معنوی، سیاسی و اجتماعی و مشارکت در رهبری کشور را داشته باشند.
  • آزادی انتخاب شغل:
    • احترام به آزادی انتخاب شغل و عدم اجبار افراد به کاری معین.
    • جلوگیری از بهره‌کشی از کار دیگران.
  • عدالت اقتصادی:
    • منع اضرار به غیر، انحصار، احتکار، ربا و دیگر معاملات غیرقانونی و حرام.
  • جلوگیری از اسراف و تبذیر:
    • ممنوعیت اسراف و تبذیر در تمام زمینه‌های اقتصادی.
  •  استفاده از علم و فناوری:
    • استفاده از علوم و فنون و تربیت افراد ماهر برای توسعه و پیشرفت اقتصادی.
  • استقلال اقتصادی:
    • جلوگیری از سلطه اقتصادی بیگانه بر اقتصاد کشور.
  •  خودکفایی:
    • تأکید بر افزایش تولیدات کشاورزی، دامی و صنعتی برای تامین نیازهای عمومی و رسیدن به خودکفایی.
اصل 44
ساختار نظام اقتصادی

اصل چهل و چهارم قانون اساسی، چارچوب ساختاری نظام اقتصادی جمهوری اسلامی ایران را بر اساس سه بخش دولتی، تعاونی و خصوصی ترسیم می‌کند.

بخش دولتی:

  • شامل صنایع بزرگ، صنایع مادر، بازرگانی خارجی، معادن بزرگ، بانکداری، بیمه، تامین نیرو، سدها و شبکه‌های بزرگ آبرسانی، رادیو و تلویزیون، پست و تلگراف و تلفن، هواپیمایی، کشتیرانی، راه و راه‌آهن و موارد مشابه.
  • این بخش به صورت مالکیت عمومی و در اختیار دولت است.

بخش تعاونی:

  • شامل شرکت‌ها و موسسات تعاونی تولید و توزیع در شهر و روستا.
  • این بخش بر اساس ضوابط اسلامی تشکیل میشود.

بخش خصوصی:

  • شامل بخش‌هایی از کشاورزی، دامداری، صنعت، تجارت و خدمات که مکمل فعالیت‌های اقتصادی دولتی و تعاونی هستند.

مالکیت در هر سه بخش:

  • تا زمانی که با اصول دیگر این فصل مطابق باشد، از محدوده قوانین اسلام خارج نشود، موجب رشد و توسعه اقتصادی کشور گردد و مایه زیان جامعه نشود، مورد حمایت قانون جمهوری اسلامی است.
  • ضوابط، قلمرو و شرایط هر سه بخش توسط قانون تعیین می‌شود.
اصل 45
مصادیق انفال و ثروت‌های عمومی
  • زمین‌های موات یا رها شده
  • معادن
  • دریاها، دریاچه‌ها، رودخانه‌ها و سایر آب‌های عمومی
  • کوه‌ها، دره‌ها
  • جنگل‌ها، نیزارها، بیشه‌های طبیعی
  • مراتعی که حریم نیست
  • ارث بدون وارث
  • اموال مجهول‌المالک
  • اموال عمومی که از غاصبین مسترد می‌شود
شیوه اداره و استفاده از انفال و ثروت‌های عمومی
  • این موارد در اختیار حکومت اسلامی است تا بر طبق مصالح عامه نسبت به آن‌ها عمل نماید
  • تفصیل و ترتیب استفاده از هر یک را قانون معین می‌کند.
اصل 46
حمایت از مالکیت و آزادی کسب و کار
  • هر کس مالک حاصل کسب و کار مشروع خویش است.
  • هیچ کس نمی‌تواند به عنوان مالکیت نسبت به کسب و کار خود، امکان کسب و کار را از دیگری سلب کند.
اصل 47
احترام به مالکیت مشروع
  • مالکیت شخصی که از راه مشروع به دست آمده باشد، مورد احترام قانون است.
  • ضوابط و حدود مالکیت مشروع را قانون مشخص می‌کند.
اصل 48
عدالت در بهره‌برداری از منابع طبیعی و توزیع فعالیت‌های اقتصادی
  •  تمام مناطق کشور باید به طور عادلانه از منابع طبیعی خود بهره‌مند شوند.
  • درآمدهای ملی باید به طور متناسب در بین استان‌ها و مناطق مختلف کشور توزیع شود.
  • فعالیت‌های اقتصادی باید به گونه‌ای در کشور توزیع شوند که هر منطقه با توجه به نیازها و استعدادهای خود، از امکانات و سرمایه‌گذاری لازم برخوردار باشد.
اصل 49
استرداد ثروت‌های نامشروع
  • دولت موظف است ثروت‌هایی را که از راه‌های غیرقانونی و نامشروع به دست آمده‌اند، به صاحب حق یا بیت‌المال برگرداند.
مصادیق ثروت‌های نامشروع
  • ربا، غصب، رشوه، اختلاس، سرقت، قمار، سوءاستفاده از موقوفات، سوءاستفاده از مقاطعه‌کاری‌ها و معاملات دولتی، فروش زمین‌های موات و مباحات اصلی، دایر کردن اماکن فساد و سایر موارد غیرمشروع.
نحوه رسیدگی و اجرای حکم
  • این حکم باید با رسیدگی و تحقیق و ثبوت شرعی به وسیله دولت اجرا شود.
اصل 50
وظیفه عمومی حفاظت از محیط زیست
  • حفاظت محیط زیست که نسل امروز و نسل‌های بعد باید در آن حیات اجتماعی رو به رشدی داشته باشند، وظیفه عمومی تلقی می‌گردد.
  •  هرگونه فعالیت که با آلودگی محیط زیست یا تخریب غیرقابل جبران آن ملازمه پیدا کند، ممنوع است.
اصل 51
اصل قانونی بودن مالیات
  • وضع هرگونه مالیات فقط با تصویب قانون امکان‌پذیر است.
  •  موارد معافیت و بخشودگی و تخفیف مالیاتی به موجب قانون مشخص می‌شود.
اصل 52
 بودجه سالانه کل کشور
  • بودجه سالانه کل کشور به ترتیبی که در قانون مقرر می‌شود از طرف دولت تهیه میشود
  • بودجه تهیه شده توسط دولت، برای رسیدگی و تصویب به مجلس شورای اسلامی ارائه می‌شود.
  • هرگونه تغییر در ارقام بودجه باید مطابق با قوانین و مقررات مربوطه باشد.
اصل 53
 دریافت ها و پرداخت های دولت
  • کلیه دریافت‌های دولت باید در حساب‌های خزانه‌داری کل متمرکز شود.
  • هرگونه پرداخت از سوی دولت باید در حدود اعتبارات مصوب به موجب قانون انجام شود.
اصل 54
دیوان محاسبات کشور
  • دیوان محاسبات کشور مستقیماً زیر نظر مجلس شورای اسلامی فعالیت می‌کند.
  • سازمان و نحوه اداره امور دیوان محاسبات در تهران و مراکز استان‌ها باید به موجب قانون تعیین شود.
اصل 55
وظایف دیوان محاسبات:
  • رسیدگی و حسابرسی به کلیه حساب‌های وزارتخانه‌ها، موسسات، شرکت‌های دولتی و سایر دستگاه‌های دولتی که از بودجه کل کشور استفاده می‌کنند.
  • نظارت بر عدم تجاوز هزینه‌ها از اعتبارات مصوب.
  • اطمینان از مصرف هر وجهی در محل خود.
وظایف خاص دیوان محاسبات:
  • جمع‌آوری حساب‌ها و اسناد و مدارک مربوطه طبق قانون.
  • ارائه گزارش تفریغ بودجه هر سال به انضمام نظرات خود به مجلس شورای اسلامی.
  • در دسترس قرار دادن گزارش تفریغ بودجه برای عموم مردم.
فصل پنجم - حق حاکمیت ملت و قوای ناشی از آن
اصل 56
حاکمیت الهی و حق تعیین سرنوشت
  • حاکمیت مطلق بر جهان و انسان از آن خداست.
  • خداوند انسان را بر سرنوشت اجتماعی خویش حاکم ساخته است.
  • هیچ‌کس نمی‌تواند این حق الهی را از انسان سلب کند یا در خدمت منافع فرد یا گروهی خاص قرار دهد.
  • ملت این حق خداداد را از طریق سازوکارهای قانونی اعمال می‌کند.
اصل 57
قوای حاکم در جمهور اسلامی ایران و نظارت ولایت فقیه بر آن
  • قوای حاکم در جمهور اسلامی ایران عبارتند از:
    • قوه مقننه
    • قوه مجریه
    • قوه قضائیه
  • قوای حاکم زیر نظر ولایت مطلقه امر و امامت امت عمل می‌کنند.
  • چارچوب این نظارت در اصول بعدی قانون اساسی مشخص می‌شود.
اصل 58
مجلس شورای اسلامی
  • اعمال قوه مقننه (قانونگذاری) از طریق مجلس شورای اسلامی صورت میگیرد.
  • مجلس شورای اسلامی از نمایندگان منتخب مردم تشکیل می‌شود.
  • مصوبات مجلس شورای اسلامی پس از طی مراحل قانونی برای اجرا به قوه مجریه و قضاییه ابلاغ می‌گردد.
اصل 59
مراجعه به آراء عمومی
  • در مسائل بسیار مهم اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی امکان مراجعه به آراء عمومی وجود دارد.
  • این امر از راه همه‌پرسی و مراجعه مستقیم به آراء مردم صورت میگیرد.
  • درخواست مراجعه به آراء عمومی باید به تصویب دو سوم مجموع نمایندگان مجلس برسد.
اصل 60
قوه مجریه
  • اعمال قوه مجریه به جز در اموری که به موجب قانون مستقیماً بر عهده رهبری گذاشته شده، توسط رییس جمهور و وزراء اعمال می‌شود.
اصل 61
قوه قضاییه 
  • اعمال قوه قضاییه به وسیله دادگاه‌های دادگستری است. 
  • دادگاه‌های دادگستری باید طبق موازین اسلامی تشکیل شوند.
  • این دادگاه‌ها به موارد زیر می‌پردازند:
    • حل و فصل دعاوی
    • حفظ حقوق عمومی
    • گسترش و اجرای عدالت
    • اقامه حدود الهی
فصل ششم - قوه مقننه
مبحث اول - مجلس شورای اسلامی
اصل 62
مجلس شورای اسلامی
  • مجلس شورای اسلامی از نمایندگان ملت تشکیل می‌شود.
  • انتخاب نمایندگان به طور مستقیم و با رای مخفی انجام می‌شود.
  • شرایط انتخاب کنندگان و انتخاب شوندگان و کیفیت انتخابات را قانون تعیین می‌کند.
اصل 63
نمایندگی مجلس شورای اسلامی
  • دوره نمایندگی مجلس شورای اسلامی چهار سال است.
  • انتخابات هر دوره باید پیش از پایان دوره قبل برگزار شود به طوری که کشور در هیچ زمان بدون مجلس نباشد.
اصل 64
تعیین تعداد نمایندگان مجلس شورای اسلامی
  • عده نمایندگان مجلس شورای اسلامی 270 نفر است.
  • از تاریخ همه‌پرسی سال 1368 پس از هر 10 سال، با در نظر گرفتن عوامل انسانی، سیاسی، جغرافیایی و نظایر آنها حداکثر 20 نفر نماینده می‌تواند به تعداد اولیه اضافه می‌شود.
  • زرتشتیان و کلیمیان هر کدام یک نماینده دارند.
  • مسیحیان آشوری و کلدانی مجموعاً یک نماینده دارند.
  • مسیحیان ارمنی جنوب و شمال هر کدام یک نماینده دارند.
  • محدوده حوزه‌های انتخابیه و تعداد نمایندگان را قانون معین می‌کند.
اصل 65
رسمیت جلسات و تصویب طرح‌ها در مجلس شورای اسلامی
  • پس از برگزاری انتخابات، جلسات مجلس با حضور دو سوم مجموع نمایندگان رسمیت می‌یابد.
  • تصویب طرح‌ها و لوایح طبق آیین‌نامه مصوب داخلی انجام می‌گیرد مگر در مواردی که در قانون اساسی نصاب خاصی تعیین شده باشد.
  • برای تصویب آیین‌نامه داخلی مجلس، موافقت دو سوم حاضران در جلسه لازم است.
اصل 66
آیین‌نامه داخلی مجلس

موارد زیر در آیین‌نامه داخلی مجلس معین می‌گردد:

  • ترتیب انتخاب رئیس و هیات رئیسه مجلس
  • تعداد کمیسیون‌ها و دوره تصدی آن‌ها 
  • امور مربوط به مذاکرات و انتظامات مجلس 
اصل 67
سوگند نمایندگان مجلس
  • نمایندگان باید در نخستین جلسه مجلس سوگند یاد کنند و متن قسم‌نامه را امضاء نمایند.
  • به طور خلاصه متن سوگند شامل تعهد به موارد زیر است:
    • پاسداری از حریم اسلام و دستاوردهای انقلاب
    • حفظ جمهوری اسلامی
    • امانت‌داری و تقوی در انجام وظایف
    • پایبندی به استقلال و حقوق ملت
    • دفاع از قانون اساسی
    • حفظ استقلال و آزادی مردم
  • نمایندگان اقلیت‌های دینی با ذکر کتاب آسمانی خود سوگند یاد می‌کنند.
  • نمایندگان غایب در جلسه نخست، باید در اولین جلسه حضور خود سوگند یاد کنند.
اصل 68
توقف انتخابات مجلس در شرایط خاص
  • در شرایط جنگ یا اشغال نظامی کشور، می‌توان انتخابات را در نقاط اشغال شده یا کل کشور برای مدت معینی متوقف کرد.
  • این تصمیم با پیشنهاد رئیس جمهور و تصویب سه چهارم مجموع نمایندگان و تایید شورای نگهبان گرفته می‌شود.
  • اگر در موعد مقرر، مجلس جدید تشکیل نشود، مجلس سابق همچنان به کار خود ادامه خواهد داد.
اصل 69
مذاکرات مجلس شورای اسلامی
  • مذاکرات مجلس شورای اسلامی باید علنی باشد.
  • گزارش کامل مذاکرات مجلس می‌بایست از طریق رادیو و روزنامه رسمی برای اطلاع عموم منتشر شود. 
  • در شرایط اضطراری، در صورتی که رعایت امنیت کشور ایجاب کند، به تقاضای رئیس جمهور یا یکی از وزراء یا ده نفر از نمایندگان، جلسه غیرعلنی تشکیل می‌شود.
  • مصوبات جلسه غیرعلنی در صورتی معتبر است که با حضور شورای نگهبان به تصویب سه چهارم مجموع نمایندگان برسد. 
  • گزارش و مصوبات این جلسات باید پس از برطرف شدن شرایط اضطراری برای اطلاع عموم منتشر گردد.
اصل 70
حضور و حق اظهار نظر مقامات دولتی در مجلس
  • رئیس جمهور، معاونان او و وزیران می‌توانند به صورت انفرادی یا گروهی در جلسات علنی مجلس شرکت کنند.
  • آنها می‌توانند مشاوران خود را نیز همراه داشته باشند.
  • در صورت درخواست نمایندگان، وزرا موظف به حضور در مجلس هستند.
  • رئیس جمهور، معاونان او و وزیران حق دارند در هر زمان که تقاضا کنند، مطالب خود را در مجلس بیان کنند.
مبحث دوم - اختیارات و صلاحیت مجلس شورای اسلامی
اصل 71
صلاحیت عام قانونگذاری مجلس شورای اسلامی
  • مجلس شورای اسلامی صلاحیت عام قانونگذاری دارد.
  • حدود این صلاحیت عام در قانون اساسی مشخص شده است.
اصل 72
عدم مغایرت قوانین با اصول و احکام مذهب رسمی یا قانون اساسی
  • مجلس شورای اسلامی نمی‌تواند قوانینی وضع کند که با اصول و احکام مذهب رسمی کشور یا قانون اساسی مغایرت داشته باشد.
  • تشخیص این امر به ترتیبی که در اصل نود و ششم آمده بر عهده شورای نگهبان است.
اصل 73
صلاحیت تفسیر قوانین عادی
  • شرح و تفسیر قوانین عادی در صلاحیت مجلس شورای اسلامی است.
  • مفاد این اصل مانع از تفسیری که دادرسان، در مقام تمیز حق، از قوانین می‌کنند نیست.
اصل 74
نحوه ارائه لوایح و طرح‌های قانونی
  • لوایح قانونی پس از تصویب هیات وزیران به مجلس تقدیم می‌شود.
  • طرح‌های قانونی به پیشنهاد حداقل 15 نفر از نمایندگان، در مجلس شورای اسلامی قابل طرح است.
اصل 75
محدودیت برای طرح‌ها و لوایح
  • طرح‌های قانونی و پیشنهادها و اصلاحاتی که نماینده‌ها در خصوص لوایح قانونی ارائه می‌کنند، مشمول محدودیت هستند.
  • اگر طرح یا لایحه به کاهش درآمد عمومی یا افزایش هزینه عمومی منجر شود، فقط در صورتی قابل طرح در مجلس است که:
    • راهکاری برای جبران کاهش درآمد ارائه شده باشد.
    • طریقه تامین هزینه جدید مشخص شده باشد.
اصل 76
حق تحقیق و تفحص مجلس
  • مجلس شورای اسلامی حق تحقیق و تفحص در تمام امور کشور را دارد.
اصل 77
ضرورت تصویب توافقات بین‌المللی در مجلس

موارد زیر باید به تصویب مجلس شورای اسلامی برسد:

  • عهدنامه‌ها
  • مقاوله‌نامه‌ها
  • قراردادها و موافقت‌نامه‌های بین‌المللی
اصل 78
ممنوعیت تغییر خطوط مرزی
  • هر گونه تغییر در خطوط مرزی ممنوع است.

استثنا

  • در موارد خاص، اصلاحات جزیی در خطوط مرزی با رعایت شرایط ذیل مجاز است:
    • رعایت مصالح کشور
    • یک‌طرفه نبودن
    • عدم لطمه به استقلال و تمامیت ارضی کشور

تصویب مجلس

  • هرگونه تغییر در خطوط مرزی باید به تصویب چهار پنجم مجموع نمایندگان مجلس شورای اسلامی برسد.
اصل 79
ممنوعیت حکومت نظامی
  • برقراری حکومت نظامی ممنوع است.
  • در حالت جنگ و شرایط اضطراری نظیر آن، دولت حق دارد با تصویب مجلس شورای اسلامی موقتاً محدودیت‌های ضروری را برقرار نماید.
  • این محدودیت‌ها فقط برای مدت سی روز قابل اجرا هستند.
  • در صورت ادامه ضرورت، دولت موظف است مجدداً از مجلس کسب مجوز کند.
اصل 80
محدودیت دولت در گرفتن و دادن وام و کمک بدون عوض
  • گرفتن و دادن وام یا کمک‌های بدون عوض داخلی و خارجی از طرف دولت باید با تصویب مجلس شورای اسلامی باشد.
اصل 81
ممنوعیت اعطای امتیاز تشکیل شرکت به خارجیان
  • دادن امتیاز تشکیل شرکت‌ها و موسسات در امور تجارتی و صنعتی و کشاورزی و معادن و خدمات به خارجیان مطلقاً ممنوع است.
اصل 82
ممنوعیت استخدام کارشناسان خارجی
  • استخدام کارشناسان خارجی از طرف دولت ممنوع است.
  • استثناءدر موارد ضروری و با تصویب مجلس شورای اسلامی دولت می‌تواند کارشناسان خارجی استخدام کند.
اصل 83
محدودیت انتقال بناها و اموال دولتی
  • بناها و اموال دولتی که از نفایس ملی باشد قابل انتقال به غیر نیست.
  • استثناء: بناها و اموال دولتی با تصویب مجلس شورای اسلامی آن هم در صورتی که از نفایس منحصر به فرد نباشد قابل انتقال است.
اصل 84
مسئولیت و اختیارات نمایندگان مجلس
  • هر نماینده در برابر تمام ملت مسئول است.
  • نمایندگان حق دارند در همه مسائل داخلی و خارجی کشور اظهارنظر نماید.
اصل 85
قائم به شخص بودن سمت نمایندگی
  • سمت نمایندگی قائم به شخص است و قابل واگذاری به دیگری نیست.
ممنوعیت تفویض اختیار قانونگذاری
  • مجلس نمی‌تواند اختیار قانونگذاری را به شخص یا هیأتی واگذار کند .
  • با این حال در موارد ضروری مجلس می‌تواند اختیار وضع بعضی از قوانین را با رعایت اصل هفتاد و دوم به کمیسیون‌های داخلی خود تفویض کند.
    • در این صورت، قوانین مذکور در مدتی که مجلس تعیین می‌نماید به صورت آزمایشی اجرا می‌شود و تصویب نهایی آن‌ها با مجلس خواهد بود.
تفویض اختیار تصویب برخی مصوبات به دولت
  • مجلس شورای اسلامی می‌تواند تصویب دائمی اساسنامه سازمان‌ها، شرکت‌ها، موسسات دولتی یا وابسته به دولت را با رعایت اصل هفتاد و دوم به کمیسیون‌های ذی‌ربط واگذار کند و یا اجازه تصویب آن‌ها را به دولت بدهد. 
  • در صورت واگذاری به دولت، مصوبات دولت نباید با اصول و احکام مذهب رسمی کشور و یا قانون اساسی مغایرت داشته باشد. 
  • تشخیص مغایرت یا عدم مغایرت مصوبات دولت با اصول و احکام مذهب رسمی کشور و قانون اساسی، بر عهده شورای نگهبان است و مطابق با اصل نود و ششم انجام می شود.
  • علاوه بر این، مصوبات دولت نباید مخالفت قوانین و مقررات عمومی کشور باشد.
  • به منظور بررسی و اعلام عدم مغایرت آن‌ها با قوانین مزبور باید ضمن ابلاغ برای اجرا به اطلاع رئیس مجلس شورای اسلامی نیز برسد.
اصل 86
مصونیت پارلمانی نمایندگان مجلس
  1. نمایندگان مجلس در مقام ایفای وظایف نمایندگی در اظهارنظر و رای خود کاملاً آزاد هستند.
  2. نمایندگان به سبب نظراتی که در مجلس اظهار کرده‌اند یا آرایی که در مقام ایفای وظایف نمایندگی خود داده‌اند قابل تعقیب یا توقیف نیستند.
اصل 87
اخذ رای اعتماد از مجلس برای هیات وزیران
  • رئیس جمهور موظف است پس از تشکیل هیات وزیران، قبل از هرگونه اقدام، از مجلس رای اعتماد بگیرد.
  • رئیس جمهور می‌تواند در طول دوران تصدی خود، در مورد مسائل مهم و مورد اختلاف، برای هیات وزیران از مجلس تقاضای رای اعتماد کند.
اصل 88
حضور رئیس جمهور و وزرا در مجلس برای پاسخ به سوالات نمایندگان
  • در هر مورد که حداقل یک چهارم کل نمایندگان مجلس شورای اسلامی از رئیس جمهور و یا هر یک از نمایندگان از وزیر مسئول، درباره یکی از وظایف آنان سوال کنند، رئیس جمهور یا وزیر موظف است در مجلس حاضر شود و به سوال جواب دهد.
  • این جواب نباید در مورد رئیس جمهور بیش از یک ماه و در مورد وزیر بیش از ده روز به تاخیر افتاد.
  • در صورت وجود عذر موجه، مهلت پاسخگویی با تشخیص مجلس قابل تمدید است.
اصل 89
استیضاح وزرا
  • نمایندگان مجلس شورای اسلامی می‌توانند در مواردی که لازم می‌دانند هیأت وزیران یا هر یک از وزراء را استیضاح کنند.
  • استیضاح وقتی قابل طرح در مجلس است که با امضای حداقل ده نفر از نمایندگان به مجلس تقدیم شود.
  • هیأت وزیران یا وزیر مورد استیضاح باید ظرف مدت ده روز پس از طرح آن در مجلس حاضر شده و به آن پاسخ و از مجلس رای اعتماد بخواهد.
  • در صورت عدم حضور هیأت وزیران یا وزیر برای پاسخ، نمایندگان مزبور درباره استیضاح خود توضیحات لازم را می‌دهند و در صورتی که مجلس مقتضی بداند اعلام رای عدم اعتماد خواهد کرد.
  • اگر مجلس رای اعتماد نداد هیأت وزیران یا وزیر مورد استیضاح عزل می‌شود.
  • در هر دو صورت وزرای مورد استیضاح نمی‌توانند در هیأت وزیرانی که بلافاصله بعد از آن تشکیل می‌شود عضویت پیدا کنند.
استیضاح رئیس جمهور
  • در صورتی که حداقل یک سوم از نمایندگان مجلس شورای اسلامی رئیس جمهور را در مقام اجرای وظایف مدیریت قوه مجریه و اداره امور اجرایی کشور مورد استیضاح قرار دهند، رئیس جمهور باید ظرف مدت یک ماه پس از طرح آن در مجلس حاضر شود و در خصوص مسائل مطرح شده توضیحات کافی بدهد.
  • در صورتی که پس از بیانات نمایندگان مخالف و موافق و پاسخ رئیس جمهور، اکثریت دو سوم کل نمایندگان به عدم کفایت رئیس جمهور رای دادند، مراتب جهت اجرای بند ده اصل یکصد و دهم به اطلاع مقام رهبری می‌رسد.
اصل 90
ارائه شکایات به مجلس شورای اسلامی
  • هر کس شکایتی از طرز کار مجلس یا قوه مجریه یا قوه قضاییه داشته باشد، می‌تواند شکایت خود را کتباً به مجلس شورای اسلامی عرضه کند.
  • مجلس موظف است به این شکایات رسیدگی کند و پاسخ کافی دهد.
  • در مواردی که شکایت به قوه مجریه و یا قوه قضاییه مربوط است مجلس موظف است به شکایت رسیدگی کرده و پاسخ کافی از آن‌ها بخواهد.
  • در این خصوص مجلس باید در مدت متناسب نتیجه را اعلام نماید و در موردی که مربوط به عموم باشد به اطلاع عامه برساند.
اصل 91
شورای نگهبان و نحوه تشکیل آن
  • شورای نگهبان به منظور پاسداری از احکام اسلام و قانون اساسی تشکیل می‌شود.
  • وظیفه اصلی شورای نگهبان بررسی مغایرت مصوبات مجلس با اسلام و قانون اساسی است.
  • شورای نگهبان از 12 نفر تشکیل می‌شود:
    • شش نفر از فقهای عادل و آگاه به مقتضیات زمان و مسائل روز که توسط مقام رهبری انتخاب می‌شوند.
    • شش حقوقدان مسلمان که توسط رئیس قوه قضاییه معرفی و توسط مجلس انتخاب می‌شوند.
اصل 92
مدت زمان عضویت در شورای نگهبان و نحوه تغییر اعضا
  • اعضای شورای نگهبان برای مدت 6 سال انتخاب می‌شوند.
  • در اولین دوره بعد از تشکیل شورای نگهبان، پس از گذشتن سه سال، نیمی از اعضای هر گروه (فقها و حقوقدانان) به قید قرعه تغییر می‌یابند و اعضای تازه‌ای به جای آن‌ها انتخاب می‌شوند.
اصل 93
نقش و جایگاه شورای نگهبان در اعتبار قانونی مصوبات مجلس
  • اعتبار قانونی مصوبات مجلس شورای اسلامی منوط به وجود و تایید شورای نگهبان است.
  • تنها دو استثنا برای این موضوع وجود دارد:
    • تصویب اعتبارنامه نمایندگان مجلس
    • انتخاب شش نفر حقوقدان عضو شورای نگهبان
اصل 94
بررسی مصوبات مجلس توسط شورای نگهبان
  • تمام مصوبات مجلس شورای اسلامی باید به شورای نگهبان فرستاده شوند.
  • شورای نگهبان موظف است آن را حداکثر ظرف ده روز از تاریخ وصول از نظر انطباق بر موازین اسلام و قانون اساسی مورد بررسی قرار دهد.
  • در صورت مغایرت مصوبه با اسلام یا قانون اساسی، شورای نگهبان آن را برای تجدید نظر به مجلس باز می‌گرداند.
  • اگر مصوبه مغایرتی با اسلام یا قانون اساسی نداشته باشد، پس از 10 روز قابل اجرا خواهد بود.
اصل 95
اختیار شورای نگهبان برای تمدید مهلت بررسی مصوبات مجلس
  • در صورت نیاز، شورای نگهبان می‌تواند از مجلس برای تمدید 10 روزه مهلت بررسی مصوبات تقاضا کند.
  • این تمدید فقط در صورتی مجاز است که شورای نگهبان 10 روز اولیه را برای بررسی کافی نداند.
  • شورای نگهبان باید دلیل درخواست تمدید را به مجلس ارائه کند.
اصل 96
وظایف و اختیارات شورای نگهبان در بررسی مصوبات مجلس
  • تشخیص عدم مغایرت مصوبات مجلس با احکام اسلام بر عهده اکثریت فقهای شورای نگهبان است.
  • تشخیص عدم تعارض مصوبات مجلس با قانون اساسی بر عهده اکثریت همه اعضای شورای نگهبان (فقها و حقوقدانان) است.
اصل 97
حضور اعضای شورای نگهبان در مجلس برای بررسی لوایح و طرح‌های قانونی
  • اعضای شورای نگهبان می‌توانند برای تسریع در بررسی لوایح یا طرح‌های قانونی، در مجلس حاضر شوند و مذاکرات را استماع کنند.
  • حضور اعضای شورای نگهبان در مجلس برای بررسی طرح‌ها یا لوایح فوری، الزامی است و باید نظر خود را اظهار نمایند.
اصل 98
تفسیر قانون اساسی
  • تفسیر قانون اساسی به عهده شورای نگهبان است.
  • برای تفسیر قانون اساسی، رای حداقل سه چهارم اعضای شورای نگهبان لازم است.
اصل 99
وظایف نظارتی شورای نگهبان بر انتخابات
  • شورای نگهبان نظارت بر انتخابات مجلس خبرگان رهبری، ریاست جمهوری، مجلس شورای اسلامی و مراجعه به آرای عمومی و همه‌پرسی را بر عهده دارد.
فصل هفتم - شوراها
اصل 100
تشکیل شوراهای محلی برای اداره امور شهرها و روستاها
  • برای پیشبرد برنامه‌های مختلف در سطوح محلی، شوراهایی به نام شورای ده، بخش، شهر، شهرستان یا استان تشکیل می‌شوند.
  • اعضای این شوراها توسط مردم همان محل انتخاب می‌شوند.
  • وظایف، اختیارات، نحوه انتخاب و نظارت بر شوراها و سلسله مراتب آنها را قانون تعیین می‌کند.
  • فعالیت شوراها باید با اصول وحدت ملی، تمامیت ارضی، نظام جمهوری اسلامی و تابعیت از حکومت مرکزی باشد.
اصل 101
تشکیل شورای عالی استان‌ها برای هماهنگی برنامه‌های عمرانی و رفاهی در سطح استان
  • شورای عالی استان‌ها با هدف به منظور جلوگیری از تبعیض و جلب همکاری در تهیه برنامه‌های عمرانی و رفاهی استان‌ها و نظارت بر اجرای هماهنگ آن‌ها تشکیل می‌شود.
  • اعضای این شورا را نمایندگان شوراهای استان‌ها تشکیل می‌دهند.
  • نحوه تشکیل و وظایف شورای عالی استان‌ها را قانون تعیین می‌کند.
اصل 102
اختیار ارائه طرح توسط شورای عالی استان‌ها به مجلس شورای اسلامی
  1. شورای عالی استان‌ها حق دارد در حدود وظایف خود طرح‌هایی تهیه و مستقیماً یا از طریق دولت به مجلس شورای اسلامی پیشنهاد کند.
  2. طرح‌های پیشنهادی شورای عالی استان‌ها باید در مجلس مورد بررسی قرار گیرند.
اصل 103
وظایف مقامات دولتی در قبال تصمیمات شوراها
  • استانداران، فرمانداران، بخشداران و سایر مقامات کشوری که از طرف دولت تعیین می‌شوند در حدود اختیارات شوراها ملزم به رعایت تصمیمات آن‌ها هستند.
اصل 104
تشکیل شوراها در واحدهای مختلف برای مشارکت در برنامه‌ریزی و هماهنگی امور
  • به منظور تامین قسط اسلامی و همکاری در تهیه برنامه‌ها و ایجاد هماهنگی در پیشرفت امور در واحدهای تولیدی، صنعتی و کشاورزی، شوراهایی تشکیل میشود.
  • این شوراها مرکب از نمایندگان کارگران و دهقانان و دیگر کارکنان و مدیران است.
  • در واحدهای آموزشی، اداری، خدماتی و مانند این‌ها نیز شوراهایی مرکب از نمایندگان اعضای این واحدها تشکیل می‌شود.
  • چگونگی تشکیل این شوراها و حدود وظایف و اختیارات آن‌ها را قانون معین می‌کند.
اصل 105
محدودیت تصمیمات شوراها
  • تصمیمات شوراها (اعم از شورای ده، بخش، شهر، شهرستان یا استان) نباید مغایر با موازین اسلام و قوانین کشور باشد.
اصل 106
شرایط انحلال شوراها و حق اعتراض آنها
  • انحلال شوراها فقط در صورت اثبات انحراف آنها از وظایف قانونی مجاز است.
  • مرجع تشخیص انحراف و ترتیب انحلال شوراها و طرز تشکیل مجدد آن‌ها را قانون معین می‌کند.
  • شورا در صورت اعتراض به انحلال حق دارد به دادگاه صالح شکایت کند و دادگاه موظف است خارج از نوبت به آن رسیدگی کند.
فصل هشتم - رهبر یا شورای رهبری
اصل 107
انتخاب رهبر جمهوری اسلامی ایران
  • پس از امام خمینی، تعیین رهبر به عهده خبرگان منتخب مردم است.
  • خبرگان رهبری درباره همه فقهای واجد شرایط مذکور در اصول 5 و 109 بررسی و مشورت می‌کنند.
  • هر گاه یکی از فقها را اعلم به موارد زیر تشخیص دهند او را به رهبری انتخاب می‌کنند
    • احکام و موضوعات فقهی یا مسائل سیاسی و اجتماعی
    • یا دارای مقبولیت عامه
    • یا واجد برجستگی خاص در یکی از صفات مذکور در اصل 109
  • در غیر این صورت یکی از آنان را به عنوان رهبر انتخاب و معرفی می‌نمایند.
  • رهبر منتخب خبرگان، ولایت امر و همه مسئولیت‌های ناشی از آن را بر عهده خواهد داشت.
  • رهبر در برابر قوانین با سایر افراد کشور مساوی است.
اصل 108
نحوه تهیه قانون مربوط به خبرگان 

دوره اول:

  • قانون مربوط به مجلس خبرگان (تعداد، شرایط، کیفیت انتخاب خبرگان و آیین‌نامه داخلی جلسات آنان) به وسیله فقهای اولین شورای نگهبان تهیه میشود.
  • این قانون با اکثریت آرای فقهای شورای نگهبان تصویب میشود.
  • در نهایت این قانون باید به تصویب نهایی رهبر انقلاب برسد.

دوره های بعد:

  • هر گونه تغییر و تجدیدنظر در این قانون و تصویب سایر مقررات مربوط به وظایف خبرگان در صلاحیت خود مجلس خبرگان است.
اصل 109
شرایط و صفات رهبر جمهوری اسلامی ایران
  1. شرایط لازم برای رهبری:
    • صلاحیت علمی لازم برای افتا در ابواب مختلف فقه
    • عدالت و تقوای لازم برای رهبری امت اسلام
    • بینش صحیح سیاسی و اجتماعی، تدبیر، شجاعت، مدیریت و قدرت کافی برای رهبری
  2. معیار تقدم در صورت تعدد واجدین شرایط:
    • بینش فقهی و سیاسی قوی‌تر
اصل 110
وظایف و اختیارات رهبر جمهوری اسلامی ایران
  • سیاستگذاری:
    • تعیین سیاست‌های کلی نظام جمهوری اسلامی ایران پس از مشورت با مجمع تشخیص مصلحت نظام
  • نظارت:
    •  نظارت بر حسن اجرای سیاست‌های کلی نظام
  • فرماندهی:
    • فرمان همه‌پرسی
    • فرماندهی کل نیروهای مسلح
    • اعلام جنگ و صلح و بسیج نیروها
  • نصب و عزل و قبول استعفای:
    • فقهای شورای نگهبان
    • عالی‌ترین مقام قوه قضاییه
    • رئیس سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران
    • رئیس ستاد مشترک
    • فرمانده کل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی
    • فرماندهان عالی نیروهای نظامی و انتظامی
  • حل اختلاف:
    • حل اختلاف و تنظیم روابط قوای سه‌گانه
  • حل معضلات:
    • حل معضلات نظام که از طرق عادی قابل حل نیست، از طریق مجمع تشخیص مصلحت نظام
  • تایید و عزل رئیس جمهور:
    • امضاء حکم ریاست جمهوری پس از انتخاب مردم
    • صلاحیت داوطلبان ریاست جمهوری از جهت دارا بودن شرایطی که در این قانون می‌آید، باید قبل از انتخابات به تایید شورای نگهبان و در دوره اول به تایید رهبری برسد
    • عزل رئیس جمهور با در نظر گرفتن مصالح کشور پس از حکم دیوان عالی کشور به تخلف وی از وظایف قانونی، یا رای مجلس شورای اسلامی به عدم کفایت وی بر اساس اصل هشتاد و نهم
  • عفو و تخفیف مجازات:
    • عفو یا تخفیف مجازات محکومین در حدود موازین اسلامی پس از پیشنهاد رئیس قوه قضاییه
  • تفویض اختیار:
    • رهبر می‌تواند بعضی از وظایف و اختیارات خود را به شخص دیگری تفویض کند.
اصل 111
شرایط برکناری رهبر جمهوری اسلامی ایران و نحوه جانشینی وی

شرایط برکناری رهبر:

  • ناتوانی از انجام وظایف قانونی
  • فقدان یکی از شرایط مذکور در اصول 5 و 109 قانون اساسی
  • اثبات عدم وجود یکی از شرایط مذکور در اصول 5 و 109 از آغاز رهبری

مرجع تشخیص برکناری:

  • تشخیص این امر به عهده خبرگان مذکور در اصل 108 است.

جانشینی رهبر:

  • خبرگان موظفند در اسرع وقت پس از فوت، کناره‌گیری یا عزل رهبر، رهبر جدید را تعیین و معرفی نمایند.

شورای موقت رهبری:

  • تا زمان تعیین رهبر جدید، شورایی متشکل از افراد زیر، همه وظایف رهبری را به طور موقت به عهده می‌گیرد:
    • رئیس جمهور
    • رئیس قوه قضاییه
    • یکی از فقهای شورای نگهبان به انتخاب مجمع تشخیص مصلحت نظام
  •  چنانچه تا زمان تعیین رهبر یکی از اعضای شورا به هر دلیل نتواند انجام وظیفه نماید، فرد دیگری به انتخاب مجمع، با حفظ اکثریت فقها، در شورا به جای وی منصوب می‌گردد.

شورای موقت در موارد زیر پس از تصویب سه چهارم اعضای مجمع تشخیص مصلحت نظام اقدام می‌کند:

  • (بند 1 اصل 110) تعیین سیاست‌های کلی نظام جمهوری اسلامی ایران پس از مشورت با مجمع تشخیص مصلحت نظام
  • (بند 3 اصل 110) فرمان همه‌پرسی 
  • (بند 5 اصل 110) اعلام جنگ و صلح و بسیج نیروها 
  • (بند 10 اصل 110) عزل رئیس جمهور با در نظر گرفتن مصالح کشور پس از حکم دیوان عالی کشور به تخلف وی از وظایف قانونی، یا رای مجلس شورای اسلامی به عدم کفایت وی بر اساس اصل هشتاد و نهم 
  • (قسمت د بند 6 اصل 110) نصب و عزل و قبول استعفای رئیس ستاد مشترک 
  • (قسمت ه بند 6 اصل 110) نصب و عزل و قبول استعفای فرمانده کل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی 
  • (قسمت و بند 6 اصل 110) نصب و عزل و قبول استعفای فرماندهان عالی نیروهای نظامی و انتظامی 

ناتوانی موقت رهبر:

  • در صورت ناتوانی موقت رهبر بر اثر بیماری یا حادثه، شورای موقت وظایف رهبری را به عهده خواهد گرفت.
اصل 112
مجمع تشخیص مصلحت نظام
  • وظایف مجمع عبارتست از:
    • تشخیص مصلحت در مواردی که مصوبه مجلس شورای اسلامی را شورای نگهبان خلاف موازین شرع و یا قانون اساسی بداند و مجلس با در نظر گرفتن مصلحت نظام، نظر شورای نگهبان را تامین نکند.
    • مشاوره در اموری که رهبری به آنان ارجاع می‌دهد.
    • سایر وظایفی که در قانون اساسی برای آن ذکر شده است.
  • مجمع تشخیص مصلحت نظام به دستور رهبری تشکیل می‌شود.
  • اعضاء ثابت و متغیر مجمع تشخیص مصلحت نظام را مقام رهبری تعیین می‌نماید.
  • مقررات مربوط به مجمع توسط خود اعضاء تهیه و تصویب و به تایید مقام رهبری خواهد رسید.
فصل نهم - قوه مجریه
مبحث اول - ریاست جمهوری و وزرا
اصل 113
جایگاه و وظایف رئیس جمهور
  • پس از مقام رهبری رئیس جمهور عالی‌ترین مقام رسمی کشور است.
  • وظایف رئیس جمهور:
    • اجرای قانون اساسی
    • ریاست قوه مجریه به جز در اموری که مستقیماً به رهبری مربوط می‌شود
اصل 114
نحوه انتخاب و دوره ریاست جمهوری
  • رئیس جمهور برای مدت چهار سال با رای مستقیم مردم انتخاب می‌شود.
  • انتخاب مجدد رئیس جمهور به صورت متوالی تنها برای یک دوره بلامانع است.
اصل 115
شرایط رئیس جمهور در قانون اساسی
  • رئیس جمهور باید از میان رجال مذهبی و سیاسی انتخاب شود.
  • شرایط لازم برای رئیس جمهور:
    • ایرانی الاصل بودن
    • تابعیت ایران
    • مدیر و مدبر بودن
    • داشتن حسن سابقه و امانت و تقوی
    • مؤمن و معتقد به مبانی جمهوری اسلامی ایران و مذهب رسمی کشور
اصل 116
نامزدی و نحوه برگزاری انتخابات ریاست جمهوری
  • نامزدهای ریاست جمهوری باید قبل از شروع انتخابات آمادگی خود را رسماً اعلام کنند.
  • نحوه برگزاری انتخابات ریاست جمهوری را قانون معین می‌کند.
اصل 117
نحوه انتخاب رئیس جمهور در صورت عدم کسب اکثریت مطلق آرا
  • رئیس جمهور با اکثریت مطلق آرای شرکت کنندگان (نصف به علاوه یک کل آرا) انتخاب می‌شود.
  • اگر در دور نخست هیچ‌یک از نامزدها چنین اکثریتی به دست نیاورد، روز جمعه هفته بعد برای بار دوم رای گرفته می‌شود.
  • در دور دوم، تنها دو نفر از نامزدها که در دور نخست آرای بیشتری داشته‌اند شرکت می‌کنند.
  • اگر در دور دوم بعضی از نامزدهای دارنده آرای بیشتر، از شرکت در انتخابات منصرف شوند، از میان بقیه، دو نفر که در دور نخست بیش از دیگران رای داشته‌اند برای انتخاب مجدد معرفی می‌شوند.
اصل 118
مسئولیت نظارت بر انتخابات ریاست جمهوری
  • مسئولیت نظارت بر انتخابات ریاست جمهوری طبق اصل نود و نهم بر عهده شورای نگهبان است.
  • قبل از تشکیل نخستین شورای نگهبان، نظارت بر انتخابات بر عهده انجمن نظارتی است.
  • قانون، نحوه تشکیل و وظایف انجمن نظارتی را تعیین می‌کند.
اصل 119
زمان‌بندی انتخاب رئیس جمهور
  • انتخاب رئیس جمهور جدید باید حداقل یک ماه پیش از پایان دوره ریاست جمهوری قبلی انجام شود.
  • در فاصله انتخاب رئیس جمهور جدید و پایان دوره ریاست جمهوری سابق، رئیس جمهور پیشین وظایف رئیس جمهوری را انجام می‌دهد.
اصل 120
پیامد فوت نامزد ریاست جمهوری در فرآیند انتخابات 
  • اگر 10 روز پیش از رای گیری یکی از نامزدهای احراز صلاحیت شده فوت کند، انتخابات 2 هفته به تعویق می‌افتد.
  • اگر در فاصله دور نخست و دور دوم نیز یکی از دو نفر حائز اکثریت دور نخست فوت کند، انتخابات برای 2 هفته تمدید می‌شود.
اصل 121
سوگند ریاست جمهوری

رئیس جمهور در مجلس شورای اسلامی در جلسه‌ای با حضور افراد زیر سوگند یاد می‌کند و سوگندنامه را امضاء می‌کند:

  • رئیس قوه قضائیه
  • اعضای شورای نگهبان
اهم نکات متن سوگندنامه ریاست جمهوری:
  • شروع با سوگند به خداوند قادر متعال در برابر ملت
  • پاسداری از مذهب رسمی و نظام جمهوری اسلامی و قانون اساسی
  • به کارگیری تمام استعداد و صلاحیت برای انجام وظایف
  • وقف خود جهت خدمت به مردم و اعتلای کشور
  • ترویج دین و اخلاق
  • پشتیبانی از حق و گسترش عدالت
  • پرهیز از هرگونه خودکامگی
  • حمایت از آزادی و حرمت اشخاص و حقوق شناخته شده در قانون اساسی
  • حراست از مرزها و استقلال سیاسی، اقتصادی و فرهنگی
  • نگاهداری از قدرتی که ملت به عنوان امانتی مقدس به رئیس جمهور سپرده
  • سپردن قدرت به منتخب ملت پس از خود
اصل 122
حدود مسئولیت رئیس جمهور
  • رئیس جمهور در حدود اختیارات و وظایف خود در برابر ملت و رهبر و مجلس شورای اسلامی مسئول است.
  • این اختیارات و وظایف به موجب قانون اساسی و یا قوانین عادی بر عهده رئیس جمهور قرار میگیرد.
اصل 123
وظیفه رئیس جمهور در قبال مصوبات مجلس و همه‌پرسی
  • رئیس جمهور موظف است:
    • مصوبات مجلس را پس از طی مراحل قانونی و ابلاغ به وی امضا کند.
    • نتیجه همه‌پرسی را پس از طی مراحل قانونی و ابلاغ به وی امضا کند.
    • مصوبات مجلس و نتیجه همه‌پرسی را پس از امضا برای اجرا در اختیار مسئولان قرار دهد.
اصل 124
معاونان رئیس جمهور
  • رئیس جمهور می‌تواند برای انجام وظایف قانونی خود معاونانی داشته باشد.
  • معاون اول رئیس جمهور:
    • با موافقت رئیس جمهور انتخاب می‌شود.
    • اداره هیأت وزیران را به عهده دارد.
    • مسئولیت هماهنگی سایر معاونت‌ها را به عهده خواهد داشت.
اصل 125
امضای عهدنامه‌ها و قراردادها توسط رئیس جمهور
  • امضای موارد زیر پس از تصویب مجلس شورای اسلامی با رئیس جمهور یا نماینده قانونی او است:
    • عهدنامه‌ها
    • مقاوله‌نامه‌ها
    • موافقت‌نامه‌ها
    • قراردادهای دولت ایران با سایر دولت‌ها
    • پیمان‌های مربوط به اتحادیه‌های بین‌المللی
اصل 126
مسئولیت رئیس جمهور در امور برنامه و بودجه و امور اداری و استخدامی
  • رئیس جمهور مسئولیت امور برنامه و بودجه و امور اداری و استخدامی کشور را مستقیماً بر عهده دارد.
  • رئیس جمهور می‌تواند اداره امور برنامه و بودجه و امور اداری و استخدامی کشور را به عهده دیگری بگذارد.
اصل 127
انتخاب نماینده یا نمایندگان ویژه توسط رئیس جمهور
  • رئیس جمهور می‌تواند در موارد خاص، بر حسب ضرورت با تصویب هیأت وزیران نماینده، یا نمایندگان ویژه با اختیارات مشخص تعیین نماید.
  • تصمیمات نماینده یا نمایندگان مذکور در این موارد، در حکم تصمیمات رئیس جمهور و هیأت وزیران خواهد بود.
اصل 128
انتخاب و وظایف سفیران
  • سفیران به پیشنهاد وزیر امور خارجه و تصویب رئیس جمهور تعیین می‌شوند.
  • رئیس جمهور استوارنامه سفیران را امضا می‌کند و استوارنامه سفیران کشورهای دیگر را می‌پذیرد.
اصل 129
نشانهای دولتی
  • اعطای نشان‌های دولتی با رئیس جمهور است.
اصل 130
استعفای رئیس جمهور
  • رئیس جمهور استعفای خود را به رهبر تقدیم می‌کند.
  • تا زمانی که استعفای رئیس جمهور پذیرفته نشده است او به انجام وظایف خود ادامه می‌دهد.
اصل 131
تعیین تکلیف ریاست جمهوری در صورت فوت، عزل، استعفاء یا بیماری رئیس جمهور
  • در موارد زیر معاون اول رئیس جمهور با موافقت رهبری اختیارات و مسئولیت‌های وی را برعهده می‌گیرد:
    • فوت
    • عزل
    • استعفاء
    • غیبت یا بیماری بیش از دو ماه رئیس جمهور
    • در موردی که مدت ریاست جمهوری پایان یافته و رئیس جمهور جدید بر اثر موانعی هنوز انتخاب نشده
    • و موارد دیگری از این قبیل
  • در این موارد شورایی متشکل از رئیس مجلس و رئیس قوه قضاییه و معاون اول رئیس جمهور موظف است ترتیبی دهد که حداکثر ظرف مدت 50 روز رئیس جمهور جدید انتخاب شود.
  • در موارد زیر مقام رهبری فرد دیگری را به جای معاون اول منصوب می‌کند:
    • فوت معاون اول
    • یا هر امری که مانع انجام وظایف معاون اول گردد 
    • یا در صورتی که رئیس جمهور معاون اول نداشته باشد
اصل 132
محدودیت‌ها در زمان جانشینی موقت رئیس جمهور
  • در مدتی که اختیارات و مسئولیت‌های رئیس جمهور بر عهده معاون اول یا فرد دیگری است:
    • نمی‌توان وزرا را استیضاح کرد.
    • نمی‌توان به وزرا رای عدم اعتماد داد.
    • نمی‌توان برای تجدیدنظر در قانون اساسی اقدام کرد.
    • نمی‌توان برای برگزاری همه‌پرسی اقدام کرد.
اصل 133
نحوه انتخاب و اختیارات وزرا
  • وزرا توسط رئیس جمهور تعیین می‌شوند.
  • وزرا برای دریافت رای اعتماد به مجلس معرفی می‌شوند.
  • با تغییر مجلس، نیازی به اخذ رای اعتماد جدید برای وزرا نیست.
  • تعداد وزیران و حدود اختیارات هر یک از آنان را قانون معین می‌کند.
اصل 134
وظایف و اختیارات رئیس جمهور
  • رئیس جمهور ریاست هیات وزیران را بر عهده دارد.
  • رئیس جمهور بر کار وزیران نظارت می‌کند.
  • رئیس جمهور با اتخاذ تدابیر لازم، به هماهنگ‌سازی تصمیمات وزیران و هیات دولت می‌پردازد.
  • رئیس جمهور با همکاری وزرا، برنامه و خط مشی دولت را تعیین می‌کند.
  • رئیس جمهور با همکاری وزرا، قوانین را اجرا می‌کند.
  • در موارد اختلاف نظر یا تداخل در وظایف قانونی دستگاه‌های دولتی، اگر نیازی به تفسیر یا تغییر قانون نباشد، تصمیم هیأت وزیران که به پیشنهاد رئیس جمهور اتخاذ می‌شود لازم‌الاجرا است.
  • رئیس جمهور در برابر مجلس، مسئول اقدامات هیات وزیران است.
اصل 135
وضعیت وزرا پس از عزل، استیضاح یا رای عدم اعتماد
  • وزرا تا زمانی که عزل نشده‌اند و یا بر اثر استیضاح یا درخواست رای اعتماد، مجلس به آن‌ها رای عدم اعتماد نداده است در سمت خود باقی می‌مانند.
  • استعفای هیأت وزیران یا هر یک از وزیران به رئیس جمهور تسلیم می‌شود.
  • هیأت وزیران تا تعیین دولت جدید به وظایف خود ادامه خواهند داد.
  • رئیس جمهور می‌تواند برای وزارتخانه‌هایی که وزیر ندارند حداکثر برای مدت 3 ماه سرپرست تعیین نماید.
اصل 136
عزل وزرا و لزوم اخذ رای اعتماد مجدد
  • رئیس جمهور می‌تواند وزرا را عزل کند و در این صورت باید برای وزیر یا وزیران جدید از مجلس رای اعتماد بگیرد.
  • در صورتی که پس از ابراز اعتماد مجلس به دولت نیمی از هیأت وزیران تغییر نماید، رئیس جمهور باید مجدداً از مجلس شورای اسلامی برای هیأت وزیران تقاضای رای اعتماد کند.
اصل 137
حدود مسئولیت وزرا
  • هر یک از وزیران مسئول وظایف خاص خویش در برابر رئیس جمهور و مجلس است.
  • هر یک از وزیران در اموری که به تصویب هیأت وزیران می‌رسد مسئول اعمال دیگران نیز هست.
اصل 138
اختیارات دولت در وضع تصویب‌نامه، آیین‌نامه و بخشنامه
  • علاوه بر مواردی که هیأت وزیران یا وزیری مأمور تدوین آیین‌نامه‌های اجرایی قوانین می‌شود، هیأت وزیران حق دارد برای انجام وظایف اداری و تامین اجرای قوانین و تنظیم سازمان‌های اداری به وضع تصویب‌نامه و آیین‌نامه بپردازد.
  • هر یک از وزیران نیز در حدود وظایف خویش و مصوبات هیأت وزیران حق وضع آیین‌نامه و صدور بخشنامه را دارد ولی مفاد این مقررات نباید با متن و روح قوانین مخالف باشد.
  • دولت می‌تواند تصویب برخی از امور مربوط به وظایف خود را به کمیسیون‌های متشکل از چند وزیر واگذار نماید. مصوبات این کمیسیون‌ها در محدوده قوانین پس از تایید رئیس جمهور لازم‌الاجرا است.
  • تصویب‌نامه‌ها و آیین‌نامه‌های دولت و مصوبات کمیسیونهای مذکور در این اصل، ضمن ابلاغ برای اجرا به اطلاع رئیس مجلس شورای اسلامی می‌رسد تا در صورتی که آن‌ها را بر خلاف قوانین بیابد با ذکر دلیل برای تجدیدنظر به هیأت وزیران بفرستند.
اصل 139
شرایط مربوط به حل و فصل دعاوی مربوط به اموال عمومی و دولتی
  • صلح دعاوی راجع به اموال عمومی و دولتی یا ارجاع آن به داوری در هر مورد، موکول به تصویب هیأت وزیران است و باید به اطلاع مجلس برسد.
  • صلح دعاوی راجع به اموال عمومی و دولتی یا ارجاع آن به داوری، در مواردی که طرف دعوی خارجی باشد و در موارد مهم داخلی، علاوه بر تصویب هیأت وزیران باید به تصویب مجلس نیز برسد.
  • موارد مهم را قانون تعیین می‌کند.
اصل 140
نحوه رسیدگی به اتهامات رئیس جمهور، معاونان و وزرا
  • رسیدگی به اتهام رئیس جمهور، معاونان او و وزیران در مورد جرائم عادی در دادگاه‌های عمومی دادگستری انجام می‌شود.
  • این موضوع باید به اطلاع مجلس شورای اسلامی برسد.
اصل 141
محدودیت‌های شغلی مقامات دولتی
  • رئیس جمهور، معاونان رئیس جمهور، وزیران و کارمندان دولت نمی‌توانند بیش از یک شغل دولتی داشته باشند.
  • داشتن هر نوع شغل دیگر در موسساتی که تمام یا قسمتی از سرمایه آن متعلق به دولت یا موسسات عمومی باشد برای آنها ممنوع است.
  • نمایندگی مجلس، وکالت دادگستری، مشاوره حقوقی، ریاست و مدیریت عامل یا عضویت در هیات مدیره شرکت‌های خصوصی (جز شرکت‌های تعاونی ادارات و موسسات) برای آنها ممنوع است.
  • سمت‌های آموزشی در دانشگاه‌ها و موسسات تحقیقاتی از این حکم مستثنا هستند.
اصل 142
رسیدگی به دارایی مقامات
  • دارایی رهبر، رئیس جمهور، معاونان رئیس جمهور، وزیران و همسر و فرزندان آنها قبل و بعد از خدمت بررسی می‌شود.
  • این بررسی توسط رئیس قوه قضاییه انجام می‌شود.
  • هدف از بررسی، اطمینان از این است که دارایی  افراد مذکور بر خلاف حق افزایش نیافته باشد.
مبحث دوم - ارتش و سپاه پاسداران انقلاب
اصل 143
وظایف ارتش جمهوری اسلامی ایران

ارتش جمهوری اسلامی ایران وظایف زیر را بر عهده دارد:

  • پاسداری از استقلال کشور
  • پاسداری از تمامیت ارضی کشور
  • پاسداری از نظام جمهوری اسلامی ایران
اصل 144
ویژگی‌های ارتش جمهوری اسلامی ایران
  • ارتش جمهوری اسلامی ایران باید دارای ویژگی‌های زیر باشد:
    • اسلامی
    • مکتبی
    • مردمی
  • استخدام افراد در ارتش باید بر اساس شایستگی باشد.
  • افراد استخدام شده در ارتش باید:
    • به اهداف انقلاب اسلامی ایمان داشته باشند.
    • در راه تحقق اهداف انقلاب فداکار باشند.
اصل 145
ممنوعیت عضویت افراد خارجی در ارتش و نیروهای انتظامی
  • عضویت افراد خارجی در ارتش و نیروهای انتظامی کشور ممنوع است.
اصل 146
ممنوعیت استقرار پایگاه نظامی خارجی در کشور
  • استقرار هرگونه پایگاه نظامی خارجی در کشور، حتی به بهانه استفاده صلح‌آمیز، ممنوع است.
اصل 147
استفاده از ارتش در زمان صلح
  • دولت باید در زمان صلح از افراد و تجهیزات فنی ارتش برای موارد زیر استفاده کند:
    • کارهای امدادی
    • کارهای آموزشی
    • کارهای تولیدی
    • فعالیت‌های جهاد سازندگی
  • استفاده از ارتش باید با رعایت کامل موازین عدل اسلامی باشد.
  • استفاده از ارتش نباید به آمادگی رزمی آنها آسیب برساند.
اصل 148
ممنوعیت بهره‌برداری شخصی از امکانات ارتش
  • هرگونه استفاده شخصی از وسایل و امکانات ارتش ممنوع است.
  • استفاده شخصی از افراد ارتش به عنوان گماشته، راننده شخصی و نظایر این‌ها ممنوع است.
اصل 149
قانون‌مند بودن ترفیع و سلب درجه نظامیان
  • ترفیع درجه نظامیان و سلب آن به موجب قانون است.
  • هیچ ترفیع درجه یا سلب درجه‌ای بدون استناد به قانون امکان‌پذیر نیست.
اصل 150
سپاه پاسداران انقلاب اسلامی
  • سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در نخستین روزهای پیروزی انقلاب تشکیل شد.
  • سپاه پاسداران برای ادامه نقش خود در نگهبانی از انقلاب و دستاوردهای آن پابرجا خواهد ماند.
  • حدود وظایف و مسئولیت‌های سپاه در رابطه با سایر نیروهای مسلح باید توسط قانون تعیین شود.
  • همکاری و هماهنگی برادرانه بین سپاه و سایر نیروهای مسلح باید مورد تاکید قرار گیرد.
اصل 151
وظایف دولت در زمینه آموزش نظامی و توانایی دفاع از کشور
  • آیه 60 سوره انفال
    • وَأَعِدُّواْ لَهُم مَّا ٱسۡتَطَعۡتُم مِّن قُوَّةٖ وَمِن رِّبَاطِ ٱلۡخَيۡلِ تُرۡهِبُونَ بِهِ عَدُوَّ ٱللَّهِ وَعَدُوَّكُمۡ وَءَاخَرِينَ مِن دُونِهِمۡ لَا تَعۡلَمُونَهُمُ ٱللَّهُ يَعۡلَمُهُمۡ وَمَا تُنفِقُواْ مِن شَيۡءٖ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ يُوَفَّ إِلَيۡكُمۡ وَأَنتُمۡ لَا تُظۡلَمُونَ
    • (ترجمه الهی قمشه‌ای): و شما (ای مؤمنان) در مقام مبارزه با آن کافران خود را مهیا کنید و تا آن حد که بتوانید از آذوقه و تسلیحات و آلات جنگی و اسبان سواری زین کرده برای تهدید و تخویف دشمنان خدا و دشمنان خودتان فراهم سازید و نیز برای قوم دیگری که شما بر (دشمنی) آنان مطلع نیستید (مراد منافقانند که ظاهرا مسلم و باطنا کافر محض‌اند) و خدا بر آنها آگاه است. و آنچه در راه خدا صرف می‌کنید خدا تمام و کامل به شما عوض خواهد داد و هرگز به شما ستم نخواهد شد.
  • به حکم آیه مذکور دولت موظف است برای همه افراد کشور برنامه و امکانات آموزش نظامی را بر طبق موازین اسلامی فراهم نماید، به طوری که همه افراد همواره توانایی دفاع مسلحانه از کشور و نظام جمهوری اسلامی ایران را داشته باشند
  • داشتن اسلحه باید با اجازه مقامات رسمی باشد.
فصل دهم - سیاست خارجی
اصل 152
اصول سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران
  • سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران بر اساس اصول زیر استوار است:
    • نفی هر گونه سلطه‌جویی و سلطه‌پذیری
    • حفظ استقلال همه‌جانبه و تمامیت ارضی کشور
    • دفاع از حقوق همه مسلمانان
    • عدم تعهد در برابر قدرت‌های سلطه‌گر
    • روابط صلح‌آمیز متقابل با دول غیر محارب
اصل 153
ممنوعیت قراردادهای مغایر با استقلال کشور
  • هر گونه قرارداد که موجب سلطه بیگانه بر موارد زیر گردد ممنوع است:
    • منابع طبیعی و اقتصادی
    • فرهنگ
    • ارتش
    • دیگر شئون کشور
اصل 154
آرمان‌ها و وظایف جمهوری اسلامی ایران در قبال جامعه بشری
  • سعادت انسان در کل جامعه بشری
  •  استقلال، آزادی و حکومت حق و عدل به عنوانی حقی برای همه مردم جهان
  • خودداری کامل از دخالت در امور داخلی ملت‌های دیگر
  • حمایت از مبارزه حق‌طلبانه مستضعفین در برابر مستکبرین در هر نقطه از جهان
اصل 155
اعطای پناهندگی سیاسی در جمهوری اسلامی ایران
  • دولت جمهوری اسلامی ایران می‌تواند به متقاضیان پناهندگی سیاسی پناه دهد.
  • مگر اینکه متقاضی طبق قوانین ایران خائن یا تبهکار شناخته شود.
فصل یازدهم - قوه قضائیه
اصل 156
قوه قضاییه در جمهوری اسلامی ایران

ویژگی‌های قوه قضائیه:

  • قوه‌ای است مستقل
  • پشتیبان حقوق فردی و اجتماعی
  • و مسئول تحقق بخشیدن به عدالت

وظایف قوه قضائیه:

  • وظایف قضایی:
    • رسیدگی و صدور حکم در مورد تظلمات، تعدیات، شکایات، حل و فصل دعاوی و رفع خصومات
    • اخذ تصمیم و اقدام لازم در امور حسبیه طبق قانون
  • وظایف ناظر بر حقوق عامه:
    • احیای حقوق عامه
    • گسترش عدل و آزادی‌های مشروع
  • وظایف ناظر بر قانون:
    • نظارت بر حسن اجرای قوانین
  • وظایف مربوط به مجرمان:
    • کشف جرم
    • تعقیب، مجازات و تعزیر مجرمین
    • اجرای حدود و مقررات مدون جزایی اسلام
  • وظایف پیشگیرانه:
    • اقدام مناسب برای پیشگیری از وقوع جرم
    • اصلاح مجرمین
اصل 157
انتخاب رئیس قوه قضائیه
  • به منظور انجام مسئولیت‌های قوه قضاییه در کلیه امور قضایی، اداری و اجرایی مقام رهبری یک نفر را به عنوان رئیس قوه قضائیه تعیین می‌کند.
  • شرایط رئیس قوه قضائیه:
    • مجتهد عادل
    • آگاه به امور قضایی
    • مدیر و مدبر
  • مدت تصدی رئیس قوه قضاییه پنج سال است.
  • رئیس قوه قضائیه عالی‌ترین مقام قوه قضائیه است.
اصل 158
وظایف رئیس قوه قضاییه
  • وظایف ساختاری
    • ایجاد تشکیلات لازم در دادگستری به تناسب مسئولیت‌های اصل یکصد و پنجاه و ششم
  • وظایف تقنینی
    • تهیه لوایح قضایی متناسب با جمهوری اسلامی.
  • وظایف اداری
    • استخدام قضات عادل و شایسته
    • عزل و نصب قضات
    • تغییر محل ماموریت قضات
    • تعیین مشاغل قضات
    • ترفیع قضات
    • و مانند این‌ها طبق قانون
اصل 159
دادگستری به عنوان مرجع رسمی تظلمات و شکایات
  • مرجع رسمی تظلمات و شکایات، دادگستری است.
  • تشکیل دادگاه‌ها و تعیین صلاحیت آن‌ها منوط به حکم قانون است.
اصل 160
وزیر دادگستری
  • وزیر دادگستری مسئولیت کلیه مسائل مربوطه به روابط قوه قضاییه با قوه مجریه و قوه مقننه را بر عهده دارد.
  • وزیر دادگستری از میان کسانی که رئیس قوه قضاییه به رئیس جمهور پیشنهاد می‌کند انتخاب می‌گردد.
  • رئیس قوه قضاییه می‌تواند موارد زیر را به وزیر دادگستری تفویض کند:
    • اختیارات تام مالی و اداری 
    • اختیارات استخدامی غیر قضات
  • در صورت تفویض اختیارات، وزیر دادگستری دارای همان اختیارات و وظایفی خواهد بود که در قوانین برای وزراء به عنوان عالی‌ترین مقام اجرایی پیش‌بینی می‌شود.
اصل 161
تشکیل دیوان عالی کشور
  • دیوان عالی کشور به منظور انجام امور زیر تشکیل می‌شود:
    • نظارت بر اجرای صحیح قوانین در محاکم
    • ایجاد وحدت رویه قضایی
    • انجام مسئولیت‌های محوله طبق قانون
  • ضوابط تشکیل دیوان عالی کشور توسط رئیس قوه قضاییه تعیین می‌شود.
تشکیل دیوان عالی کشور
  • دیوان عالی کشور به منظور انجام امور زیر تشکیل می‌شود:
    • نظارت بر اجرای صحیح قوانین در محاکم
    • ایجاد وحدت رویه قضایی
    • انجام مسئولیت‌های محوله طبق قانون
  • ضوابط تشکیل دیوان عالی کشور توسط رئیس قوه قضاییه تعیین می‌شود.
اصل 162
شرایط و نحوه انتخاب رئیس دیوان عالی کشور و دادستان کل
  • رئیس دیوان عالی کشور و دادستان کل باید:
    • مجتهد عادل باشند
    • آگاه به امور قضایی باشند
  • رئیس دیوان عالی کشور و دادستان کل توسط رئیس قوه قضاییه با مشورت قضات دیوان عالی کشور، برای مدت پنج سال به این سمت منصوب می‌شوند.
اصل 163
صفات و شرایط قاضی
  • صفات و شرایط قاضی طبق موازین فقهی به وسیله قانون معین می‌شود.
اصل 164
حفظ جایگاه قاضی
  • قاضی را نمی‌توان بدون طی مراحل قانونی به طور موقت یا دائم منفصل کرد.
  • انفصال دائم یا موقت قاضی فقط در موارد زیر امکان‌پذیر است:
    • محاکمه و اثبات جرم
    • اثبات تخلفی که موجب انفصال می‌شود
  • تغییر محل خدمت یا سمت قاضی بدون رضای او ممنوع است.
    • استثنا: به اقتضای مصلحت جامعه با تصمیم رئیس قوه قضاییه پس از مشورت با رئیس دیوان عالی کشور و دادستان کل.
  •  نقل و انتقال دوره‌ای قضات بر طبق ضوابط کلی که قانون تعیین می‌کند صورت می‌گیرد.
اصل 165
علنی بودن محاکمات
  1. محاکمات به صورت علنی برگزار می‌شوند.
  2. حضور افراد در محاکمات بلامانع است.
  3. استثنائات:
    • به تشخیص دادگاه، علنی بودن محاکمه منافی عفت یا نظم عمومی باشد 
    • یا در دعاوی خصوصی طرفین دعوا تقاضا کنند که محاکمه علنی نباشد
اصل 166
مستدل و مستند بودن احکام دادگاه‌ها

احکام دادگاه‌ها باید:

  • مستدل باشند
  • مستند به مواد قانون باشند
  • مستند به اصولی باشند که بر اساس آن حکم صادر شده است
اصل 167
وظایف قاضی در صدور حکم
  • قاضی موظف است کوشش کند حکم هر دعوا را در قوانین مدونه بیابد.
  • اگر حکم در قوانین مدونه یافت نشد با استناد به منابع معتبر اسلامی یا فتاوی معتبر، حکم قضیه را صادر نماید.
  • قاضی نمی‌تواند به بهانه سکوت یا نقص یا اجمال یا تعارض قوانین مدونه از رسیدگی به دعوا و صدور حکم امتناع ورزد.
اصل 168
رسیدگی به جرائم سیاسی و مطبوعاتی
  • رسیدگی به جرائم سیاسی و مطبوعاتی علنی است و با حضور هیات منصفه در محاکم دادگستری صورت می‌گیرد.
  • نحوه انتخاب، شرایط، اختیارات هیأت منصفه و تعریف جرم سیاسی را قانون بر اساس موازین اسلامی معین می‌کند.
اصل 169
عدم مجازات به استناد قانون لاحق
  • هیچ فعلی یا ترک فعلی به استناد قانونی که بعد از آن وضع شده است جرم محسوب نمی‌شود.
اصل 170
وظایف قضات در برابر تصویب‌نامه‌ها و آیین‌نامه‌های دولتی
  • قضات دادگاه‌ها مکلفند از اجرای تصویب‌نامه‌ها و آیین‌نامه‌های دولتی که مخالف با قوانین و مقررات اسلامی یا خارج از حدود اختیارات قوه مجریه است خودداری کنند.
  • هر کس می‌تواند ابطال این گونه مقررات را از دیوان عدالت اداری تقاضا کند.
اصل 171
جبران خسارت ناشی از تقصیر یا اشتباه قاضی

شرایط مسئولیت قاضی:

  • وجود ضرر
    • ضرر باید مادی یا معنوی باشد.
  • رابطه سببیت
    • ضرر باید ناشی از تقصیر یا اشتباه قاضی در موضوع یا در حکم یا در تطبیق حکم بر مورد خاص باشد.

نحوه جبران خسارت:

  • در صورت تقصیر:
    • مقصر (قاضی) طبق موازین اسلامی ضامن جبران خسارت است.
  • در غیر این صورت:
    • خسارت به وسیله دولت جبران می‌شود.

اعاده حیثیت:

  • در هر حال، از متهم اعاده حیثیت می‌شود.
اصل 172
صلاحیت رسیدگی به جرایم نظامی و انتظامی
  • تشکیل محاکم نظامی
    • برای رسیدگی به جرائم مربوط به وظایف خاص نظامی یا انتظامی اعضای ارتش، ژاندارمری، شهربانی و سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، محاکم نظامی مطابق قانون تشکیل می‌گردد.
  • صلاحیت محاکم عمومی
    • به جرائم عمومی نظامیان یا جرائمی که در مقام ضابط دادگستری مرتکب می‌شوند، در محاکم عمومی رسیدگی می‌شود.
  • ارتباط با قوه قضائیه
    • دادستانی و دادگاه‌های نظامی بخشی از قوه قضائیه کشور هستند و مشمول اصول مربوط به این قوه می‌شوند.
اصل 173
دیوان عدالت اداری
  • به منظور رسیدگی به شکایات، تظلمات و اعتراضات مردم در خصوص موارد ذیل، دیوانی به نام "دیوان عدالت اداری" تأسیس می‌گردد:
    • اقدامات و تصمیمات مامورین دولتی
    • اقدامات و تصمیمات واحدهای دولتی
    • آیین‌نامه‌های دولتی
  • هدف اصلی دیوان عدالت اداری، احقاق حقوق مردم است.
  • این دیوان زیر نظر رئیس قوه قضاییه فعالیت می‌کند.
  •  حدود اختیارات و نحوه عملکرد دیوان عدالت اداری توسط قانون تعیین می‌شود.
اصل 174
سازمان بازرسی کل کشور و وظایف آن
  • بر اساس حق نظارت قوه قضاییه نسبت به حسن جریان امور و اجرای صحیح قوانین در دستگاه‌های اداری، سازمانی به نام "سازمان بازرسی کل کشور" تشکیل می‌گردد.
  • این سازمان زیر نظر رئیس قوه قضائیه فعالیت می‌کند.
  • حدود اختیارات و وظایف این سازمان را قانون تعیین می‌کند.
فصل دوازدهم - صدا و سیما
اصل 175
صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران
  • آزادی بیان و نشر افکار
    • در صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران، باید آزادی بیان و نشر افکار با رعایت موازین اسلامی و مصالح کشور تامین گردد.
  • ساختار مدیریتی 
    • نصب و عزل رئیس سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران با مقام رهبری است.
    •  شورایی مرکب از نمایندگان رئیس جمهور و رئیس قوه قضاییه و مجلس شورای اسلامی (هر کدام دو نفر) بر این سازمان نظارت خواهند داشت.
  • خط مشی و اداره
    • خط مشی و ترتیب اداره سازمان و نظارت بر آن را قانون معین می‌کند.
فصل سیزدهم - شورای عالی امنیت ملی
اصل 176
شورای عالی امنیت ملی

اهداف 

  • تامین منافع ملی
  • پاسداری از انقلاب اسلامی
  • پاسداری از تمامیت ارضی
  • پاسداری از حاکمیت ملی

ریاست

  • ریاست شورای عالی امنیت ملی بر عهده رئیس جمهور است.

وظایف

  • تعیین سیاست‌های دفاعی - امنیتی کشور در محدوده سیاستهای کلی تعیین شده از طرف مقام رهبری.
  • هماهنگ نمودن فعالیت‌های سیاسی، اطلاعاتی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی در ارتباط با تدابیر کلی دفاعی - امنیتی.
  • بهره‌گیری از امکانات مادی و معنوی کشور برای مقابله با تهدیدهای داخلی و خارجی.

اعضای شورای عالی امنیت ملی

  • روسای قوای سه‌گانه
  • رئیس ستاد فرماندهی کل نیروهای مسلح
  • مسئول امور برنامه و بودجه
  • دو نماینده به انتخاب مقام رهبری
  • وزرای امور خارجه، کشور، اطلاعات
  • حسب مورد وزیر مربوط و عالی‌ترین مقام ارتش و سپاه

شوراهای فرعی

  • شورای عالی امنیت ملی به تناسب وظایف خود شوراهای فرعی از قبیل شورای دفاع و شورای امنیت کشور تشکیل می‌دهد.
  • ریاست هر یک از شوراهای فرعی با رئیس جمهور یا یکی از اعضای شورای عالی است که از طرف رئیس جمهور تعیین می‌شود.
  • حدود اختیارات و وظایف شوراهای فرعی را قانونی معین می‌کند و تشکیلات آنها به تصویب شورای عالی می‌رسد.

مصوبات

  • مصوبات شورای عالی امنیت ملی پس از تایید مقام رهبری قابل اجراست.
فصل چهاردهم - بازنگری در قانون اساسی
اصل 177
بازنگری در قانون اساسی

شرایط 

  • بازنگری در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، در موارد ضروری به ترتیب زیر انجام می‌گیرد.

فرآیند بازنگری

  • مقام رهبری پس از مشورت با مجمع تشخیص مصلحت نظام طی حکمی خطاب به رئیس جمهور موارد اصلاح یا تتمیم قانون اساسی را به شورای بازنگری قانون اساسی پیشنهاد می‌نماید.
  • شورای بازنگری از افراد زیر تشکیل می‌شود:
    • اعضای شورای نگهبان
    • روسای قوای سه‌گانه
    • اعضای ثابت مجمع تشخیص مصلحت نظام
    • پنج نفر از اعضای مجلس خبرگان رهبری
    • ده نفر به انتخاب مقام رهبری
    • سه نفر از هیات وزیران
    • سه نفر از قوه قضاییه
    • ده نفر از نمایندگان مجلس شورای اسلامی
    • سه نفر از دانشگاهیان
  • شیوه کار، کیفیت انتخاب و شرایط شورا را قانون تعیین می‌کند.
  • مصوبات شورا پس از تایید و امضای مقام رهبری باید از طریق مراجعه به آراء عمومی به تصویب اکثریت مطلق شرکت‌کنندگان در همه‌پرسی برسد.
  • رعایت ذیل اصل پنجاه و نهم در مورد همه‌پرسی "بازنگری در قانون اساسی" لازم نیست.
اصول قانون اساسی در موارد زیر غیر قابل تغییر هستند:
  • اسلامی بودن نظام
  • ابتنای کلیه قوانین و مقررات بر اساس موازین اسلامی و پایه‌های ایمانی و اهداف جمهوری اسلامی ایران
  •  جمهوری بودن حکومت
  • ولایت امر و امامت امت 
  • اداره امور کشور با اتکا به آرای عمومی 
  • دین و مذهب رسمی ایران 

آیین‌نامه اجرایی قانون نحوه اجرای اصول 85 و 138 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و اصلاحات بعدی

مصوب 1391/10/24 مجلس شورای اسلامی ماده 1 در اجرای قانون نحوه اجرای اصول 85 و 138 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، مصوب 1368/10/26 و اصلاحات بعدی، «هیات بررسی و تطبیق مصوبات دولت با قوانین» که در این آیین‌نامه به اختصار «هیات» نامیده می‌شود، تشکیل و طبق مواد ذیل انجام وظیفه می‌نماید. تبصره – در مواردی که به موجب س

ادامه مطلب »

دستورالعمل اجرایی اصل 142 قانون اساسی

مصوب 1383/08/23 رئیس قوه قضاییه ماده 1 در اجرای اصل 142 قانون اساسی؛دفتری با عنوان«دفتر اصل 142 قانون اساسی» که در این دستورالعمل دفتر نامیده می‌شود زیر نظر رئیس قوّه قضائیه تشکیل می‌گردد تا مطابق این دستورالعمل و در چارچوب قوانین و مقررات و قواعد عمومی،اقدامات لازم را معمول دارد. رئیس قوّه قضائیه می‌تواند اختیار

ادامه مطلب »
0 0 رای ها
امتیازدهی به این صفحه
آیا می خواهید از آخرین دیدگاه ها اطلاع یابید؟
اطلاع از
guest
1 دیدگاه
بیشترین رأی
تازه‌ترین قدیمی‌ترین
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
علی اسدی

چارچوب قانونی فوق العاده

1
0
اضافه کردن دیدگاه جدید به این پست؟x

به اشتراک گذاری

فیسبوک
ایکس
لینکدین
ایمیل
تلگرام
واتساپ

دسته بندی ها

قانون آیین دادرسی کیفری
قانون آیین دادرسی مدنی
قانون اجازه ثبت شعبه یا نمایندگی شرکتهای خارجی
قانون اجرای احکام مدنی
قانون احترام به آزادیهای مشروع و حفظ حقوق شهروندی
قانون احکام دائمی برنامه های توسعه کشور
قانون اداره تصفیه امور ورشکستگی
قانون اساسی
قانون استفاده از خدمات تخصصی و حرفه ای حسابداران ذی‌صلاح به عنوان حسابدار رسمی
قانون افراز و فروش املاک مشاع
قانون الزام به ثبت رسمی معاملات اموال غیرمنقول
قانون امور حسبی
قانون بازار اوراق بهادار جمهوری اسلامی ایران
قانون بخش تعاونی اقتصاد جمهوری اسلامی ایران
قانون بیمه اجباری خسارات وارد شده به شخص ثالث در اثر حوادث ناشی از وسایل نقلیه
قانون پیش فروش ساختمان
قانون تامین اجتماعی
قانون تجارت
قانون تجارت الکترونیکی
قانون تشدید مجازات اسیدپاشی و حمایت از بزه دیدگان ناشی از آن
قانون تشدید مجازات مرتکبین ارتشاء، اختلاس و کلاهبرداری
قانون تشکیل دادگاه‌های عمومی و انقلاب
قانون تعزیرات حکومتی
قانون تعیین تکلیف وضعیت ثبتی اراضی و ساختمانهای فاقد سند رسمی
قانون تملک آپارتمان‌ها
قانون ثبت اسناد و املاک
قانون جرم سیاسی
قانون حداکثر استفاده از توان تولیدی و خدماتی کشور و حمایت از کالای ایرانی
قانون حمایت از اطفال و نوجوانان
قانون حمایت از خانواده و جوانی جمعیت
قانون حمایت حقوق مولفان و مصنفان و هنرمندان
قانون حمایت خانواده
قانون دیوان عدالت اداری
قانون راجع به ثبت شرکت‌ها
قانون روابط موجر و مستاجر مصوب 1356
قانون روابط موجر و مستاجر مصوب 1362
قانون روابط موجر و مستاجر مصوب 1376
قانون ساماندهی بازار زمین، مسکن و اجاره‌بها
قانون شهرداری
قانون شوراهای حل اختلاف مصوب 1402
قانون صدور چک
قانون کار
قانون کاهش مجازات حبس تعزیری
قانون کیفیت اخذ پروانه وکالت دادگستری
قانون مالیات‌های مستقیم
قانون مبارزه با پولشویی
قانون مجازات اسلامی
قانون مجازات اسلامی (کتاب پنجم - تعزیرات)
قانون مجازات اشخاصی که برای بردن مال غیر تبانی مینمایند
قانون مجازات اعمال نفوذ برخلاف حق و مقررات قانونی
قانون مجازات راجع به انتقال مال غیر
قانون مدنی
قانون مسئولیت مدنی
قانون نحوه اجرای محکومیت‌های مالی
لایحه قانونی استقلال کانون وکلای دادگستری
لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت
اداری
اراضی و باغها
اساسی
استخدامی
انتخابات
انتشار و دسترسی آزاد به اطلاعات
ایثارگران
بانکی
بخش تعاون و شرکت های تعاونی
بورس و اوراق بهادار
بیمه
بیمه اجباری شخص ثالث
پدیدآورندگان نرم افزار
پزشکی
پزشکی قانونی
پیش فروش ساختمان
تجارت
تجارت الکترونیک
تجهیزات دریافت از ماهواره
تعزیرات حکومتی
ثبت احوال
ثبت اسناد و املاک
جنگلها و مراتع
چک
حاکمیتی
حقوق شهروندی
خانواده
خدمت وظیفه عمومی
دادرسی کیفری و اجرای احکام
دادرسی مدنی و اجرای احکام
دادگاه‌های صلح
داوری
دفاتر اسناد رسمی
دفاتر خدمات الکترونیک قضایی
دیوان عدالت اداری
راهنمایی و رانندگی
روانشناسی و مشاوره
روحانیت
شهرداری
شهرداری تهران
شوراهای حل اختلاف
صنایع دستی
صنعت خودرو
قضاوت
قوانین توسعه و پیشرفت کشور
کار
کارشناسان رسمی دادگستری
کیفری
مالیاتی
مبارزه با پولشویی
مبارزه با قاچاق کالا و ارز
مبارزه با مواد مخدر
محیط زیست
مسکن
مطبوعات
معادن
معلمان
معلولان
مناقصات
موجر و مستاجر
مولفان و مصنفان و هنرمندان
نظام صنفی کشور
نظام مهندسی
نیروهای مسلح
هوای پاک
ورزش
وکالت
قانون آیین دادرسی کیفری
قانون آیین دادرسی مدنی
قانون اجازه ثبت شعبه یا نمایندگی شرکتهای خارجی
قانون اجرای احکام مدنی
قانون احترام به آزادیهای مشروع و حفظ حقوق شهروندی
قانون احکام دائمی برنامه های توسعه کشور
قانون اداره تصفیه امور ورشکستگی
قانون اساسی
قانون استفاده از خدمات تخصصی و حرفه ای حسابداران ذی‌صلاح به عنوان حسابدار رسمی
قانون افراز و فروش املاک مشاع
قانون الزام به ثبت رسمی معاملات اموال غیرمنقول
قانون امور حسبی
قانون بازار اوراق بهادار جمهوری اسلامی ایران
قانون بخش تعاونی اقتصاد جمهوری اسلامی ایران
قانون بیمه اجباری خسارات وارد شده به شخص ثالث در اثر حوادث ناشی از وسایل نقلیه
قانون پیش فروش ساختمان
قانون تامین اجتماعی
قانون تجارت
قانون تجارت الکترونیکی
قانون تشدید مجازات اسیدپاشی و حمایت از بزه دیدگان ناشی از آن
قانون تشدید مجازات مرتکبین ارتشاء، اختلاس و کلاهبرداری
قانون تشکیل دادگاه‌های عمومی و انقلاب
قانون تعزیرات حکومتی
قانون تعیین تکلیف وضعیت ثبتی اراضی و ساختمانهای فاقد سند رسمی
قانون تملک آپارتمان‌ها
قانون ثبت اسناد و املاک
قانون جرم سیاسی
قانون حداکثر استفاده از توان تولیدی و خدماتی کشور و حمایت از کالای ایرانی
قانون حمایت از اطفال و نوجوانان
قانون حمایت از خانواده و جوانی جمعیت
قانون حمایت حقوق مولفان و مصنفان و هنرمندان
قانون حمایت خانواده
قانون دیوان عدالت اداری
قانون راجع به ثبت شرکت‌ها
قانون روابط موجر و مستاجر مصوب 1356
قانون روابط موجر و مستاجر مصوب 1362
قانون روابط موجر و مستاجر مصوب 1376
قانون ساماندهی بازار زمین، مسکن و اجاره‌بها
قانون شهرداری
قانون شوراهای حل اختلاف مصوب 1402
قانون صدور چک
قانون کار
قانون کاهش مجازات حبس تعزیری
قانون کیفیت اخذ پروانه وکالت دادگستری
قانون مالیات‌های مستقیم
قانون مبارزه با پولشویی
قانون مجازات اسلامی
قانون مجازات اسلامی (کتاب پنجم - تعزیرات)
قانون مجازات اشخاصی که برای بردن مال غیر تبانی مینمایند
قانون مجازات اعمال نفوذ برخلاف حق و مقررات قانونی
قانون مجازات راجع به انتقال مال غیر
قانون مدنی
قانون مسئولیت مدنی
قانون نحوه اجرای محکومیت‌های مالی
لایحه قانونی استقلال کانون وکلای دادگستری
لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت
اداری
اراضی و باغها
اساسی
استخدامی
انتخابات
انتشار و دسترسی آزاد به اطلاعات
ایثارگران
بانکی
بخش تعاون و شرکت های تعاونی
بورس و اوراق بهادار
بیمه
بیمه اجباری شخص ثالث
پدیدآورندگان نرم افزار
پزشکی
پزشکی قانونی
پیش فروش ساختمان
تجارت
تجارت الکترونیک
تجهیزات دریافت از ماهواره
تعزیرات حکومتی
ثبت احوال
ثبت اسناد و املاک
جنگلها و مراتع
چک
حاکمیتی
حقوق شهروندی
خانواده
خدمت وظیفه عمومی
دادرسی کیفری و اجرای احکام
دادرسی مدنی و اجرای احکام
دادگاه‌های صلح
داوری
دفاتر اسناد رسمی
دفاتر خدمات الکترونیک قضایی
دیوان عدالت اداری
راهنمایی و رانندگی
روانشناسی و مشاوره
روحانیت
شهرداری
شهرداری تهران
شوراهای حل اختلاف
صنایع دستی
صنعت خودرو
قضاوت
قوانین توسعه و پیشرفت کشور
کار
کارشناسان رسمی دادگستری
کیفری
مالیاتی
مبارزه با پولشویی
مبارزه با قاچاق کالا و ارز
مبارزه با مواد مخدر
محیط زیست
مسکن
مطبوعات
معادن
معلمان
معلولان
مناقصات
موجر و مستاجر
مولفان و مصنفان و هنرمندان
نظام صنفی کشور
نظام مهندسی
نیروهای مسلح
هوای پاک
ورزش
وکالت