ماده 50 قانون حمایت از خانواده و جوانی جمعیت مصوب 1400/08/24

وظایف وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی برای ارتقاء سلامت مادر و نوزاد

• وزارت بهداشت مکلف است سالانه پنج درصد (5%) از میزان زایمان غیرطبیعی نسبت به نرخ کل زایمان در کشور کاهش دهد تا به نرخ میانگین جهانی برسد.
• گزارش اقدامات و نتایج باید هر سه ماه یک بار به ستاد ملی جمعیت ارائه شود.

اقدامات لازم برای کاهش زایمان غیرطبیعی

• الف - یکپارچه‌سازی سیاست‌ها:

  • سیاست‌های ترویج زایمان طبیعی و کاهش زایمان غیرطبیعی در حوزه‌های بهداشت، درمان، آموزش، پژوهش، غذا، دارو، خدمات بیمه‌ای باید یکپارچه‌سازی شده و ارتباط منطقی بین آن‌ها برقرار شود.

• ب - آموزش و فرهنگ‌سازی:

  • آموزش زایمان طبیعی و فرهنگ‌سازی برای مادران باردار و خانواده‌ها باید انجام شود.

• پ - نظام تضمین کیفیت خدمات زایمان:

  • نظام تضمین کیفیت برای مراقبت بارداری و زایمان توسط ماماها، پزشکان و متخصصان باید برقرار شود.

• ت - پذیرش دستیاران تخصصی:

  • پذیرش دستیاران زنان و زایمان باید متناسب با سهمیه مناطق و با اولویت مناطق محروم باشد و خروج متخصصان از محل تعیین‌شده ممنوع گردد.

• ث - اصلاح تعرفه‌ها و کارانه‌ها:

  • تعرفه‌ها و کارانه‌ها باید اصلاح شود تا زایمان طبیعی بیشتر تشویق شود.

• ج - ممنوعیت پرداخت بیمه برای زایمان غیرضروری جراحی:

  • پرداخت بیمه برای زایمان جراحی، خارج از دستورالعمل‌های وزارت بهداشت، ممنوع است مگر در موارد استثنایی که بیمه‌گر قبل از اجرای این قانون تعهد پرداخت داشته باشد.

• چ - توسعه زایمان بدون درد:

  • زایمان‌های بدون درد باید به میزان سالانه پنج درصد (5%) افزایش یابد و تجهیزات بیمارستانی مناسب باید فراهم شود.

• ح - ارتقای کیفیت مراقبت‌های بارداری:

  • مراقبت‌های بارداری باید بر اساس پرونده الکترونیک یکپارچه سلامت مادر و جنین و با رعایت سطح‌بندی خدمات بهبود یابد.

• خ - ارزشیابی عملکرد کارکنان:

  • عملکرد کارکنان بهداشتی - درمانی بر اساس میزان رضایت مادران از مراقبت‌های بارداری و زایمان طبیعی ارزیابی و در کارانه آن‌ها اعمال شود.

• د - کاهش زایمان جراحی به‌عنوان شاخص اعتباربخشی بیمارستان‌ها:

  • کاهش سالانه پنج درصد (5%) از زایمان‌های جراحی به عنوان پیش‌نیاز اعتباربخشی بیمارستان‌ها لحاظ شود.

• ذ - اختصاص بودجه برای بهبود محیط‌های زایشگاهی:

  • پنج درصد (5%) از بودجه‌های عمرانی وزارت بهداشت باید برای بهبود کیفیت فیزیکی و بهداشتی محیط‌های زایشگاهی اختصاص یابد. از سال سوم اجرای قانون، پرداخت سهم زایشگاه‌ها مشروط به افزایش میزان رضایت مادران از محیط فیزیکی خواهد بود.