اقرار به نسب در صورتی صحیح است که اولاً تحقق نسب بر حسب عادت و قانون ممکن باشد، ثانیاً کسی که به نسب او اقرار شده تصدیق کند، مگر در مورد صغیری که اقرار بر فرزندی او شده، به شرط آن که منازعی در بین نباشد.
| عنوان | توضیح |
|---|---|
| تاریخ تصویب / صدور | ۱۳۰۷/۰۲/۱۷ |
| تاریخ آخرین اصلاحیه | |
| شماره ماده/رای/نظریه/نشست | 1273 |
| پیام | |
| شماره پرونده/جلسه | |
| گروه رای | |
| نوع رای | |
| نوع مرجع | |
| شعبه | |
| قاضی / قضات | |
| تاریخ دادخواست | |
| رای قطعی |
